ညီမေလး …. ငါတို ့ရဲ ့ရာဇ၀င္ေတြရိုင္းခဲ့
ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့လမ္း
ျဖတ္သန္းေနဆဲလမ္းမွာ
ႏွလံုးသားက
ဦးေႏွာက္ထက္ ႀကီးေနမွေတာ့
ဒီ ဘ၀ … ဒီ သံသရာ
ဆႏၵ နဲ ့ ဘ၀ တထပ္ထဲ မက်ခဲ့သမွ်
ညီမေလးေရ ….
ငါ့ကို ခြင့္လႊတ္ပါေလဦး …..။
အစဥ္အလာဆိုတဲ့ ဥခြံထဲက
ေဖာက္ထြက္ခ်င္ခဲ့ၾကသူေတြပါ
အတၱေတြနဲ ့ စီးခ်င္းထိုးတဲ့အခါ
ငါတို ့တေတြမွာ တကယ့္ကို
အလဲလဲ အၿပိဳၿပိဳ ျဖစ္လို ့
ညီမေလးေရ ….
ရာသီဥတုေတြေတာင္မွ
ငါတို ့ဘက္မွာ မရွိေတာ့တဲ့အဆံုး …..။
အလြမ္း အေဆြးဓာတ္အခံနဲ ့
ငါ ့ ရင္ထဲက ျပဇာတ္မ်ား
ကျပခြင့္ မရမွေတာ့
ဆည္းဆာခ်ိန္ ေန၀င္အလွဟာ
ဘ၀ကို အနည္မက်ေစေတာ့ဘူးကြဲ ့
ညီမေလးရဲ ့ ….
ငါ့ အတြက္ေတာ့ နာက်ည္းစရာ
မုန္တိုင္းရက္ေတြက မ်ားလွခဲ့ေပါ့ …..။
အဲဒီလိုပါပဲ …ဧရာ၀တီခမ်ာ
စီးဆင္းခဲ့တဲ့ လမ္းမွာ
ရာဇ၀င္မ်ားကို ျဖတ္သန္း
သမိုင္းေခတ္ေတြကို ျဖတ္သန္း
ႀကံဳေတြ ့ရတဲ့ ေသြးအလိမ္းလိမ္းဇာတ္လမ္းမ်ား
အမိေျမ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ျပန္ေျပာင္းေျပာျပ
ညီမေလးေရ …..
ေတာ္လွန္ေရးကာလက ရွည္လ်ားခဲ့ၿပီပဲ …..။
အလင္းေရာင္ေပးဘို ့အတြက္
ကိုယ့္ကိုယ္ကို စေတးခံရတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး
အေမ … ဘယ္လို တန္ခိုးနဲ ့မ်ား
ျဖတ္ေက်ာ္ေနခဲ့သလဲ
ညီမေလးေရ …..
ငါတို ့တေတြမွာေတာ့ ဦးေခါင္းကို
သဲေျမထဲ ၀ွက္ထားလို ့ေကာင္းေနဆဲ …..။
ကမၻာဦး လူသားေတြ
မီးကို ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တသလိုမ်ိဳး
စြန္ ့လႊတ္ စြန္ ့စား လမ္းေဖာက္သြားသူမ်ားရဲ ့
သမိုင္းထဲက ျပည္သူ ျပည္သူထဲက သမိုင္း
ဘယ္ေတာ့မွ ရာဇ၀င္မရိုင္းဘူးဆိုေပမယ့္
ညီမေလးေရ …..
ႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ တာကာလ
ေက်ာ္လြန္ခဲ့တာေတာင္မွ
ငါတို ့ေခတ္မွာ ငါတို ့ရဲ ့ အနာဂတ္ဟာ
မေသခ်ာ မေရရာေသးတာကေတာ ့
(ငါတို ့ကို ငါတို ့ အျပစ္ဖြဲ ့)
ငါတို ့ အတြက္ ရာဇ၀င္ရိုင္းလွခ်ည္ရဲ ့ ….။
ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၀၆၀၃၂၀၁၁
No comments:
Post a Comment