( အစ )
အလင္း ၿပီးေတာ့ အေမွာင္
တေန ့ ၿပီးေတာ့ တေန ့
ငွက္ကုလားအုပ္မ်ားလို
ဦးေခါင္းကို
သဲေျမထဲ၀ွက္ထား
ေနခဲ့ရႏွစ္ကာလမ်ားစြာ ----၊
( အလယ္ )
ေတာ္လွန္ေရးတခုမွာ
အသက္ေသြး ေခၽြး
စေတးေပးဆပ္ရမယ္ဆိုတာ
ငါတို ့ လကၡံပါရဲ ့ ----၊
ဆံုးျဖတ္ခ်က္တိုင္းမွာ
စိတ္ခံစားမႈကို ဦးစားမေပး
ဦးေႏွာက္နဲ ့ စဥ္းစားေပးရမယ္ဆိုတာလည္း
ငါတို ့ နားလည္ပါရဲ ့ ----၊
ျဖစ္ခ်င္တာထက္
ျဖစ္သင့္တာကို ေရြးရမယ္ဆိုတာလည္း
ငါတို ့ သိပါရဲ ့ ----၊
(၁၉၉၀) ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကိုလည္း
ငါတို ့ ဆုပ္ကိုင္ထားပါရဲ ့ ----၊
စီအာပီပီ ကိုလည္း
ငါတို ့ အျပည့္အ၀ ေထာက္ခံပါရဲ ့----၊
စားပြဲ၀ိုင္း အတူထိုင္
ေတြ ့ဆံုေဆြးေႏြးပြဲစကား
ငါတို ့ မတားခဲ့ပါဘူးကြဲ ့ ----၊
( အဆံုး )
နားေထာင္စမ္းေဟ့
ေရွ ့ ေနာက္ ၀ဲ ယာ
အသံေတြၾကားရ
သင္ပုန္းေခ်ေရးတဲ့လား
ေဟ့ --- ဒီမွာၾကည့္စမ္း
မႏုသတၱဘာေ၀ါ ဒုလႅေဘာ
လူ ့အသက္တေခ်ာင္း
ရခဲေကာင္းသတဲ့ ----။
ငါတို ့ မသိစိတ္ရဲ ့စြဲလမ္းမႈမွာ
ဟာမူရာဘီ ကိုဓ ဥပေဒလိုသာ
မ်က္လံုးတလံုးကို
မ်က္လံုးတလံုးျခင္း
လက္တဖက္ကို
လက္တဖက္ျခင္း
အသက္တေခ်ာင္းကို
အသက္တေခ်ာင္းျခင္း
ငါတို ့ ရဲေဘာ္ေတြအတြက္
ရင္းစားျပန္ရခ်င္တာ တခုပါဘဲ -----၊
No comments:
Post a Comment