Thursday, September 18, 2008

ေစာင္းတီးမပ်က္သူအတြက္ သီခ်င္းတပုဒ္

အသံတခုစီရဲႛစီးဆင္းမႁမႀာ
ေၾကကြဲျခင္းက ေပ်ာ္၀င္ေနတယ္
အဆြဲအငင္၊ အျဖတ္၊ အေတာက္
ခံစားမႈအျပည့္နဲႛအသံမဵားေအာက္မႀာ
နာဂစ္ဟာ ကစုန္ဆိုင္း
ငၝတိုႛ ရင္ထဲ
ဒုန္းစိုင္းလိုႛ၀င္ေရာက္လာေတာ့တယ္ ၊



ေနာက္ခံေတးဂီတအသံၾကားက
ခေလးငယ္ရဲႛအေမကို တမ္းတေခၞသံ
ငၝ့ႎႀလံုးသား တစစီမြေႃခြ
ကမၻာမေၾကစရာမဵား
ငၝတိုႛဘ၀ ငၝတိုႛေခတ္ဳကမႀ
မဵားပဲ မဵားႎိုင္လၾန္းလႀခဵည္ရဲႛ ၊

သံသရာရွည္သမ႖ပၝပဲ
အပူသယ္ဘ၀ေတြကို
ဘယ္လိုေဖးကူမၾကမွာလဲ
သံစဥ္လိႈင္းေတြက
ဆူနာမီလိႈင္းေတြလို ရိုက္ခတ္
နာဂစ္မုန္တိုင္းလို တိုက္ခတ္
ငၝတိုႛရင္အစံုဟာ
မုန္တိုင္း႓ပီးစ ႓မိႂႛပဵက္႒ကီးပမာ
အပဵက္အစီးမဵားဳကားက ကုန္းရုန္းထရ
သည္သီခဵင္းသံက
ငၝတိုႛကို ဆြဲယူထူမ
ငၝတိုႛခဵစ္တဲ့ ျပည္သူလူထုႀကီးကိုဆြဲယူထူမ
အဳကင္နာတရားနဲႛလူပီသသူမဵားကို ဆြဲယူထူမ
ဘ၀မဵားကို ျပန္တည္ေဆာက္ျပလိမ့္မယ္ ။

(အၾကင္နာေတြနဲ ့ေဖးကူပၝ သီခဵင္းအားခံစားေရးဖၾဲႛပၝသည္။)

No comments: