ငါ႔ကိုယ္ငါ သတ္ေသဖို႔ႀကိဳးစားတဲ႔ေန႔က

ငါ႔ကိုယ္ငါ သတ္ေသဖို႔ႀကိဳးစားတဲ႔ေန႔က


ကမာၻႀကီးထဲက အသံေတြ ကိုယ္႔ဆီျပန္ေရာက္လာတယ္

ငိုသံေတြ၊ ရယ္သံေတြ၊ သားေရ၊ အေမေရ

အေဖတစ္ေယာက္က သားေရ ပုပၸါးေတာင္ႀကီးၾကည္႔မလားဆိုၿပီး

ေခါင္းကိုလက္နဲ႔ညွပ္ ေလထဲေျမွာက္ခဲ႔တာေတြ

ကိုယ္ငိုၿပီး ေျပးထြက္လာမိတဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ။



ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ရြံမုန္းလာတယ္

ဆရာရယ္ ခ်မ္းၿပီးေတာ႔ကို ဖ်ားေနလုိ႔ပါ

သြားကိုက္လို႔ ေဆးေသာက္လုိက္မွ ဗိုက္ကမနားတမ္း ေအာင္႔လာတယ္

အဆုပ္မွာ အလံုးေတြ႔တယ္တဲ႔ တက္တက္ေနတဲ႔ အေမ႔ကို သံလုိက္ဓာတ္မွန္ရိုက္ဖုိ႔ထိ လိုလားဟင္

ကိုယ္ ရယ္ေမာၿပီး မ်က္ရည္၀ဲရတဲ႔ အျဖစ္ေတြ။



ပုဂံေညာင္ဦးမွာ တိုးရာသီဆို ေဒၚလာသီးလုိ႔

ၿပီးေတာ႔ ပါးရိုက္ခံထားရတဲ႔ ေမ်ာက္လုိ ဆရာေရ

ေရာင္းစားရတဲ႔လူေတြနဲ႔ ေတာင္းစားရတဲ႔လူေတြ

တုိက္ပြဲ

ေလာကမွာ ေနာက္ဆံုး နာက်ဥ္ေၾကကြဲရတာ

ေအာက္ဆုံးက ျပည္သူေတြ။



ခြင္႔လႊတ္ႏုိင္သူမ်ား ကိုယ္႔ကို ခြင္႔လႊတ္ပါေစ

ခြင္႔မလႊတ္တတ္သူမ်ား ကိုယ္႔ေပၚနာက်ည္းပါေစ

ဆရာရယ္ သားေလးကို ထမင္းေကၽြးေနစရာေပးထားရင္

ေက်နပ္ပါၿပီ ထီေပါက္တာထက္ ေပ်ာ္ရႊင္ပါၿပီ

ဟုတ္တယ္ ကိုယ္ဟာမ်က္ရည္က်ရင္း ဟားတုိက္လုိ႔

အဆံုးစီရင္ဖုိ႔ ၾကံစည္မိတဲ႔ေန႔က

ေခ်ာက္ၿမိဳ ႔က ထထေျခာက္တတ္တဲ႔ ေရနံလုပ္သားေတြဆီ

ေရြ ႔လ်ားလို႔။ ။


ငိုေနသူေတြကို မုန္းမုန္းလာတယ္။

ေပ်ာ္ေနသူေတြကို မုန္းမုန္းလာတယ္။



ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း၊ ဆုိက္ယာႏုိက္အဆိပ္၊ ငွက္ႀကီးေတာင္ဓား

ေငြစကၠဴတစ္ခ်ိဳ ႔နဲ႔ ထုိးစိုက္ထားေသာ ေဆးထိုးအပ္မ်ားနဲ႔

လက္ေကာက္၀တ္ေပၚက

ဆရာ၀န္သံုးဓားတစ္မ်ိဳး

ကိုယ္႔အသံေလး တုိးတုိး၀င္သြားတယ္။ ။

ျမတ္ေ၀
၉၊၂၀၁၀
https://sites.google.com/site/poetmyatwai/home/