Saturday, September 13, 2008

အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဘုရားတိုင္ရတု

၁။
သမုိင္းဝင္ေန႔ရက္မ်ားရဲ႕
ဆည္းဆာလြန္ေျမာက္
တိမ္ေတာက္ကြယ္ပုန္း
အေမွာင္ဖုံးခ်ိန္
အေမ့အိမ္ကို လြမ္းမိတယ္။

၂။
အေမ့အိမ္ေပါက္
အလြမ္းေရာက္စဥ္
တိတ္ဆိတ္ေၾကကြဲ
ဘယ္မွာလဲ အေမ ….



စိပ္ပုတီးတကုံး
ႀကိမ္မီးအုံးလ်က္
သားအတြက္ပူေဆြး
ႏွလုံးေသြးမ်ား
မ်က္ရည္ျဖစ္သြား
ဘုရားစင္ေရွ႕မွာ။

၃။
အရွင္ဘုရား..
တပည့္ေတာ္မ
အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္လုံးလုံး
သားျပန္အလာကို
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့ရပါတယ္… ဘုရား
အေမ့ေက်းဇူး
မဆပ္ဖူးခ်င္ေနပါေစ
ေခတ္တခုေျပာင္း
စနစ္ေဟာင္းကို
တြန္းလွန္ၿဖိဳဖ်က္
ျပည္သူအတြက္
သမုိင္းတေခတ္
ထုဆစ္ရဲသူ
ဤလုိလူပင္
မိဘေက်းဇူးဆပ္သည္
မွတ္ယူပါသည္… ဘုရား။

အဲဒီလုိ ဘုရားတုိင္ရတုဟာ
ေခတ္တုိင္းမွာ
အေမေတြရဲ႕ ရင္ထဲက
စီးဆင္းခဲ့တာ အေသအခ်ာပါ။

၄။
သမုိင္းဝင္ေန႔ရက္မ်ားရဲ႕
ဆည္းဆာလြန္ေျမာက္
တိမ္ေတာက္ကြယ္ပုန္း
အေမွာင္ဖုံးခ်ိန္
အေမ့အိမ္ကို လြမ္းမိတယ္။


(ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးအတြင္း အိမ္ျပန္မေရာက္ႏုိင္ၾကေတာ့ေသာ သားမ်ားႏွင့္ က်န္ရစ္သူ မိခင္မ်ားအတြက္ .... )

No comments: