ဥေရာပ ေ၀ဒနာညမ်ား(၂)
ညီမေလးေရ
ေဆာင္းညခ်မ္းခ်မ္းမွာ
ေသရြာပါမယ့္အလြမ္း
တေျပ(ျပည္)တရြာက
ေ၀ဒနာနဲ ့ တမ္းျခင္းတခုရယ္ပါ …..။
ညီမေလးေရ
ရည္မွန္းခ်က္
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္
ဘ၀ကို တပ္မက္တြယ္တာ
ပူပန္(ပင္)တတ္တဲ့စိတ္ဟာ
မိခင္ေကာင္း ဇနီးေကာင္းတို ့ရဲ ့
သဘာ၀ပဲမဟုတ္လား …..။
ညီမေလးေရ
ေရႊေပၚျမတင္ မထားႏိုင္ခဲ့ဘူး
လက္ၫိႈးၫႊန္ရာ ေရမျဖစ္ေစခဲ့ဘူး
ကိုယ့္အတၱနဲ ့ ကိုယ္ေမြ ့ေလ်ာ္
တိုင္းျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအေပၚ
မိသားစုရဲ့ အေပ်ာ္ေတြကို စေတး
ငါ့ကို ... ခြင့္လႊတ္ေပးပါ .....။
ညီမေလးေရ
သမီးေလးက အေဖကိုတရားျပ
ဘ၀မွာတဲ့
မလုပ္မျဖစ္တဲ့ အလုပ္ေတြအတြက္
ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္ေတြကို
စြန္ ့လႊတ္ရ အနစ္နာခံရတတ္တယ္ တဲ့
ငါ့ မွာ ေျပာစရာစကား ရွားပါးလြန္းလွခ်ည္ရဲ ့ .....။
ညီမေလးေရ
အခုေတာ့
ငါလွဲေလ်ာင္းရာ ကုတင္နံေဘးက
ျပဴတင္းတံခါးမွန္မွာ
တဖြဲဖြဲလာကပ္ေနတဲ့ ႏွင္းပြင့္ေလးေတြကိုေငးရင္း
ေနာက္ဆံုးသစ္ရြက္ ၀တၴဳတိုေလးကို
နင့္နင့္သည္းသည္း သတိရေနမိတယ္ …..။
ရဲရင့္သက္ဇြဲ ၁၁ ၁၁ ၂၀၁၀
(ေဆးရံုေပၚမွေ၀ဒနာေန ့ရက္မ်ားသို ့)
No comments:
Post a Comment