ရက္စက္ေသာညမ်ား၏ေနာက္

၀သုန္ေျမတိတ္ဆိတ္
ၾကယ္မီးလံုးပိတ္
လရိပ္မသန္း အေမွာင္လႊမ္းေန
ေနမင္းဘယ္ေရာက္ အာရုဏ္ေပ်ာက္ခဲ့
ေလွ်ာက္ခဲ့သည့္လမ္း ခက္ခဲၾကမ္းတမ္း
ဆူးျပည့္လႊမ္းလဲ ယံုၾကည္ရာလမ္း
မေမာတမ္းေလ အေမွာင္ထြင္းေဖာက္
အလင္းေရာက္မည္

ေမွ်ာ္ရည္ၾကည္ႏူး ေအာင္ပန္းခူးမည့္
ျပည္သူ ့လက္မ်ား တြဲယွက္သြယ္ထား
ၿမဲၿမံခိုင္က်ည္ သစၥာရည္လ်က္
ဖက္ဆစ္စံနစ္မ်ိဳး မိစၦာဆိုးအား
အျမစ္မက်န္ တြန္းလွန္ၿဖိဳဖ်က္
ေအာင္ပြဲဆက္ရန္ တို ့ျပည္သူမ်ား

“အေၾကာက္တရား ရိုက္ခ်ိဳးထားေလာ့
မတရားတဲ့ အမိန္ ့အာဏာဟူသမွ်
တာ၀န္အရ ဖီဆန္ၾကေလာ့
ၿမိဳ ့ေရာေတာအႏွံ ့ ဒီမိုကေရစီေခတ္ႀကီး
တည္ေဆာက္ၾကေလာ့
အင္ႏွင့္အားႏွင့္ မေႏွးပါ၀င္
တိုက္ပြဲ၀င္ေလာ့”

အေမွာင္ညမ်ား ကုန္ဆံုးလြန္ေျမာက္
တမိုးေသာက္ေသာ အေရွ ့ဆီမွ
ဖိတ္လွ်ံအံက် ေရာင္နီစမ်ား
လမ္းျပသယ္ေဆာင္ ဤလူ ့ေဘာင္တြင္
အမွန္မုခ် ႀကံဳေတြ ့ရမည္

“ျပည္သူ ့အာဏာေခတ္သာတည္း
ခ်ိဳးျဖဴငွက္တို ့ပ်ံေစသတည္း
ခြပ္ေဒါင္းေအာင္လံလႊင့္လႊင့္တည္း”

အေႁကြြြး

( အစ )
အလင္း ၿပီးေတာ့ အေမွာင္
တေန ့ ၿပီးေတာ့ တေန ့
ငွက္ကုလားအုပ္မ်ားလို
ဦးေခါင္းကို
သဲေျမထဲ၀ွက္ထား
ေနခဲ့ရႏွစ္ကာလမ်ားစြာ ----၊

( အလယ္ )
ေတာ္လွန္ေရးတခုမွာ
အသက္ေသြး ေခၽြး
စေတးေပးဆပ္ရမယ္ဆိုတာ
ငါတို ့ လကၡံပါရဲ ့ ----၊

ဆံုးျဖတ္ခ်က္တိုင္းမွာ
စိတ္ခံစားမႈကို ဦးစားမေပး
ဦးေႏွာက္နဲ ့ စဥ္းစားေပးရမယ္ဆိုတာလည္း
ငါတို ့ နားလည္ပါရဲ ့ ----၊

ျဖစ္ခ်င္တာထက္
ျဖစ္သင့္တာကို ေရြးရမယ္ဆိုတာလည္း
ငါတို ့ သိပါရဲ ့ ----၊

(၁၉၉၀) ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကိုလည္း
ငါတို ့ ဆုပ္ကိုင္ထားပါရဲ ့ ----၊

စီအာပီပီ ကိုလည္း
ငါတို ့ အျပည့္အ၀ ေထာက္ခံပါရဲ ့----၊

စားပြဲ၀ိုင္း အတူထိုင္
ေတြ ့ဆံုေဆြးေႏြးပြဲစကား
ငါတို ့ မတားခဲ့ပါဘူးကြဲ ့ ----၊

( အဆံုး )
နားေထာင္စမ္းေဟ့
ေရွ ့ ေနာက္ ၀ဲ ယာ
အသံေတြၾကားရ

သင္ပုန္းေခ်ေရးတဲ့လား

ေဟ့ --- ဒီမွာၾကည့္စမ္း
မႏုသတၱဘာေ၀ါ ဒုလႅေဘာ
လူ ့အသက္တေခ်ာင္း
ရခဲေကာင္းသတဲ့ ----။

ငါတို ့ မသိစိတ္ရဲ ့စြဲလမ္းမႈမွာ
ဟာမူရာဘီ ကိုဓ ဥပေဒလိုသာ

မ်က္လံုးတလံုးကို
မ်က္လံုးတလံုးျခင္း

လက္တဖက္ကို
လက္တဖက္ျခင္း

အသက္တေခ်ာင္းကို
အသက္တေခ်ာင္းျခင္း

ငါတို ့ ရဲေဘာ္ေတြအတြက္
ရင္းစားျပန္ရခ်င္တာ တခုပါဘဲ -----၊

ခြင့္မလႊတ္ပါနဲ ့ ေမေမ

- နင့္နင့္သည္းသည္း
နာက်ည္းမႈေတြနဲ ့ပါ ေမေမေရ
က်ေနာ္တို ့မွာ ရွိသမွ်
အကုန္ထုတ္ရႈိးခဲ့ပါရဲ ့
ဒါနဲ ့မ်ားေတာင္မွ
ကံႀကမၼာရက္စက္ပံုက
ႏွင္းဆီတပြင့္ေတာင္
(က်ေနာ္တို ့အတြက္)
မဖူးပြင့္ခဲ့ဘူး ၊

- မြတ္မြတ္သိပ္သိပ္
အလြမ္းေတြ ရင္နဲ ့အျပည့္ပါ ေမေမေရ
ေၾကမြေနတဲ့
တိုင္းျပည္ႀကီးထဲကို
ကြဲအက္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားထဲက
အလြမ္းေတြ ေန ့တဓူ၀
တမ္းတမ္းတတနဲ ့ ပစ္သြင္း
ခ်ိဳးငွက္ေတြေတာင္မွ
(က်ေနာ္တို ့ ကိုယ္စား)
ပ်ံသန္းခြင့္ မရရွာၾကဘူး ။

- တရႈိက္ရႈိက္ တငင္ငင္
မ်က္ရည္ျမစ္မိုး
တာရိုး က်ိဳးသလိုမ်ိဳးေပါ့ ေမေမေရ
မိခင္တို ့ရဲ ့ မ်က္၀န္းထဲမွာ
ကေလးသူငယ္တို ့ရဲ ့
အနာဂတ္ အပိုင္းအစမ်ား
အစိတ္စိတ္ အမႊာမႊာ
ပံုရိပ္ထင္လို ့
ခ်စ္သူတို ့ရဲ ့ မ်က္၀န္းထဲမွာ
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ေန ့ရက္မ်ားကို
မေမွ်ာ္လင့္ရဲေတာ့တဲ့
ပူေဆြးေသာကမ်ား
စြန္းထင္းလို ့။

- နာနာက်ည္းက်ည္း
ခံျပင္းမႈေတြနဲ ့ပါ ေမေမေရ
အနာဂတ္ဆိုတာႀကီးကလည္း
ထုတ္သံုးမရတဲ့
ဒုတိယကမၻာစစ္လက္က်န္
ပစၥည္းႀကီး တခုလိုမ်ိဳး
မနက္ျဖန္ေန ့မ်ား ကို
ေမွ်ာ္ရလြန္းလို ့
ဒီေန ့ေတြကိုလည္း
ေမ့ေလ်ာ့လာခဲ့ၾက
တျဖည္းျဖည္းနဲ ့
ဘုရားသခင္ကိုေတာင္
အယံုအၾကည္ မဲ့မဲ့လာတယ္ ၊

- ခြင့္မလႊတ္္ပါနဲ ့ ေမေမေရ
( မိသားစုကို ပစ္ခြာသြားတဲ့သားအေပၚ )
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္က
တိုင္းျပည္ကို လြတ္ေျမာက္ခ်င္တဲ့
စိတ္တခုကလြဲလို ့
က်ေနာ္တို ့ရဲ ့ ရင္ထဲမွာ
ဘာတခုမွမရွိေတာ့ ။

(၂၀၀၆ ဇူလိုင္ မွာ ေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာ)

ေက်ာေပၚက ေတာင္ယာမ်ား

ေက်ာေပၚ က ေတာင္ယာမ်ား
ခ်ဳိစိမ့္
ႏို၀င္ဘာ ၂၂၊ ၂၀၀၈


သစ္ေျခာက္ပင္ေပ်ာက္

တေတာလုံး မီးခုိးလႊမ္းခဲ့ရ

သူဟာ အမာဆုံး သစ္သား

ျပီးေတာ့

သူ႔ အႏွစ္အသားေတြကုိ

ခ်စ္လြန္းလို႔ ေပးဆပ္ေနသူ

သူရင္ နဲ့ ထုဆစ္ခဲ့တာ

ေဖြရွာမရႏုိင္ေသးတဲ့

လူေတြ , ဥစၥာေတြ ကေတာ့

အျပိဳ အပ်က္

ဒီလုိပဲ

တိမ္ဝွက္ ကစားၾကတဲ့ အခါ

အံၾကိတ္ သက္မခ်

သခၤါရ ဆုိတာလည္း

ေနေသးသပ ေပါ့

မီးရႈိ႔ ေတာင္ယာေတြ ေက်ာေပၚတင္

ယာခင္ တခြင္ လွည့္ၾကည့္ ဖုိ့

ဟုိမွာ ရဲေဘာ္ေတြ ေစာင့္ေနၾကေလရဲ့၊၊

ရဲေဘာ္ တုိ္က္ေမာင္း၊ ရဲေဘာ္ ထက္မုိး၊ ရဲေဘာ္ ဂုရု နဲ့ အျခား ရဲေဘာ္မ်ားသုိ႔
၂ဝ- ၁၁- ၂ဝဝ၈

(မိုးမခမွ ကူးယူးေဖၚျပပါသည္။)

ပ်မ္းမွ်လူ ့သက္တမ္းတခု

ေျခာက္ဆယ့္ငါးႏွစ္ဆိုပါလားေဟ့
ေမာက္မာေစာ္ကား ရိုင္းျပလိုက္ပံုမ်ား
သတၱ၀ါနဲ ့ လက္နက္မမွ်တဲ့
ပွ်မ္းမွ် လူ ့သက္တမ္းတခုဟာ
ဒင္းတို ့ရဲ ့ လက္ထက္မွာ
ဒင္းတို ့ရဲ ့ ပါးစပ္ထဲမွာ
လိုသလို ပံုသြင္းထားၾက ။

ေျခာက္ဆယ့္ငါးႏွစ္ဆိုပါလားေဟ့
ေမာက္မာေစာ္ကား ရိုင္းျပလိုက္ပံုမ်ား
အေရွ ့ အေနာက္ ေတာင္ ေျမာက္
အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲ ေရာက္ကုန္ၿပီ
စာနာကင္းမဲ့မႈတရား
ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ ႀကီးထြားလာၿပီ ။

ေျခာက္ဆယ့္ငါးႏွစ္ဆိုပါလားေဟ့
ေမာက္မာေစာ္ကား ရိုင္းျပလိုက္ပံုမ်ား
သက္ရွိလူသားေတြ မဆိုထားနဲ ့
သက္မဲ့ရုပ္ထုေတြေတာင္မွ
အသံုးခ် လွည့္ဖ်ားခံရ ေခတ္ႀကီးထဲမွာ
ခင္ဗ်ားတို ့ က်ေနာ္တို ့ေရွ ့မွာ
ေခါင္းေဆာင္ပီသစြာ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကတဲ့
အာဇာနည္မ်ားရဲ ့ေသြး ေစြးေစြးနီဆဲပါ
ခင္ဗ်ားတို ့ က်ေနာ္တို ့ရဲ ့ေသြး ေစြးေစြးနီရဲ ့လား
အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ေသခ်ာစဥ္းစား
ေျခာက္ဆယ့္ငါးႏွစ္ဆိုတာ
လူတေယာက္ရဲ ့ ပွ်မ္းမွ်သက္တမ္း
ျမန္မာျပည္ရဲ ့ စစ္တမ္းအရပါ ။

ေျခာက္ဆယ့္ငါးႏွစ္တဲ့့လားေဟ့
ေမာက္မာေစာ္ကားရိုင္းျပတဲ့သူေတြ
ငါတို ့ျပည္သူေတြက
ရွစ္ေလးလံုးစိတ္ဓာတ္ သက္ေသ ျပခဲ့ၿပီးၿပီပဲ
ခြပ္ေဒါင္းစိတ္ဓာတ္ သက္ေသျပခဲ့ၿပီးၿပီပဲ

စစ္အုပ္စုေရ ေနႏွင့္ဦးေဟ့

ငါတို ့ ေပအျဖစ္က ရုန္းထြက္
တူတလက္ ျဖစ္လာတဲ့အခါ

တူတလက္ ျဖစ္လာတဲ့အခါ

တူတလက္ ျဖစ္လာတဲ့အခါ ။

ဂုရုေရ

ဂုရုေရ
လက္မျပ ႏႈတ္မဆက္ပဲ
ရုတ္တရက္ႀကီးကို
ခင္ဗ်ား တိတ္တဆိတ္ထြက္ခြြါသြားခဲ့ေပါ့ ။

ဂုရုေရ
မယံုႏိုင္စရာ
ေၾကကြဲစိတ္ဟာ
ကိုယ္ စိတ္ ႏွလံုး
သံုးပါးလံုးကို ဆြံ ့အ ေစခဲ့ၿပီ။

ခင္ဗ်ားနဲ ့က်ေနာ္
ခရီးတခုကို အတူသြားဘူးခဲ့
မယ္လအူး စခန္းမွာ
ရက္တခ်ိဳ ့အတူေနဘူးခဲ့
မဲေဆာက္က ကိုလြမ္းဏီအိမ္မွာ
ညေနခင္းတခ်ဳိ ့ကို
အေရေဖ်ာ္ေသာက္ဘူးခဲ့။

ဂုရုေရ
အခုေတာ့ဗ်ာ
ေတာ္လွန္စစ္ကို ခ်စ္တဲ့
ကဗ်ာေတြကို တပ္မက္တဲ့
ရန္ ငါ စည္းျပတ္တဲ့ ခင္ဗ်ား
အိမ္အျပန္ ေစာလြန္းလွခ်ည္ရဲ ့။

ေၾကကြဲမႈရဲ ့ေကာင္းကင္မွာ
ေဒါင္းသံနဲ ့ေဒါင္းအလံေတြ
လေရာင္ကိုထိုးေဖာက္
ခင္ဗ်ားကို ေစာင့္ေနေလရဲ ့။

(ကမၻာေျမေရ ဂုဏ္ျပဳအပ္တဲ့ ဧည့္သည္တေယာက္ကို ဆီးႀကိဳေပေတာ့။
ေရာက္ရာဘ၀မွာ အာဏာရွင္စနစ္ကို အဆံုးသတ္ႏိုင္သူ ျဖစ္ပါေစ။)

ေနလို လ လို ရဲေဘာ္ေနလ

“ေနလို လ လို ရဲေဘာ္ ေနလ”
လင္းေႏြးအိမ္
ႏုိ၀င္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၀၈


ဂုရုေရ

အိပ္မက္ေတြပိုက္ၿပီး ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကတဲ့

ေတာ္လွန္စစ္အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ကာလမွာ

ဌာနေတြမတူခဲ့ၾကေပမယ့္

ဝါဒေတြတူခဲ့ၾကတယ္။


ဂုရုေရ

ေဆးလိပ္တိုလက္ၾကားညွပ္ၿပီး

အဆိပ္ေငြ႔ေတြရွဴရႈိက္ရင္း

အသက္ျပင္းျပင္းေရးခဲ့ၾကတဲ့ကဗ်ာေတြထဲမွာ

ပါဒေတြတူခဲ့ၾကတယ္။



ဂုရုေရ

မဲေဆာက္က ဆရာလြမ္းရဲ့ ကဗ်ာစခန္းမွာ

သူရာနဲ႔ ဝရုဏကို ဂုဏ္ျပဳၾကတုန္းကလဲ

စရဏေတြ တူခဲ့ၾကတယ္။



အခုေတာ့

ရဲေဘာ္ေရ လို႔ ေအာ္ေခၚလိုက္တဲ့အခါမွာ

ခြၽန္ျမေနတဲ့ကေလာင္တေခ်ာင္းက

ျမင့္ေဇဘေလာက္ထဲကထြက္လာတယ္

အဲဒါ ဂုရု ျဖစ္တယ္

အဲဒါ ပြင့္သစ္(ကရိန္ကန္) ျဖစ္တယ္

အဲဒါ ရဲေဘာ္ျမင့္ေအာင္ျဖစ္တယ္

အဲဒါ ကိုေနလ ျဖစ္တယ္

အဲဒါ ၈၈ ရဲ့ ရင္ေသြးတေယာက္ျဖစ္တယ္

အဲဒါ စစ္အုပ္စုႏွလံုးသားမွာ စိုက္နင္ခဲ့တဲ့ က်ည္ဆန္တေတာင့္ျဖစ္တယ္။



ရဲေဘာ္ဂုရုေရ

စိတ္ခ်လက္ခ်သြားေပေတာ့

ခင္ဗ်ားခ်စ္တဲ့ ရဲေဘာ္ေတြရွိေနသမွ်

ခင္ဗ်ားပြင့္ေစခ်င္တဲ့ပန္းေတြ ေဝဆာလာလိမ့္မယ္။ ။



(၂ဝဝ၈ နုိဝင္ဘာ ၂ဝ မွာဘဝကူးသြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲေဘာ္သို႔)

(မိုးမခမွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။)

ေတာင့္တစိတ္

(လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္က ေရးခဲ့တာေလးပါ)

·· အမိ၀မ္းကထြက္စ
အူ၀ဲလို ့ေအာ္ရကထဲက
လိုခ်င္ေတာင့္တမႈေတြနဲ ့
စခဲ့ရတဲ့လူ ့ဘ၀ ၊

·· အရြယ္ငယ္ေသး ခေလးဘ၀
ျဖတ္သန္းစမွာ
‘ဖိုးလမင္းႀကီးေရ
ထမင္းဆီဆမ္း ေရြလင္ဗန္းနဲ ့
ေပးပါ ေပးပါ ေပးလွည့္ပါ’
အေမ့ဆိုေတး အရိပ္ေအးမွာ
မ်က္ေတာင္ဖြင့္ပိတ္
ေတာင့္တစိတ္နဲ ့
အိပ္မက္မ်ားလဲ မက္ဖူးခဲ့ ၊


·· အရြယ္ရဲ ့ေျပာင္းလဲျခင္းျဖစ္စဥ္
ႀကီးျပင္းျခင္း၀င္ေရာက္တဲ့အခါ
ေတာင့္တအိပ္မက္မ်ား
အလံုးအထည္နဲ ့ဖြံ ့ၿဖိဳးလာခဲ့ၾက
ေလျပင္းမုန္တိုင္း လိႈင္းထန္ပင္လယ္
ေလာကအလယ္မွာ
ေတာင့္တလိုခ်င္စိတ္ေတြ
ႀကိတ္မွိတ္ၿမိဳသိပ္ထားတဲ့ၾကား
ဘ၀ရဲ ့လိုအပ္ခ်က္မ်ား
ျဖည့္ဆီးလို ့မကုန္ႏိုင္ပါလား ၊

·· ေတာင့္တစီတ္ရဲ ့ေနာက္ကလိုက္ပါ
ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မီးမ်ား
ဖိဆီးေလာင္ၿမိဳက္တဲ့အခါ
ဘ၀ဟာ ေသာကနဲ ့
အေမွာင္တိုက္ပါပဲ ၊

·· အသိဥာဏ္ အလင္းတန္းမ်ား
ထိုးေဖါက္၀င္ေရာက္
အေမွာင္တိုက္ထဲက လြတ္ေျမာက္တဲ့အခါ
ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟမ်ားကိုခါခ်
ေလာကႀကီးလဲသာယာလွပ
လူသားအားလံုးခ်စ္ခင္ၾကင္နာၾက
အဲဒီအခါ
ငါ့စိတ္ကလိုခ်င္ေတာင့္တ
ေမတၱာေရၾကည္တေပါက္သာပ ။

ခါတရံ မိုးရြာေစသတည္း

အျပင္းစားနတ္ဖုရားတပါးရဲ ့
ဂီတသံလိုမ်ိဳး
သည္းမခံႏိုင္တဲ့အဆံုး
မ်ိဳသိပ္ထားသမွ်
အကုန္အန္ခ်ပစ္လိုက္တယ္ ။


ေပါ့ပါးသြားမလား
ေလ်ာ့ပါးသြားမလား
ခါးခါးသီးသီး နာက်ည္းမႈမ်ားက
အေငြ ့ပ်ံ ေကာင္းကင္ယံတက္
မ်က္၀န္းမွာ မိုးတိမ္ေတြဖြဲ ့ခဲ့ယံုကလြဲလို ့၊

ဒီမွာ
ေရာက္ေနတဲ့ဘ၀ ျဖစ္လာသမွ်ကို
မေက်မနပ္ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္
ဘ၀မွာ မေနတတ္ မေသတတ္နဲ ့
ေက်နပ္စရာ ဘာတခုမွမရွိေတာ့တဲ့အဆံုး
ေနထိုင္မႈစနစ္တခုလံုး လံုးပါးပါးၿပီ ၊

တကယ္ဆို
ဦးေႏွာက္တခုရဲ ့ အသိဥာဏ္
ႏွလံုးသားတခုရဲ ့ ခြန္အား
ၾကံ့ခိုင္သြားမလား
ယိုင္နဲ ့သြားမလား
ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္းတရားမ်ား
ေ၀့၀ါးသြားၿပီ ၊

အမွန္တရားရဲ ့ေရွ ့မွာ
တထြာတည္းေသာသမုဒၵရာကာဆီး
ဘ၀ရဲ ့ မကင္းရာ မကင္းေၾကာင္း
သံေယာဇဥ္ ေႏွာင္ၾကိဳးေတြကလည္း
တဆူဆူ တပူပူ ျငဴစူေနတဲ့အခိုက္မွာ
ေ၀ဒနာေတြက ေရစီးကမ္းၿပိဳလိုက္လို ့
ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္က ခါခ်ဥ္ေကာင္မာန္ႀကီးေနဆဲ ၊

ယံုၾကည္ရာ သစၥာတရား
သမုဒၵရာအထပ္ထပ္ကိုေက်ာ္လႊား
ငါ ဆိုတဲ့အတၱမ်ားကိုဖယ္ရွား
ဖယ္ ရွား လိုက္ တဲ့ အခါ
အဲဒီကစ
ဘ၀မွာ မိုးေခါင္ေတာ့တာပါပဲ ၊

ႏွလံုးသားရဲ ့ အနက္ရိႈင္းဆံုးတေနရာမွ
‘ေဖၚေ၀း’ ရဲ ့ကဗ်ာတစ
နာက်င္စြာ ရင္ကိုထိရွ ႏိုးထလာခဲ့

·မြတ္သိပ္ျခင္း၏ ဒုတိယအမည္
အက္ကြဲရယ္သံျဖင့္သာ အသက္ရွင္သူ
ငါ့ ပံုတူတခု၏ ဦးေခါင္းကိုဖြင့္
ပင့္သက္မ်ား အေငြ ့ပ်ံ
ခါတရံ မိုးရြာေစသတည္း ။


(· ၃ ။ ၇ ။ ၁၉၇၈ တြင္ကြယ္လြန္ခဲ့ေသာ
ကဗ်ာဆရာေဖၚေ၀း.
ကဗ်ာစုမ်ားမွ )

တိုက္ေမာင္း(သို ့)သတၱိတေသာင္းေအာင္ပြဲ

(ဒီေန ့စာအုပ္စင္ရွင္းေတာ့ ကိုတိုက္ေမာင္းရဲ ့
၀ိေရာဓိလြင္ျပင္ႏွင့္သတၱိတေသာင္းေအာင္ပြဲစာအုပ္ကေလးျပန္ေတြ ့တယ္။
ၿပီးေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္က တိုက္ေမာင္းတမ္းျခင္းဆိုၿပီးေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးျပန္ေတြ ့လို ့ ျပန္လည္ေဖၚျပလိုက္ပါတယ္။)


အဲဒီ
ရုပ္ခႏၶာႀကီးကို ပစ္လိုက္ရ ၿပီ ၊
ဒါေပမယ့္ သံမဏိစိတ္ဓာတ္ေတြက
ငါ့ႏွလံုးသားမွာ ရွင္သန္က်န္ရစ္ခဲ့ ၊

အဲဒီ
ရုပ္ခႏၶာႀကီးကို ပစ္လိုက္ရၿပီ ၊
ဒါေပမယ့္ ေတာ္လွန္ခြန္အားေတြက
ငါ့ရင္တြင္းမွာ နက္ရႈိင္းစြာအျမစ္တြယ္ရစ္ခဲ့ ၊


အဲဒီ
ရုပ္ခႏၶာႀကီးကို ပစ္လိုက္ရၿပီ ၊
ဒါေပမယ့္ အရႈံးမေပးတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြက
ငါ့ကို ရုိက္ပုတ္ႏႈိးခဲ့ ။

အဲဒီ
ရုပ္ခႏၶာႀကီးကို ပစ္လိုက္ရၿပီ။
ဒါေပမယ့္ အမွန္တရားနဲ ့ လြတ္လပ္မႈကို
ျမတ္ႏုိးတဲ့ စိတ္ေတြက
ငါ့ေသြးေၾကာထဲ စီး၀င္ပ်ံ ့ခဲ့ ။

အဲဒီ
ရုပ္ခႏၶာႀကီးကို ပစ္လိုက္ရၿပီ။
ဒါေပမယ့္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ စြန္ ့လႊတ္မႈနဲ ့
ငါတို ့ကိုဒီမိုကေရစီ အလင္းေရာင္ေပၚ
ေခၚေဆာင္သြားခဲ့ ။

အဲဒီ
ရုပ္ခႏၶာႀကီးကို ပစ္လိုက္ရၿပီ ၊
ဒါေပမယ့္ ဖိႏွိပ္ရက္စက္တဲ့အစုိးရကိုေတာ္လွန္
ဒီမိုကေရစီ ရရွိဘို ့အတြက္္
ေခတ္အဆက္ဆက္က
က်ဆံုးခဲ့ရတဲ့ သူရဲေကာင္းတို ့၀ိဥာဥ္
(ခင္ဗ်ားအပါအ၀င္)
ပူး၀င္ေပါင္းစည္း
ငါတို ့ရင္ထဲက ဒီမိုကေရစီလိုခ်င္တဲ့မီးကို
အားျဖည့္ ေပးခဲ့ၾက ။

အဲဒီ
ရုပ္ခႏၶာၾကီးကို ပစ္လိုက္ရၿပီ။
ဒါေပမယ့္ ခြပ္ေဒါင္းေတြလိုရဲရင့္
ခ်ဳိးငွက္မ်ားလို ၿငိမ္းခ်မ္းသိမ္ေမြ ့
ဒီအေတြ ့ေတြ
ခင္ဗ်ားရဲ ့ ကဗ်ာေတြမွာ ထင္ဟပ္ေနခဲ့။

ဒီမိုကေရစီသူရဲေကာင္းတို ့ရဲ ့ျပယုဂ္
ခင္ဗ်ားလုပ္ခဲ့တယ္
ဒီမိုကေရစီသူရဲေကာင္းေတြရဲ ့၀ိဥာဥ္
(ခင္ဗ်ားနဲ ့အတူ)
ရွင္ျပန္ထေျမာက္
ေအာင္ပြဲေရာက္ေစေသာ္၀္ ။

“ႏွစ္ကာလမ်ား”

ရက္စက္ေသာေန ့မ်ား
ရက္စက္ေသာညမ်ား
ကမၻာေျမ၏ သူစိမ္းတရံ ဆံမႈမ်ား
ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ေထြးပိုက္ခြင့္မရခဲ့ေသာ
ေလာကပါလတရားမ်ား ၊

အစြယ္လိုသူ
အသြားေစခိုင္းသူ
ေလးပစ္သူ အားလံုး
ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း၏ အျခားတဖက္နိဂုံး
မိုးေကာင္းကင္တခုေအာက္ထဲမွ
မၿမဲေသာ ဘ၀တို ့၏ စာမ်က္ႏွာမ်ား ၊

အေကြ ့ အေကာက္ အေျဖာင့္
အေ၀့ အ၀ိုက္ အနိမ့္ အျမင့္
ကစင့္ကလ်ား ၀ိုးတိုး၀ါးတား
လြတ္လပ္စြာေတြးေခၚႏိုင္ေသာ
ပံုသ႑န္မ်ား ပ်က္ျပား
ရာသီဥတု မိုးေလ၀သ
ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္း သေဘာတရား
ယံုၾကည္မႈ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ခၽြတ္ေခ်ာ္တိမ္းပါးမႈမ်ား ၊

ျမစ္အား အလ်ားလိုက္ ျဖတ္ကူးေနၾကေသာ
တကိုယ္ရည္ ကိုယ္ရည္ေသြးတီးလံုးမ်ား
စနစ္တက် သိုေလွာင္ သိမ္းဆီးထားေသာ
ခါးပိုက္ထဲမွ ေမြေပြးမ်ား
ဒါးရိုးကမ္းေနခဲ့ၾကေသာ ႏွစ္ကာလမ်ား
ေန ့တဓူ၀ မ်ိဳခ်ေနရေသာ သက္ျပင္းမ်ား
ထိုအရာအားလံုးတို ့
ငါတို ့ေခတ္မွာ မၿပီးဆံုးၾကေတာ့ဘူးလား ၊

ေကာင္းကင္မွာေတာ့
ၾကယ္ေတြ တစင္းၿပီးတစင္းေႁကြ
ဒါေပမယ့္ ငါယံုတယ္ ။
ႏွစ္ကာလမ်ားထဲမွာ
သူရဲေကာင္းၾကယ္စင္မ်ား
တပြင့္ၿပီးတပြင့္ ေ၀ေနဦးမွာ အေသအျခာပါပဲ ။
အခုေတာ့ ေျမေခြးအုပ္တို ့ရဲ ့လက္ထဲမွာ
တရားကို နတ္မေစာင့္ေတာ့ဘူး
တရားကို တရားကလဲ မေစာင့္ေတာ့ဘူး
သမိုင္းရဲ ့ ေသြးစြန္းေန ့ရက္မ်ား
ႏွစ္ကာလၾကာရွည္စြာ
ငါတို ့ကိုေစာင့္စား တိုက္ပြဲေခၚသံၾကားမွာ ။

ရဲေဘာ္ႀကီး ေနဘုန္းလတ္

နာက်င္ေၾကကြဲဲဲမႈရဲ ့အတိုင္းအဆ
ဘယ္လိုအရာမ်ိဳးနဲ ့ႏိႈင္းျပရမွာလဲ
စကားလံုးေတြက
ရွားပါးလွခ်ည္ရဲ ့ ။

ရဲေဘာ္ႀကီး ေနဘုန္းလတ္ေရ
အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္တဲ့လား

က်န္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္မွာ
ရဲေဘာ္ရဲ ့ ရင္ထဲက
လြတ္ေျမာက္ေရးေတးသြားသံဟာ
အမွန္တရားနဲ ့ လြတ္လပ္ျခင္းရဲ ့ျပယုဂ္
အမ်ိဳးသားေရးကို သီက်ဴးတဲ့ သီခ်င္းတပုဒ္
ဟုတ္တယ္ ့့ ့ ့ ့ အမ်ိဳးသားေရးကို သီက်ဴးတဲ့
သီခ်င္းတပုဒ္ ဆိုတာ ငါတို ့ယံုတယ္ ။

ရဲေဘာ္ႀကီး ေနဘုန္းလတ္ေရ
ႏုနယ္ ပ်ိဳမ်စ္တဲ့ ရုပ္ခႏၶာကိုသာ
ခ်ဳပ္ေႏွာင္တားဆီးလို ့ရမယ္
ရဲေဘာ္ရဲ ့ရင္ထဲက ျပင္းျပတဲ့စိတ္ဆႏၵကို
ဘယ္လိုအရာမ်ိဳးကမွ
ခ်ဳပ္ေႏွာင္တားဆီးလို ့ မရႏိုင္ေပဘူး၊
ဘယ္လိုအရာမ်ိဳးကမွ
ၿပဳိကြဲပ်က္ဆီးေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေပဘူး၊

ရဲေဘာ္ႀကီး ေနဘုန္းလတ္ေရ
သံမဏိစိတ္နဲ ့ေရွ ့သို ့သာရဲရဲခ်ီကြဲ ့
ေအာင္ပြဲဆိုတာ တိုက္ရဲသူအတြက္
ယံုၾကည္လ်က္ပင္ ။

အေမ့လြမ္းျခင္း

(က်ေနာ္တို ့ကို သြန္သင္ဆံုးမ ပဲ့ျပင္ေပးတဲ့ လမ္းညႊန္ျပေပးတဲ့ က်ေနာ္တို ့ခ်စ္တဲ့ အေမ လူထုေဒၚအမာရဲ ့ေမြးေန ့ မၾကာမွွီ
ေရာက္ရွိလို ့လာပါေတာ့မယ္။ ၂၉ ႏို၀ဘၤာ ၂၀၀၈ မွာ အေမ့အသက္ ၉၃ႏွစ္ျပည့္ပါၿပီ။ အေမ မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္မွာ အေမ့စာေတြကို
ျပန္ျပန္ဖတ္မိေလ အေမ့ရဲ ့တန္ဖိုးကိုပိုပိုၿပီး တမ္းတမိေလျဖစ္လာရတယ္။ အခုေတာ့ က်ေနာ္တို ့မွာ အမိမဲ့သား ေရနည္းငါး ပမာျဖစ္ရၿပီ။
အေမ့ရဲ့ ၉၁ ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန ့ကဗ်ာေလးကိုျပန္ေဖၚျပလိုက္ပါရဲ ့။)

အေမ့လြမ္းျခင္း

မတရားဖိႏွိပ္မႈမ်ား
ႏွစ္ ရက္ လ ၾကာရွည္လာေတာ့
“အေမ့တသက္
ဒီေခတ္ေလာက္ ဆင္းရဲတာ
လူေတြ ဒုကၡျဖစ္တာ မႀကံဳဖူးဘူး
အဲဒီ ဆင္းရဲေနတဲ့ လူေတြကို
ကိုယ္စားျပဳမယ္ဆိုရင္
မင္းတို ့ ရပ္တည္ခ်က္မွန္မွာပဲ ”ဆိုတဲ့
အေမ့ရဲ ့ ဆံုးမ လမ္းညႊန္ျပတဲ့စကား
အေ၀းေရာက္အေမ့သားသမီးမ်ား
ႏွလံုးသားနဲ ့ ဆတ္ဆတ္နာၾကားခဲ့ရပါတယ္အေမ ၊

တကယ္ေတာ့အေမရယ္
အေမ့ေမြးေန ့ေတြမွာ သားတို ့တေတြ
ကဗ်ာေတြရြတ္ၾက
ဆုေတြေတာင္းၾက
အေမ့ရဲ ့ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြကို ေဖာ္က်ဴးၾက
အေမ့ရဲ ့ စာေပသမိုင္းကို ေမာ္ကြန္းထိုးၾက
အဲသလို လုပ္ေပးရံုကလြဲလို ့
လူထုအတြက္
သားတို ့ ဘာတာ၀န္မ်ားေၾကပြန္ခဲ့ၾကေလသလဲ
အေမ့အရိပ္ကိုခိုၿပီး
သားတို ့ ဆိုးခဲ့ မိုက္ခဲ့ သမွ်
ခြင့္လႊတ္ပ အေမ ၊

သံမဏိႏွလံုးသား
ယံုၾကည္ခ်က္န ့ဲ အမွန္တရားတို ့ရဲ ့ျပယုဂ္
အဲဒီဇာတ္ထုပ္ထဲမွာ
ရာဇ၀င္နဲ ့မႏၱေလးလဲပါတယ္ ။
လူထုဦးလွနဲ ့လူထုေဒၚအမာလည္းပါတယ္။
ရာစုတ၀က္ေက်ာ္
အာဏာရွင္ကိုေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့
ေတာ္လွန္ေနဆဲ (၉၀)ေက်ာ္ အေမ
သက္ေတာ္ရာေတာ္ ရွည္ပါေစ။
ျမန္မာျပည္ အေမွာင္ေပ်ာက္ၿပီး
အလင္းေရာက္ခ်ိန္မွာ
အေမ့ကိုမ်က္၀ါးထင္ထင္
ေတြ ့ျမင္ ကန္ေတာ့ရလိုပါ၏ ။

(အေမလူထုေဒၚအမာ (၉၁)ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန ့သို ့)

ညီညြတ္ေရးပန္းတိုင္

၁၊
အားနည္းခ်က္၊ အတၱ၊ မိုက္မဲမႈေတြကို
ယံုၾကည္ခ်က္ဆိုတဲ့စကားလံုးနဲ ့ဖံုးထား
လတ္ဆတ္မႈမရွိတဲ့ ဦးေႏွာက္မ်ား
မမွည့္ခင္ထဲက ပုတ္သိုးကုန္ၾကၿပီ ။

၂၊
လက္ေတြ ့မပါ အႏွစ္ဗလာ
စကားလံုးေတြေဖါက္ခြဲေနရံုနဲ ့
ဘ၀ေတြဒီထက္ပိုထူးမလာခဲ့
ငွက္ကုလားအုပ္မ်ားလုိ
ဦးေခါင္းကိုသဲေျမထဲ၀ွက္ထား
ေနခဲ့ရႏွစ္ကာလမ်ား
ရာစုတ၀က္ရွည္လ်ားစြာ
အခ်ိန္ရာသီေတြမွာေတာ့
သူတို ့ရဲ ့ ၀တၱရားကိုထမ္းပိုလ်က္ပါပဲ ။

၃၊
ကိုယ္တုိင္စိုက္ပ်ိဳးၿပီး
ကုိယ္တုိင္ရိပ္သိမ္းခြင္ ့မရတဲ့ဘ၀ေတြမ်ားျပား
ညီညြတ္ေရးေသြးကက်ဲပါးေနဆဲပါေလ
ဘယ္အရာကိုမ်ားေစာင့္စားေနတာလဲ
“မိုးဟာမက္ဆီေတာင္ႀကီးကမလာရင္
ေတာင္ႀကီးရွိရာမိုဟာမက္သြားရမွာပဲ
စနစ္ေတြပုခံုးေျပာင္းၿပီး
ေခတ္ေတြကဘ၀ေဟာင္းကို
အရွိန္ျပင္းျပင္းျဖတ္ေက်ာ္ေနဆဲ
အသဲရဲရဲ ေသြးရဲရဲထဲ
ဦးေႏွာက္အားလဲမနဲေစနဲ ့
ဘုရားသခင္အလိုေတာ္ရေတာ့ မဟုတ္ဘူေပါ့၊

၄၊
ဒီမိုကေရစီလုိခ်င္တဲ့မီး
(ခင္ဗ်ားတုိ ့က်ေနာ္တိုရင္ထဲ)
တၿငီးၿငီးေတာက္ေလာင္
မွန္ကန္တဲ့အလင္းေရာင္
အေမွာင္ကမၻာကို ထြင္းေဖါက္
သြားရမယ့္လမ္းတေလွ်ာက္
ဒူးမေထာက္၊ လက္မေျမွာက္
လုိခ်င္တဲ့ပန္းတိုင္ေရာက္ရမယ္၊
၅၊
ျမင့္ျမတ္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ ့
အသက္စြန္ ့သြားၾကတဲ့
အာဇာနည္သူရဲေကာင္းတုိ ့ရဲ ့၀ိဥာဥ္
ေပါင္းစပ္စီး၀င္ လူထုလိုအင္
အာဏာရွင္ေတြကိုသုတ္သင္
ေအာင္ပြဲဆင္ဘို ့
အဘိုးမိွႈင္းရဲ စကား တုိ ့တေတြနာၾကား
“အေရးၾကီးလွ်င္ျဖင့္ ေသြးစည္းၿပီး
ေသြးနီးရာဆိုသည့္အတိုင္း
ကိုင္း--- ထထႁကြႁကြန ့ဲ ၀ုိင္းၾကေပေရာ ့ ။

၂၃။၇။၂၀၀၁

အေရာင္တူငွက္မ်ားအေၾကာင္း

ငါတို ့ဟာ
ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာအသီးသီးရဲ ့
ဘုရားသခင္မ်ား ဖန္ဆင္းညႊန္ၾကား
တရားဓမၼမ်ားနဲ ့ ႀကီးျပင္းလာတဲ့
အေရာင္တူငွက္မ်ားျဖစ္ၾကတယ္ ၊

ငါတို ့ဟာ
ေလာကပါလ - နီတိတရား
အေကာင္းအဆိုးမ်ားနဲ ့
အေၾကာင္းအက်ိဳးမ်ားကို
ဆင္ျခင္တံုတရား လက္ကိုင္ထားၿပီး
လူသားဘ၀ကို အေလးထားတဲ့
အေရာင္တူငွက္မ်ားျဖစ္ၾကတယ္ ၊

ငါတို ့ဟာ
ေလာကရဲ ့ဓမၼတရား
လြပ္လပ္ ညီမွ် တန္းတူအခြင့္အေရးမ်ား
တပ္မက္က်င့္ႀကံသြားခ်င္တဲ့ဆႏၵျပင္းျပ
အေရာင္တူငွက္မ်ားျဖစ္ၾကတယ္ ၊

ငါတို ့ဟာ
အဓမၼတရားမ်ားကို
ရြံရွာစက္ဆုပ္ - ဆြဲဆုတ္ပစ္ဖို ့
ဦးတည္ဆႏၵ တူညီၾကတဲ့
အေရာင္တူငွက္မ်ားျဖစ္ၾကတယ္ ၊

ငါတို ့ဟာ
အျမင္မတူရင္
ရန္သူလိုသေဘာမထား
လြပ္လပ္စြာကြဲလြဲခြင့္ကိုေလးစား
ဒီမိုကေရစီစနစ္ကိုျမတ္ႏိုးစိတ္ထားနဲ ့
အေရာင္တူငွက္မ်ားျဖစ္ၾကတယ္ ၊

ငါတို ့ဟာ
စည္းလံုးညီညြတ္မႈကို တန္ဖိုးထား
နိပါတ္ေတာ္ထဲက ဇာတ္တူသားစားလို ့
ဟသၤာကိုးေသာင္းပ်က္စီးေၾကာင္းတရား
ေကာင္းေကာင္းႀကီးနားလည္ထားတဲ့
အေရာင္တူငွက္မ်ားျဖစ္ၾကတယ္ ၊

ငါတို ့ဟာ
ႀကီးႏိုင္ငယ္ညွင္း
မင္းမဲ့စရိုက္ဆန္ျခင္း၀ါဒမ်ားနဲ ့
မတရားအုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ေနတဲ့
အာဏာာရွင္ငမိုက္သားမ်ားကို
ေနာက္ဆံုးေသြးတစက္က်န္သည့္အထိ
တိုက္ပြဲ၀င္သြားမယ့္
အေရာင္တူငွက္မ်ားျဖစ္ၾကတယ္ ။

“ေၾကမြသြားေသာ အိပ္မက္မ်ား”

ေရျပင္က်ယ္ႀကီးရဲ ့
ရက္စက္မႈေအာက္မွာ
ေသကံမေရာက္ သက္မေပ်ာက္ခဲ့ရေပမယ့္
ရွင္လ်က္နဲ ့
ဘ၀ေပ်ာက္ခဲ့ရၿပီ ညီမေလးေရ ၊

“အတူေနရရင္
သိပ္ေပ်ာ္မွာပဲ”
“ဒီတမိုးကုန္ရင္
အဘတို ့ဆီ လာေတာင္းလွည့္”လို ့
ခ်ိဳပ်ားသကာ စကားဆိုရာ
ရြာထိပ္ေခ်ာင္းနေဘးက
ပင္ေညာင္အိုႀကီးလဲ
ဘယ္၀ယ္ဘယ္ဆီ ေရာက္သြားၿပီလဲ ၊

သံသာေလကမ္းတိုင္
တူၿပိဳင္ကာလွမ္းႏိုင္ဘိုအေရး
သစၥာေတးသြားသီက်ဴးခဲ့ရာ
ရြာဦးေက်ာင္း ရြာဦးေစတီနဲ ့
ခ်စ္ရေသာ ညီမေလးကို
နာဂစ္ေရ
ဘယ္ကိုမ်ား ေခၚေဆာင္သြားလဲကြဲ ့၊

ဘယ္အရာမွ
မေသျခာေတာ့ဘူးဆိုတာ
ေသျခာသြားၿပီးတဲ့ေနာက္
ေၾကကြဲမႈလေရာင္ေအာက္မွာ
တရားနဲ ့ေျဖပါေသာလည္း
ငါတို ့ရဲ ့ ေရွ ့ေရးကိို
နာဂစ္က သယ္ေဆာင္ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့ၿပီပဲ ၊

ညီမေလးေရ
ငါကိုယ္တိုင္ က
ကံဆိုးလြန္းလို ့ အသက္ရွင္က်န္ရစ္ခဲ့တာပါကြယ္ ။

(နာဂစ္ မုန္တိုင္း ၆ လ ျပည့္သို ့)