Monday, October 04, 2010

ကလိယုဂ္

ကလိယုဂ္တဲ့
ေခတ္ဆိုး ေခတ္ပုပ္
ေခတ္ယုတ္ႀကီးထဲမွာ
ေသေသာ္မွတည့္ ေၾသာ္ ေကာင္း၏ လို ့
အမ်က္ေျဖ အလကၤာေတး တစနဲ ့
ငါတို ့ရဲ ့ ဘ၀ေတြကို
ေခ်ြးမသိပ္လို ။

နာဂစ္မုန္တိုင္းအၿပီး
အသက္ရွင္ က်န္ရစ္သူ
အမယ္အို တဦးရဲ ့ုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုစကားလို
ကံဆိုးလို ့အသက္ရွင္ က်န္ခဲ့ရသူေတြပါ တဲ့
အဲဒီလို စကားမ်ိဳးနဲ ့
ေခတ္ႀကီးကို
စကားနာ မထိုးလို ။

ေတာမီးေတြေလာင္ေတာ့
ေတာေၾကာင္ေတြ လက္ခေမာင္းခတ္ၾက
ေနရာလိုသူေတြက အလုအယက္
ေနရာရွာၾက
ၾကာၾကာ၀ါးမယ့္ သြားမ်ား
ပူးၿပီး ေပါင္းၿပီး တိုက္မည့္
သူရဲေကာင္းေယာင္ေယာင္မ်ား
မွန္းခ်က္ နဲ ့ ႏွမ္းထြက္မကိုက္
ကိုယ့္ထိုက္ နဲ ့ ကိုယ့္ ကံ
ျပည္သူလူထုႀကီးရဲ ့တံေတြးခြက္မွာ
ပက္လက္သာအေမ်ာခံၾကေပေတာ့

ျပည္သူတို ့ရဲ ့ေအာင္ပြဲဟာ
ကလိယုဂ္ေခတ္ႀကီးကို
ေဖါက္ခြဲျပစ္ခဲ့ေပါ့ ။

ရဲဲရင့္သက္ဇြဲ
(စက္တင္ဘာ၂၀၁၀)



No comments: