က်ေနာ္တို ့ေခတ္ရဲ ့ ကဗ်ာ အကို လွ သန္း
ကမၻာႀကီး က်ေနာ့္ ဦးေခါင္းေပၚကို ျပဳတ္က်လာတယ္
လူေတြ အသြားအလာမပ်က္တဲ့ ညေနခင္းမ်ားမွာ
အကိုလွသန္းေရ .....
တသက္တာအလြမ္းေတြနဲ ့ စြန္ ့ျပစ္သြားခဲံၿပီလား
က်ေနာ္ သက္ျပင္း မရိႈက္ႏိုင္ဘူး
အားလံုးရဲ ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ရုတ္ခ်ည္းပ်က္စီး
တေန ့လူတိုင္းသြားရမယ့္ ခရီး
အကိုေရ သိပ္ေစာလြန္းေနသလား
ခင္ဗ်ား မတရားဘူးဗ်ာ ....
ေသသင့္တဲ့ သူေတြ မေသသင့္တဲ့သူေတြ
ခင္ဗ်ားဗ်ာ .....
ငါ့လက္သီးမ်ား မရပ္မနားတရစပ္
ေသမင္းဟာ ဟားတိုက္ရီေမာ
ဘယ္သူေတြ ေပ်ာ္ေနသလည္း
ဘယ္သူေတြ ေမာ္ေနလည္း
က်ေနာ္ မသိေတာ့ဘူး မသိေတာ့ဘူး မသိေတာ့ဘူး
က်ေနာ္ ခ်စ္တဲ့ ကဗ်ာ ဆရာႀကီးေရ
ေရာက္ေလရာ ဘ၀မွာ ကဗ်ာသာအမိ ကဗ်ာသာအဖ
ကဗ်ာနဲ ့ထံုမႊမ္းတဲ ့ ဘံုဘ၀
အကိုလွသန္းေရ
ကဗ်ာအမွ် ကဗ်ာအမွ် ကဗ်ာအမွ် ......
ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၂၂၁၀၂၀၁၁
No comments:
Post a Comment