Tuesday, November 25, 2008

ခြင့္မလႊတ္ပါနဲ ့ ေမေမ

- နင့္နင့္သည္းသည္း
နာက်ည္းမႈေတြနဲ ့ပါ ေမေမေရ
က်ေနာ္တို ့မွာ ရွိသမွ်
အကုန္ထုတ္ရႈိးခဲ့ပါရဲ ့
ဒါနဲ ့မ်ားေတာင္မွ
ကံႀကမၼာရက္စက္ပံုက
ႏွင္းဆီတပြင့္ေတာင္
(က်ေနာ္တို ့အတြက္)
မဖူးပြင့္ခဲ့ဘူး ၊

- မြတ္မြတ္သိပ္သိပ္
အလြမ္းေတြ ရင္နဲ ့အျပည့္ပါ ေမေမေရ
ေၾကမြေနတဲ့
တိုင္းျပည္ႀကီးထဲကို
ကြဲအက္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားထဲက
အလြမ္းေတြ ေန ့တဓူ၀
တမ္းတမ္းတတနဲ ့ ပစ္သြင္း
ခ်ိဳးငွက္ေတြေတာင္မွ
(က်ေနာ္တို ့ ကိုယ္စား)
ပ်ံသန္းခြင့္ မရရွာၾကဘူး ။

- တရႈိက္ရႈိက္ တငင္ငင္
မ်က္ရည္ျမစ္မိုး
တာရိုး က်ိဳးသလိုမ်ိဳးေပါ့ ေမေမေရ
မိခင္တို ့ရဲ ့ မ်က္၀န္းထဲမွာ
ကေလးသူငယ္တို ့ရဲ ့
အနာဂတ္ အပိုင္းအစမ်ား
အစိတ္စိတ္ အမႊာမႊာ
ပံုရိပ္ထင္လို ့
ခ်စ္သူတို ့ရဲ ့ မ်က္၀န္းထဲမွာ
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ေန ့ရက္မ်ားကို
မေမွ်ာ္လင့္ရဲေတာ့တဲ့
ပူေဆြးေသာကမ်ား
စြန္းထင္းလို ့။

- နာနာက်ည္းက်ည္း
ခံျပင္းမႈေတြနဲ ့ပါ ေမေမေရ
အနာဂတ္ဆိုတာႀကီးကလည္း
ထုတ္သံုးမရတဲ့
ဒုတိယကမၻာစစ္လက္က်န္
ပစၥည္းႀကီး တခုလိုမ်ိဳး
မနက္ျဖန္ေန ့မ်ား ကို
ေမွ်ာ္ရလြန္းလို ့
ဒီေန ့ေတြကိုလည္း
ေမ့ေလ်ာ့လာခဲ့ၾက
တျဖည္းျဖည္းနဲ ့
ဘုရားသခင္ကိုေတာင္
အယံုအၾကည္ မဲ့မဲ့လာတယ္ ၊

- ခြင့္မလႊတ္္ပါနဲ ့ ေမေမေရ
( မိသားစုကို ပစ္ခြာသြားတဲ့သားအေပၚ )
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္က
တိုင္းျပည္ကို လြတ္ေျမာက္ခ်င္တဲ့
စိတ္တခုကလြဲလို ့
က်ေနာ္တို ့ရဲ ့ ရင္ထဲမွာ
ဘာတခုမွမရွိေတာ့ ။

(၂၀၀၆ ဇူလိုင္ မွာ ေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာ)

1 comment:

ေဆာင္းယြန္းလ said...

မနက္ျဖန္ေန ့မ်ား ကို
ေမွ်ာ္ရလြန္းလို ့
ဒီေန ့ေတြကိုလည္း
ေမ့ေလ်ာ့လာခဲ့ၾက
တျဖည္းျဖည္းနဲ ့
ဘုရားသခင္ကိုေတာင္
အယံုအၾကည္ မဲ့မဲ့လာတယ္ ၊
မနက္ၿဖန္ေတြကိုမေမာတမ္းကူးခတ္ေနသမွ်
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကရွင္သန္ေနၾကဦးမွာပါ...