ေမ်ွာ္လင့္ေနတုန္းပဲ သားတို ့ေရ
အက်ဥ္းသား တေသာင္းေက်ာ္
လႊတ္ေပးမယ့္အေပၚ
၀မ္းသာရမွာလား
၀မ္းနည္းရမွာလား
ဒီတခါ ဆိုတဲ့စကား
အေမ့ႏႈတ္ဖ်ားမွာ မရဲတရဲ
ဆြံ ့အေနဆဲေလ ။
တမိုးေသာက္လို ့
တေန ေပ်ာက္ေတာ့မယ္
အိမ္ေရွ ့လမ္းကေလးရဲ ့
ေဟာ့ဟို ထိပ္ဖ်ား
အေကြ ့နားမွာ
လူရိပ္ လူေယာင္
သားေမာင္မ်ားလား …..
ေျခာက္ေသြ ့တိတ္ဆိတ္
ေၾကကြဲရိပ္ေတြ
အိပ္တန္းျပန္ၾက
ေမ်ွာ္လင့္ျခင္း အလင္းစမ်ား
အေမအို ရဲ ့ မ်က္၀န္းမွာ ……
ႏွစ္ေထာင္ရွစ္ အေျခခံဥပေဒက
ေမြးဖြားေပးလိုက္တဲ့
ႏွစ္ေထာင္တဆယ္ ေရြးေကာက္ပြဲကို
သပိတ္ေမွာက္ရမယ္
ေရႊဂံုတိုင္ေၾကျငာ စာတမ္းကို ဆုပ္ကိုင္
ယံုၾကည္ခ်က္အလံကို မယိုင္မလဲ
ခိုင္ခိုင္ ၿမဲၿမဲ အျမင့္မားဆံုး လႊင့္ထူထားရမယ္။
မတရားတဲ့ အမိန္ ့ အာဏာ ဟူသမ်ွ
တာ၀န္အရ ဖီဆန္ရမယ္ ။
ေနာက္ဆံုးအေခါက္ ေထာင္၀င္စာအေရာက္မွာ
သားရဲ ့ အမွာ စကား
အေမအို နားမွာ
ျပန္လည္ၾကားေယာင္
အိမ္ေရွ ့လမ္းကေလးရဲ ့
ေဟာ့ဟို ထိပ္ဖ်ား
အေကြ ့နားမွာ
လူရိပ္ လူေယာင္
သားေမာင္မ်ားလား …။
(ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္အက်ဥ္းက်ခံေနရေသာ သားမ်ား၏လြတ္ရက္ကိုေမ်ွာ္လင့္ေနေသာအေမမ်ားသို ့)
ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၂၀ ေအာက္တိုဘာ၂၀၁၀
1 comment:
ကိုရဲရင့္သက္ဇြဲ ကဗ်ာေတြတစ္၀လာဖတ္သြားပါတယ္။
Post a Comment