၁။
ညီမေလး
ကမၻာေျမ၀သုန္
သိၾကားေစ သက္ေသညႊန္းေတာ့
ရာဇ၀င္ေတြလည္း
ရိုင္းခဲ့ရၿပီ အဖိုးေရ
ႏိုင္ငံေတာ္လည္း
ေသြးစြန္းခဲ့ၿပီ အဖေရ … လုိ ့
ကမၻာမေၾကေတးသာ
နာနာက်ည္းက်ည္း ဟစ္ေၾကြးေနခဲ့ရတာပါ ။
၂။
ညီမေလး
ဒဏ္ရာနဲ ့ေသြးအိုင္ထဲကရုန္းထ
ခြပ္ေဒါင္းအလံေတာ္ကို
လႊတ္မခ်ခဲ့ဘူး ။
ႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ ၾကာခဲ့ေပမယ့္
စက္တင္ဘာ တဆယ့္ကိုးရက္ရဲ ့
မနက္ခင္းဟာ
ငါတို ့ရဲ ့ရင္ထဲမွာ သံမိႈဆြဲရိုက္ႏွက္ထားသလို
ကမၻာေၾကေသာ္လည္း ဥဒါန္းမေၾက ။
၃။
ညီမေလးေရ
အခုခ်ိန္မွာ
နင္သာ သက္ရွိထင္ရွား
ရွိေနဦးမယ္ဆိုရင္
အကိုတို ့
ရန္ပြဲေတြရပ္
ျပည္သူလူထု အက်ိဳးကိုေမ်ွာ္
တိုက္ပြဲကိုေဖာ္
တိုက္ပြဲမွာေပ်ာ္ လို ့ေျပာမွာပဲ
ငါ … ယံုတယ္ ။
၄။
ညီမေလး ေအာင္ပြဲကို
ေကာင္းကင္ဘံုက ေစာင့္ၾကည့္ပါ ။
(အာမင္န္)
၁၉စက္တင္ဘာ၂၀၁၀ ရဲရင့္သက္ဇြဲ
No comments:
Post a Comment