အနာဂတ္ရဲ ့တြန္သံၾကားတယ္
ေန ့ေတြ ညေတြ
အခ်ိန္ရထားႀကီးအေပၚမွာ
မိုင္တိုင္မ်ား တရိပ္ရိပ္
တိတ္ဆိတ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ရက္စက္ေၾကကြဲ
အသံေတြမစဲဘူး
ဒီလိုနဲ ့ … ေသြးစြန္း အထုပၸတၱိ ေတးတပုဒ္ဖြဲ ့သီ
ျမစ္တခုလို စီးဆင္းခဲ့ၿပီ …….။
ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ နဲနဲေလးမွ်မလို
ပြဲေတာ္တခုကို ေမွ်ာ္သလိုမ်ိဳး
စိတ္ဓာတ္ေတြ ျခစား ၿပိဳလဲ
ယုတ္မာေကာက္က်စ္သူတို ့ရဲ ့ ခြင္ထဲ
မယိုင္လဲေစနဲ ့
သမိုင္းေၾကာင္း မတိမ္းေစာင္းေစနဲ ့
သူရဲေကာင္းစိတ္ဓာတ္
ဇူလိုင္ ၇ ရက္နဲ ့ အသက္ရွင္ ၾကကြဲ ့ …။
ေလးဆယ့္ကိုးႏွစ္အလြန္က အရိုးတြန္သံေတြ
ဇူလိုင္ ခုႏွစ္ရက္ကို သယ္ေဆာင္လာခဲ့ၾကၿပီ
အရိုးတြန္သံေတြ ၾကားၾကရဲ ့လား
လူတြန္သံေတြ ၾကားၾကရဲ ့လား
သမိုင္းတြန္သံကေတာ့ မဆံုးႏိုင္ေသာ
ကမၻာမေၾက ေတးသြားနဲ ့
နံရံထက္က ေသြးမွာတမ္းမွာ
အနာဂတ္ရဲ ့ တြန္သံၾကားတယ္
၇ ရက္ ၇ လ မေမ့ၾကနဲ ့ ………။
ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၀၃၀၇၂၀၁၁
No comments:
Post a Comment