သုမနေက်ာက ဒဏ္ရာေတြလဲ ၾကည့္ၾကပါဦး
ေပ်ာ္ေနၾကလား
ေပ်ာ္လိုက္ၾကပါ
စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္
အကုန္လံုးနီးပါး လြတ္လာၾကတာ မဟုတ္လား …။
အေျပာင္းအလဲေတြက
နံနက္ခင္းရဲ ့ အာရုဏ္
ေရာင္နီသန္းလာပံုမ်ိဳး
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အကုန္လံုး
ေဟာဒီ ..မ်က္ေတာင္တဆံုးမွာ
ပံုၾကေတာ့မွာလား ….။
ျပဳခဲ့တဲ့ ငရဲ နဲ ့ ကုသိုလ္တပဲ လဲတဲ့ပြဲမွာ
၀န္နဲ ့အားကမမွ်
ပုခံုးနဲ ့မခ်င္သူမ်ား
ေခါင္းနဲ ့ရြက္ခ်င္သူမ်ား
နဲနဲေလာက္ေတာ့ စဥ္းစားပါ
လူမေသဘူးတဲ့အိမ္က မံုညွင္းဆီ ..
ရွာ … ရွာ … ရွာ ……။
လမ္းမထက္ လြင့္စဥ္ က်က်န္ရစ္တဲ့
ပိုင္ရွင္မဲ့ ဖိနပ္ သခင္မ်ားအတြက္
ဒဏ္ရာနက္နက္ ေသြးစက္လက္
လမ္းမ်ားထက္က ၀ိဥာဥ္မ်ားအသက္
အမွ်ေ၀ဘို ့
လည္ပင္းမွာ အသံနင္ေနတဲ့ လူေတြနဲ ့
သံသရာမွာ ေရစက္မဆံုလို ….။
အတိတ္တုန္းကလည္း
ဖိႏွိပ္ရက္စက္ လိမ္လည္ခဲ့တာ
ကမ္းကုန္ …..
ပစၥဳပၸန္မွာလည္း
ဖိႏွိပ္ရက္စက္ လိမ္လည္ခဲ့တာ
လက္ကုန္ …..
ဒီလိုပံုမ်ိဳးနဲ ့ … အနာဂတ္ကို
ဘယ္လိုယံုလို ့ ဘယ္လိုပံုရမွာတဲ့တုန္း …
စဥ္းစားဦး စဥ္းစားဦး …..
အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ
အခင္းအက်င္းမ်ားအေပၚ
သံသယအေတြး မေတြးနဲ ့
သံသရာရွည္တတ္လြန္းလို ့…..
ကိုယ့္ကိုယ္ကို … ကိုယ့္စိတ္ကို
ကိုယ္ဆံုးမေနတုန္း
သုမနေက်ာေပၚက ဒဏ္ရာေတြလည္း လွည့္ၾကည့္ၾကဦး……။
ခု
လူနဲ႔ ေခြးမ်ား ေတာေၿခာက္ၾက
အေၿပးအၿမန္
ငါ႔ကိုက္လမ္းအတုိင္း ၿပန္လာခဲ့ရာ
ပိုက္ထဲ
ငါ့သစၥာတရားဟာ ငါ့အသက္ကို ယူသြားၾကေပါ့ ။
(ေမာင္ေခ်ာႏြယ္)
(ေမာင္ေခ်ာႏြယ္၏ ကိုက္လမ္းကဗ်ာမွ)
ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၂၂၀၁၂၀၁၂
နံနက္ ၅း၃၅
No comments:
Post a Comment