အဲဒီလမ္းကေလးအေပၚမွာ
ညမရွိတဲ့
ေကာင္းကင္
ေကာင္းကင္မရွိတဲ့လ
ၾကံဳဘူးၾကရဲ
့လား၊
အလင္းမဲ့ေန
့မ်ားမွာ
ငါတို ့ရဲ့
အတၱေတြကို
ေလာင္စာတခုလိုအသံုးခ်
အားလံုးအတြက္
ယံုၾကည္ခ်က္နဲ
့ ၀င္းလက္ေတာက္ပေနခဲ့ဘူးတယ္ ။
အခုမ်ားမွာေတာ့
ေကြးေသာလက္
မဆန္ ့မွီ
ဆန္ ့ေသာလက္
မေကြးမွီ
ေခါက္ရွာငွက္တို့ရဲ့
ပ်ံသန္းမႈမွာ
ဘ၀ဟာေပ်ာ္၀င္တယ္
အသက္က
ညာဏ္ရဲ့ေစစားရာအတိုင္းရွင္သန္တယ္
အေမကေတာ့
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္အကုန္လံုး
သားျပန္လာမယ့္
ေဟာဒီ..လမ္းေလးအေပၚ
ပံုထားတုန္းပဲ ။
တေန
့တာရဲ့
ေနာက္ဆံုး
အလင္းေရာင္အကြယ္မွာ
ဘုရားစင္ေရွ့က
ရိႈက္သံဟာ
လမ္းကေလးအေပၚမွာ
ပဲ့တင္ထပ္လို ့
ခ်ိဳးျဖဴငွက္တို
့ရဲ ့ေတာင္ပန္ခတ္သံမွာ ပဲ့တင္ထပ္လို ့
ခြပ္ေဒါင္းတို
့ရဲ ့ေတာင္ပန္ခတ္သံမွာ ပဲ့တင္ထပ္လို ့
သားေပ်ာက္မိခင္တို
့ရဲ ့ရင္မွာ ပဲ့တင္ထပ္လို ့
ပဲ့တင်ထပ်လို့
...ပဲ့တင်ထပ်လို့...ပဲ့တင်ထပ်လို့ ...
(ေခတ္အဆက္ဆက္
ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္အသက္စြန္ ့
သြားခဲ့ၾကေသာ
သူရဲေကာင္းအေပါင္းႏွင့္မိခင္မ်ားသို ့)
ရဲရင့်သက််််ဇွဲ
No comments:
Post a Comment