Thursday, September 25, 2008

“အဆံုးသတ္မသြားဘူး(၂)”

တကိုယ္ေရလြမ္းဆြတ္မႈ
အထီးက်န္ကမၻာထဲမွာ
အသိုက္အၿမံဳ ပ်က္ခဲ့ရသူ
တြယ္ရာမဲ့လြင့္ေမ်ာ
ဘ၀အေမာမ်ားစြာ
ခိုလံႈရာ ရွာမေတြ႕ခဲ့ဘူး ။

အဲဒီ
ဒုကၡမီးေတြကို ၿငိမ္းသတ္ဘို႕
ကံၾကမၼာေရ
ေကာင္းမြြန္လွပတဲ့ ေန႕ရက္မ်ား
ငါ့အတြက္
လက္က်န္မရွိေတာ့ဘူးလား ။

အခုေတာ့
မင္းအတြက္လား
ငါ့အတြက္လား
မသိႏိုင္ေအာင္ကိုပဲ
ထိုးႏွက္ခ်က္ေတြက
ျပင္းထန္လြန္းလွခ်ည္ရဲ႕၊
မင္းကို သနားရမွာလား
ငါ့ကိုယ္ငါ သနားရမွာလား
ထိုးႏွက္ခ်က္ေတြက
ရက္စက္လြန္းလွခ်ည္ရဲ႕ ၊
မင္းကိုစြန္႕ပစ္လိုက္ရမွာလား
ငါ့ကိုယ္ငါ ဇာတ္သိမ္းလိုက္ရမွာလား
ထိုးႏွက္ခ်က္ေတြက
ေၾကကြဲဘြယ္ေကာင္းလွခ်ည္ရဲ႕ ။

ေၾကာင္ခံတြင္းပ်က္နဲ႕
ဇရက္ေတာင္ပံက်ိဳး ဆိုစကား
(လူေတြမ်ား အမနာပ ေျပာရက္ၾကတယ္)
ရာဇ၀င္အသိုးထဲမွာ
ကဲ့ရက္ခုႏွစ္ရက္ ခ်ီးမႊမ္းခုႏွစ္ရက္နဲ႕
ေရာေႏွာထားရစ္ခဲ့
တို႕ႏွစ္ဦးဟာ
ေရေပးသူနဲ႕ ေရငတ္သူ
ေတြ႕ၾကတဲ့သေဘာသာပ ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ငါ့ ဘ၀ကို ငါခ်စ္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး
အေတာမသတ္ႏိုင္ေအာင္ ေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့
ငါ့ရဲ႕ ဒုကၡမီးက
အဆံုးသတ္မသြားဘူး ။

ေမာင္လြမ္းမိွဴင္း

No comments: