Thursday, October 30, 2008

“ခရီးသည္”


တစတစနဲ ့ ၿပိဳကြဲက်လာ

ေအးျမျမ၀တ္ရံုကို
ဆြဲယူသိမ္းရုပ္
တိမ္အုပ္ေနာက္ကို၀င္သြားတယ္ ၊

အရုဏ္
တေရြ ့ေရြ ့နဲ ့
ေန ့တေန ့ရဲ ့အစကို ဆြဲယူလာခဲ့
ေန
ပူပူေလာင္ေလာင္ သူ ့ရဲ ့အေရာင္ကို
ကမၻာေျမျပင္အေရာက္ပို ့လိုက္တယ္ ၊

အဲဒီလို ညေတြ ေန ့ေတြ
သံသရာအဆက္ဆက္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ ့ ခရီးဆက္
အသက္ရွင္လိုသူမ်ား

အဆင္ကြဲ မဲျပာပုဆိုးမ်ား လႊင့္ပစ္ခဲ့ပါ
ယံုၾကည္မႈေတြတည္ေဆာက္
အဲဒီေအာက္က သံသယမ်ား လႊင့္ပစ္ခဲ့ပါ
ပုဆိုးၿခံဳထဲက
လက္သီးပုန္းမ်ား လႊင့္ပစ္ခဲ့ပါ
သႀကၤန္အေျမွာက္ဆံမ်ား လႊင့္ပစ္ခဲ့ပါ
ရာဇ၀င္ထဲမွာယစ္မူး
ရူးသြပ္ေသာ အေတြးအေခၚမ်ား လႊင့္ပစ္ခဲ့ပါ


ေျမႀကီးရဲ ့ သားသမီးမ်ား
ေျမႀကီးထံျပန္မသြားခင္ၾကားမွာ
သမိုင္းေပးတာ၀န္ ေၾကပြန္ေစဘို ့
တို ့လက္မ်ားနဲ ့ ေခတ္တေခတ္ကို သစ္ေစမယ္ ။



1 comment:

ေကာင္းကင္ကို said...

ကဗ်ာေလး ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ bold လုပ္ထားတဲ့ အပိုဒ္ေလး အၾကိဳက္ဆံုးပဲ။