Thursday, May 10, 2012

ေဆာင္းခိုငွက္ေတြ အိမ္ျပန္လာၾကျပီ ဘ၀ခိုငွက္ေတြမွာေတာ့

ေဆာင္းခိုငွက္ေတြ အိမ္ျပန္လာၾကျပီ
ဘ၀ခိုငွက္ေတြမွာေတာ့


ႏွင္းပြင့္ေလးေတြကို ငါခ်စ္တယ္
ႏွင္းအတုန္းအခဲေတြကိုလည္း ငါခ်စ္တာပါပဲ။
ေနြအခါမွာ ေ၇ျပင္က်ယ္
ေဆာင္းအခါမွာ ကစားကြင္းျဖစ္သြားတဲ့
ပင္လယ္ရဲ ့ ဘ၀ကို သနားလိုက္တာ။
၀င္ရိုးစြန္းႏိုင္ငံရဲ ့
ေဆာင္းနက္နက္ထဲတိုး၀င္သြားတဲ့အခါ
သနားစရာဟာ ငါျဖစ္လို ့သြားတယ္။

ဒါဟာ လြန္ခဲ့တဲ့တႏွစ္က
ႀကံဳရတဲ့ ငါ့ အျဖစ္ကို
ျပန္ေျပာျပတာပါ။

လူေတြ လူေတြ
အသားအေရာင္ လူမ်ိဳး ကိုးကြယ္ရာ မတူေသာလည္း
ဘ၀ရွင္သန္ဘို ့ အနာဂတ္ရွင္သန္ဘို ့
သူတို ့ အသိုက္အၿမံဳေတြကို စြန္ ့ခြါခဲ့ရပံုက ထပ္တူ
ေဆာင္းခိုငွက္မ်ားရဲ ့ ပ်ံသန္းမႈမ်ိဳး ထပ္တူ
အဲဒီလို ထပ္တူျပဳမႈနဲ ့သူေတြကို
ေဟာဒီေျမေပၚမွာ ဘ၀ခိုငွက္ေတြလို ့ ငါဆိုလိုက္ခ်င္တယ္. ..။

ဖိႏွိပ္ခံရတဲ့ေ၀ဒနာကို ဖိႏွိပ္ခံရဘူးသူသာလ်င္ စာနာနားလည္ႏိုင္တယ္
လံုၿခံဳေအးခ်မ္းတဲ ့ ဒီေျမေပၚမွာ သူတို ့ရဲ ့ အိပ္စက္မႈေတြဟာ
ေခ်ာက္ခ်ားစရာ ေၾကာက္မက္ဘြယ္ရာ အိပ္မက္ေတြနဲ ့ဖ်က္ဆီးခံေနရဆဲ
တေယာက္ခ်င္းရဲ ့အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ၾကားနာရတဲ့အခါ
မွတ္တမ္းရုပ္ရွင္တိုေလးေတြ ၾကည့္ရသလိုမ်ိဳး
ခံစားခ်က္အဖံုဖံု ငါ့ရင္ကို တုန္ေစတယ္
ငါ့ႏွလံုးသားကို ခုန္ေစတယ္
ငါ့ မ်က္၀န္းကို မႈံရီေ၀ေစတယ္။

ရုတ္ရင့္ၾကမ္းတမ္းတဲ့ လူမဆန္တဲ့ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ
ေဟာဒီကမၻာႀကီးရဲ ့ ေနရာအႏွံ ့မွာျဖစ္ပ်က္ေနတယ္ ဆိုတာ
ေအးခဲလြန္းတဲ့ ၀င္ရိုးစြန္းႏိုင္ငံတခုရဲ ့ လူသားေတြအေနနဲ ့
ယံုခ်င္မွ ယံုၾကမယ္…..။
တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ အိပ္မက္ထက္ ဆန္းက်ယ္တယ္
၀တၳဳဇာတ္လမ္း ရုပ္ရွင္ဇာတ္ညႊန္းတို ့ လိုက္မမွွွွွီတယ္ ။

ခင္ဗ်ားပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ပဲျဖစ္ျဖစ္
တျခားတေယာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္
ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို စြန္ ့ခြာ
မိသားစုကိုစြန္ ့ခြါ ခ်န္ထားခဲ့ရတဲ့ ေ၀ဒနာ
အသြားထက္ထက္ ဓါးတလက္နဲ ့
ႏွလံုးသားတည့္တည့္ ထိုးစိုက္လိုက္သလိုမ်ိဳး ။

သူစိမ္းေတြရဲ ့ေျမေပၚမွာ
ဘာသာစကားမတူသူေတြရဲ ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ
ယဥ္ေက်းမႈမတူသူေတြရဲ ့ အရိပ္ေအာက္မွာ
ရွင္သန္ခြင့္ရတာ ခါးသီးမႈတခုဆိုတာထက္
ငါ…. ကံေကာင္းေလျခင္းလို ့မ်ား
ခင္ဗ်ားတို ့ ေတြးမိဘူးရဲ ့လား

ငါေတာ့ မထင္ဘူး
က်န္ရစ္ခဲ့သူမ်ား ရဲေဘာ္ ရဲဘက္မ်ား
ဒုကၡတြင္းထဲ ျပစ္ထားခဲ့သလို
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အလြတ္ရုန္းခဲ့သလို
ခံစားရတဲ့စိတ္က သိပ္ႏွိပ္စက္လြန္းတယ္ ။

လူေျခတိတ္ဆိတ္
ညကေတာ့ အိပ္စက္သြားၿပီ
ေသာကလႈပ္ႏိႈး ေ၀ဒနာဆိုး အမ်ိဳမ်ိဳးနဲ ့
တေရးႏိုးတာလား တေရးမွမေပ်ာ္ေသးတာလား
မိတ္ေဆြ စိတ္ေလ်ာ့ စိတ္ေလ်ာ့
ဖိဆီးမႈက ေပါ့ေပါ့ေလးမွ မဟုတ္ပဲ ……..
ကဲ … ဒီလိုေတြးရေအာင္
ခင္ဗ်ားလြတ္ေျမာက္လာတဲ့အတြက္
က်န္ခဲ့တဲ့ မိသားစု ေဆြမ်ိုးသားျခင္း
မိတ္ေဆြ ရဲေဘာ္မ်ား လိုအပ္ခ်က္
ခင္ဗ်ားကူညီေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္တယ္။
ခင္ဗ်ားရဲ ့လြတ္ေျမာက္ ရွင္သန္မႈအတြက္
က်န္ရစ္သူမိသားစုက ၀မ္းေျမာက္ေနေပလိမ့္မယ္။
ခင္ဗ်ားရဲ ့လြတ္ေျမာက္ ရွင္သန္မႈအတြက္
မိတ္ေဆြ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္မ်ားက ၀မ္းသာေနၾကလိမ့္မယ္။
ခင္ဗ်ားရဲ ့လြတ္ေျမာက္ ရွင္သန္မႈနဲ ့
ကမၻာႀကီးကို အလွဆင္ႏိုင္လိမ့္မယ္။
တကယ္ေတာ့
တို ့တေတြဟာ အထီးက်န္သူေတြ မဟုတ္ဘူး
တို ့တေတြဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေတြ မဟုတ္ဘူး
တို ့တေတြဟာ အနာဂတ္မဲ့ေတြ မဟုတ္ဘူး
တို ့တေတြဟာ အသားအေရာင္ ရုပ္လကၡဏာ မတူညီၾကေပမယ့္
အေရျပားေအာက္က ေသြးေတြ နီပံုျခင္းတူၾကတယ္
တို ့တေတြဟာ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေအာက္က ရုန္းထြက္လိုတဲ ့ဆႏၵတူညီၾကတယ္

ဒီမိုး ဒီေရ ဒီေလ ဒီေျမ ဒီလူေတြရဲ ့
ေမတၱာ ဂရုဏာ စြမ္းပကားနဲ ့ေဖးမကူညီမႈေအာက္မွာ
ခင္ဗ်ားတို ့ရဲ ့ ေ၀ဒနာေတြ ေပ်ာက္ကင္းသက္သာသြားလိမ့္မယ္လို ့
ငါယံုတယ္….

ေဆာင္းခိုငွက္ေတြ အိမ္ျပန္လာသလိုမ်ိဳး
ဘ၀ခိုငွက္ေတြလည္း
တေန ့ေတာ့ အိမ္ျပန္ႀကရမွာ………..။


ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၂၄၀၄၂၀၁၂
၃း၃၆ ေအအမ္ 








1 comment:

mstint said...

ေသခ်ာတာေပါ့ ေမာင္ရဲရင့္ေရ။
အရာရာဟာအနိစၥဆိုတဲ့မၿမဲတဲ့တရားမို႔
ဘဝခိုငွက္ေတြလည္း ေဆာင္းခိုငွက္ေတြလို
တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အိမ္ျပန္လာၾကရမွာပါ။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္