တကယ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းရဲ ့လား ႏွစ္သစ္

တကယ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းရဲ ့လား … ႏွစ္သစ္

အခ်ိန္က မေရာက္ေသးဘူး
လူေတြက တေယာက္ၿပီး တေယာက္
ေရာက္လာၾကတယ္ …
စကား၀ိုင္းေတြရဲ ့
ေရခ်ိန္က ျမင့္တက္လာၿပီ …..။

တိုင္းေရး ျပည္ေရး
ေတာ္လွန္ေရး ေ၀ဖန္ေရး
အသံမ်ား အဆံမ်ား
စကားလံုးျဖင့္
ေသြးေခ်ာင္းစီး သတ္ျဖတ္မႈမ်ား
ဘီယာဗူးခြံမ်ား
အရက္ပုလင္းမ်ား
အဆီျပန္မ်က္ႏွာမ်ား
အခ်ိန္က နီးလာၿပီ ……..။

ဘယ္သူ ဘယ္၀ါ
ေရာက္မလာေသးဘူးလား
အေသအခ်ာ ေျပာထားရက္နဲ ့
ဒီမွာ လူစံုေနၿပီ
တဖ်စ္ေတာက္ေတာက္ ေရရြတ္ပူပန္(ပင္)
အခ်ိန္က နီးလာၿပီ …….။

ေရ(ရည္)တြက္သံမ်ား ဆူညံလာ
ေဟး သံၿပိဳင္ေအာ္သံ
ဟက္ပီးနယူးရီးယား
ဖန္ခြက္ခ်င္းတိုက္ၾက
လူခ်င္းေပြ ့ဖက္ၾက
ေပ်ာ္ရႊင္မႈ အဆိုင္အခဲေတြနဲ ့ ျပစ္ေပါက္ၾက
အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ …..။

ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ျမင္ကြင္းဟာ
ေၾကကြဲစရာေတြနဲ ့ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္
ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္တဲ့အခါ
ၾကယ္ေႂကြေတြက
ငါ့ကို … ႏႈတ္ဆက္သြားၾက …..

သံတိုင္ေတြေနာက္က
အုတ္နံရံေတြအေနာက္က
ေနာင္ေတာ္ အမေတာ္တို ့
ညီငယ္ ညီမငယ္ ရဲေဘာ္တို ့
ႏွစ္သစ္ရဲ ့ညမွာ … သင္တို ့ကို
ဘယ္သူမွ သတိတယမရွိၾကလည္း
အသင္တို ့ကေတာ့
ယံုၾကည္ခ်က္နဲ ့ ႏွစ္ေတြကို
သစ္ၿမဲသစ္ေနၾကမယ္ဆိုတာ
ငါ …ယံုတယ္။

သင္တို ့မလြတ္ေျမာက္သေရြ ့
ေရာက္ေရာက္လာတဲ့ ႏွစ္သစ္ေတြဟာ
ငါတို ့အတြက္
ေပ်ာ္ရႊင္စရာ မဟုတ္ပါ ….
မိတ္ေဆြတို ့ ေရ
ႏွစ္သစ္ဟာ ငါတို ့အတြက္
ေပ်ာ္ရႊင္စရာမဟုတ္ပါဘူး …….။

(မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား လြတ္လပ္စြာကြဲလြဲခြင့္ရွိပါသည္)

ရဲရင့္သက္ဇြဲ ၃၁ ၁၂ ၂၀၁၀

၀ိဥာဥ္နီတို ့ ေပးတဲ့လက္ေဆာင္

၀ိဥာဥ္နီတို ့ ေပးတဲ့လက္ေဆာင္

ယံုၾကည္ပါ ရဲေဘာ္တို ့
ႏွစ္တႏွစ္ ကုန္ဆံုးသြားတိုင္း
ေဟာဒီ ႏွလံုးသားေတြ
နာက်င္ေၾကကြဲ တမ္းတ
အသက္စြန္ ့သြားတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြကို
သတိတရ ရွိေနမိတယ္ …..။

ယံုၾကည္ပါ ရဲေဘာ္တို ့
တကမၻာ မျခားေသးပါဘူး
အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ကာလမွာ
အေျပာင္းအလဲေတြ မ်ားတဲ့ၾကား
ငါတို ့ေခတ္ရဲ ့ ေသြးစြန္းႏွစ္မ်ား
ေဟာင္းမသြားဘူး ေျပာင္းမသြားဘူး …..။

ယံုၾကည္ပါ ရဲေဘာ္တို ့
ရဲေဘာ္တို ့ရဲ ့စြန္ ့လႊတ္ေပးဆပ္မႈအေပၚ
ငါတို ့ ဘယ္ေတာ့မွ သစၥာမေဖါက္ဘူး
ရဲေဘာ္တို ့ရဲ ့စြန္ ့လႊတ္ေပးဆပ္မႈအေပၚ
ငါတို ့ ဘယ္ေတာ့မွ သစၥာမမဲ့ဘူး
ရဲေဘာ္တို ့ရဲ ့စြန္ ့လႊတ္ေပးဆပ္မႈအေပၚ
ငါတို ့ ဘယ္ေတာ့မွ အျမတ္မထုတ္ဘူး
မၿပီးဆံုးေသးေသာ တိုက္ပြဲ
ငါတို ့ ဆက္လက္ဆင္ႏႊဲမယ္ …..။

ယံုၾကည္ပါ ရဲေဘာ္တို ့
သင္တို ့ရဲ ့
ယံုၾကည္ခ်က္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
အႏၱိမ ပန္းတိုင္
မယိုင္မလဲ ခိုင္ၿမဲေသာ
သံမဏိစိတ္ဓာတ္မ်ား
ငါတို ့ အားလံုး ထပ္တူထပ္မွ်
ႏွစ္သစ္ကို သယ္ေဆာင္သြားမွာပ …..။

ယံုၾကည္ပါ ရဲေဘာ္တို ့
သင္တို ့ေပးတဲ့ ႏွစ္သစ္လက္ေဆာင္
အဆိုးအေကာင္း အက်ိဳးအေၾကာင္း
ညီညြတ္ေရးသာ အေရးႀကီးေၾကာင္း
ညီညြတ္ေရးတရား နားမခါးေစေၾကာင္း
မညီညြတ္တဲ့အခါ
ဟသၤာကိုးေသာင္း ပ်က္စီးေၾကာင္းတရား
ငါတို ့ အသက္နဲ ့ထပ္တူ မွတ္သားနာယူပါ့မယ္ .....၊

အသင္တို ့၏ ေသြးစြန္းစကား
ရင္၀ယ္ထားလ်က္
ဒီမိုကေရစီရလ်င္ အမွ်ေ၀မည္
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ မုခ် က်ဆံုးေစရမည္ …..။

(အသက္စြန္ ့သြားေသာရဲေဘာ္အေပါင္း၏ ယံုၾကည္ခ်က္အလံကို ခိုင္ခိုင္ၿမဲၿမဲလႊင့္ထူတိုက္ပြဲ၀င္လ်က္)

ရဲရင့္သက္ဇြဲ ၂၈ ၁၂ ၂၀၁၀

ေတာင္သမန္အင္းက အလြမ္းပြင့္ေ၀ႏွင္း

ေတာင္သမန္အင္းက အလြမ္းပြင့္ေ၀ႏွင္း

ဘ၀ရဲ ့မွတ္တမ္း
ရုပ္ရွင္ထဲက ဇာတ္လမ္းလို
စာတမ္းထိုး ………
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ဆယ့္ေလးႏွစ္က ………
ေနာက္ခံဂီတသံက
ေခါက္ရွာငွက္ ပ်ံသန္းပံုမ်ိဳး ……။

သတၳဳႏြယ္ႀကိဳးေတြက
သံစဥ္လိႈင္းမ်ား အျပန္အလွန္သယ္ေဆာင္
ႏုနယ္ပ်ိဳမ်စ္ေသာ
ႏွစ္ကာလတခ်ိဳ ့ ……

ႏွလံုးသားခ်င္း ဖလွယ္
အတြယ္အတာနဲ ့သမုဒယ
ဘ၀ခ်ိဳခ်ိဳ
ႏွစ္ကာလတခ်ိဳ ့ ……

တီတီတာတာ
သား သမီးနဲ ့အတူေနရ
ငါ့ ဘ၀
ႏွစ္ကာလတခ်ိဳ ့……

ခြဲေနရဦးမယ္
အတိုင္းအတာ တခုအထိ
မိသားစုနဲ ့ေ၀း
ႏွစ္ကာလ တခ်ိဳ ့ …..

ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇရွင္းတဲ ့
ကမၻာ့ရြာ ေခတ္ႀကီးထဲမွာ
ကလစ္ တခ်က္ႏွိပ္ရံုနဲ ့
အရုပ္ျမင္ အသံၾကား
အလြမ္းက ပါးလ်သြားလား
အလြမ္းက အားရသြားလား
ႏွစ္ကာလတခ်ိဳ ့ ……

ႏွစ္ဆယ့္ေလးႏွစ္ၾကာတဲ့အခါ
ညီမေလးေရ ….
အဲဒီ နံနက္ခင္းက
ေတာင္သမန္အင္းမွာ ျမဴႏွင္းေတြ ေ၀ေနပံု သတိရ
မယ္ဇယ္ပင္ ေျခရင္းမွာ ျမဴႏွင္းေတြ ေ၀ေနပံုမ်ား သတိရ
သီခ်င္းသံတိုးတိုးသဲ့သဲ့ ၾကားရဲ ့လား
ေနာက္ထပ္တို ့ မေ၀းဘူး ……။

(တေယာက္ဘ၀ကို တေယာက္ေထြးေပြ ့ႏွစ္ဆယ့္ေလးႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရ)

ရဲရင့္သက္ဇြဲ ၂၉ ၁၂ ၂၀၁၀

အလြြြြမ္းပြင့္တို ့ ရိုက္ခ်ိဳးတဲ့ မ်က္ရည္တာရိုး

အလြြြြမ္းပြင့္တို ့ ရိုက္ခ်ိဳးတဲ့ မ်က္ရည္တာရိုး

အညွာလြယ္တယ္ပဲေျပာေျပာ
ေဟာဒီ မ်က္ရည္တာရိုး
အလြမ္းပြင့္ေတြက
ရိုက္ခ်ိဳးေနၾကတယ္ …..။

ေကာင္းကင္ကေတာ့
အံု ့မိႈင္းေနဆဲ
မ်က္ေစ့တဆံုး အျဖဴေရာင္ေတြဖံုးလို ့
ငွက္ကေလးေတြေတာင္မွ
ေတးမသီႏိုင္ရွာၾကဘူး
သစ္ရြက္ကေလးေတြေတာင္မွ
ႏွင္းတို ့ရဲ ့မ်က္ႏွာ ေမာ့မၾကည္ရဲရွာၾကဘူး …….။

တကမၻာလံုးက ေအးခဲမႈတို ့
ငါေနတဲ့အရပ္ကို စုပံုပို ့လိုက္သလား
သတိရတမ္းတျခင္းေတြကေတာ့
ေအးခဲမႈေတြကိုထိုးေဖာက္
မင္းဆီအေရာက္
ပ်ံသန္းေနၾကေလရဲ ့ …..။

မိသားစုဆိုတဲ့ အေတြး
ေနြးေထြးမႈကိုေပးတယ္
မိသားစုအေရး
သားသမီးအေရး
အနာဂတ္အေရး
အေတြးမ်ား မိုးမဆံုး ေျမမဆံုး …..။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ
အညွာလြယ္တယ္ပဲေျပာေျပာ
ေဟာဒီ မ်က္ရည္တာ႐ိုး
အလြမ္းပြင့္ေတြက
ရိုက္ခ်ိဳးေနၾကတုန္း …..။

ရဲရင့္သက္ဇြဲ ၁၇ ၁၁ ၂၀၁၀

သီခ်င္းအပိုင္းအစမ်ားႏွင့္ ဥေရာပ ေ၀ဒနာညမ်ား

သီခ်င္းအပိုင္းအစမ်ားႏွင့္ ဥေရာပ ေ၀ဒနာညမ်ား

ဆရာမေလးရယ္
လာပါဦးဗ်
က်ေနာ့္ ေ၀ဒနာ မသက္သာ …..
ထိုင္မရ … ထမရ
ကုတင္ေပၚလွဲေနရတဲ့
ေ၀ဒနာသည္ဘ၀မွာ
အေတြးထဲ ၀င္လာတဲ့ သီခ်င္းတစက
ဦးေႏွာက္လာစား
ၿပံဳးစရာျဖစ္သြားတယ္ …..။

ကိုယ္ထူ ကိုယ္ထ
ကိုယ့္ဘ၀ အေျခအေန …..
သီခ်င္း တပိုင္းတစက
ကုတင္ေပၚက ထမရတဲ့ ငါ့ကို
တရားခ်ေနသလိုလို
ရန္စေန သလိုလို …..။

ကမၻာမေက်ဘူး
ငါ တို ့ေသြးနဲ့ေရးတဲ့ ေမာ္ကြန္းေတြ…..
ငါ့ေဘး၀ဲယာ ကုတင္ေတြက
ေ၀ဒနာအေဖၚေတြ
ငါ့ တိုင္းျပည္ရဲ ့ဘ၀ကိုေမးတဲ့အခါ
ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းျပ
ကမၻာမေၾကဘူးသီခ်င္းက
ရင္ထဲလွ်ံက်လာတယ္ …..။

တိတ္ဆိတ္
အိပ္မက္တို ့ ေၾကြေနဆဲ
ငါ့အတြက္ အေျဖရွာေနတုန္းေပါ့ …..
အရာရာတိတ္ဆိတ္သေယာင္
အမွန္မွာ အားလံုး
အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကတာ
ေ၀ဒနာေတာင္ပံေတြက
အိပ္မက္ကမၻာထဲစီးေမ်ာ
ေသငယ္ေဇာနဲ ့ ေမ်ာပါေနခဲ့ၾက …..။

ၾကားဘူးေနၾက ၾကားခဲ့ရၿပီ
လက္ေလ်ာ့ေနၾက လက္ေလ်ာ့ရၿပီ
အဆံုးရံႈးေတြေၾကာင့္ နာ လာၿပီ ……
လူနာေဆာင္တခုက အသံ ဆိုး
လန္ ့ႏိုးလာတဲ့ ငါ
ေ၀ဒနာ ၿမိဳးၿမိဳးမ်က္မ်က္ၾကားက
ဖ်ိဳးဖ်ိဳးဖ်တ္ဖ်တ္ သတိရသြား
ရွင္ေသမင္းနဲ ့စစ္ခင္းေနရင္း
အတိတ္ကို စိတ္ကေရြ ့သြား
ဒါ … ညေကာင္းကင္ရဲ ့ေတးသမား
အေမွာင္မွာ ေပ်ာ္ဘို ့ … ငိုသံရယ္(ရီ)သံ
ေနာက္မွာ က်န္ခဲ့ၿပီ …..။

တေလာကလံုးမွာ
ခရမ္းႏုေရာင္ကေလးေတြ
မိွႈင္းမိွႈင္းမွႈန္ေ၀ ….. ႏွင္း၀တ္မွႈန္ေတြရဲ ့……
အိပ္မက္လား … တကယ္လား
မပီ၀ိုးတ၀ါး မကြဲျပာဘူး
လူေတြ လူေတြ ..
အဖိုးအဖြား အေဖအေမ ဦးေလးအေဒၚ
ညီအကိုေမာင္ႏွမ မိသားစုမ်ား
မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းမ်ား
ငါ့ကိုယ္ထဲကိုတိုး၀င္ ထိုးေဖါက္ထြက္သြားၾက
သီခ်င္းတစ ဆက္လက္ဆိုၿငီး
ျပန္သင့္ မျပန္သင့္ … ဆံုးျဖတ္ခြင့္မရွိေတာ့တဲ့
ျပည္မွာေဆာင္း ……..။

ေတာင္ကုန္းေလးတခုေပၚကို
တက္လွမ္းေတာ့ကြယ္ ….လမ္းခရီးမွာ
ေက်းငွက္ေတြကို အေဖၚျပဳခဲ့တယ္ …..
ရင္ထဲတလွပ္လွပ္ ေမာပန္း
ညီမေလးရဲ ့လက္ကို လွမ္းလဲမရ
ယံုၾကည္ရာတြဲလက္ၿမဲခဲ့တဲ့
ရဲေဘာ္တို ့ရဲ ့လက္ကိုလွမ္းလဲမရ
တေျဖးေျဖး ေ၀းသြား တေျဖးေျဖးနီးလာ
လက္ေတြ … လက္ေတြ
ငါ့ကို ….. လွမ္းဆြဲေနတာလား
ငါ့ကို …..၀ိုင္းတြန္းေနတာလား
အသံတစ မိုးေပၚကက်လာတာလား
ငါ့ရင္ထဲက ထိုးေဖာက္ထြက္လာတာလား
ငါ ….. ေသလို ့မျဖစ္ဘူး ……။

ေရတြင္းေလးတခုကိုေတြ ့ေတာ့
ေရငင္လို ့ေသာက္ရင္း … တြင္းထဲကို ငံု ့ၿပီး
ႏွင္းေရ ညီမေလးေရ မိတ္ေဆြတို ့ေရ အသံကုန္ေအာ္
ဆရာ၀န္ အခန္းဆီက
အေျပးအလႊား ေျပးလာသံမ်ားၾကားရတ့ဲအခ်ိန္
ငါ့ ၀ိဥာဥ္က
ငါ့ … ပါးျပင္ေပၚ စီးက်ေနတဲ့ မ်က္ရည္စေတြကို သုတ္လို ့…..။

ရဲရင့္သက္ဇြ ဲ ၀၉ ၁၁ ၂၀၁၀

(ေ၀ဒနာအျပင္းထန္ဆံုးခံစားရေသာ ညသို ့ အမွတ္တရ)

bold တင္ထားေသာစာသားမ်ားသည္ သီခ်င္းစာသားမ်ားျဖစ္ပါသည္။

ဥေရာပ ေ၀ဒနာညမ်ား(၂)

ဥေရာပ ေ၀ဒနာညမ်ား(၂)

ညီမေလးေရ
ေဆာင္းညခ်မ္းခ်မ္းမွာ
ေသရြာပါမယ့္အလြမ္း
တေျပ(ျပည္)တရြာက
ေ၀ဒနာနဲ ့ တမ္းျခင္းတခုရယ္ပါ …..။

ညီမေလးေရ
ရည္မွန္းခ်က္
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္
ဘ၀ကို တပ္မက္တြယ္တာ
ပူပန္(ပင္)တတ္တဲ့စိတ္ဟာ
မိခင္ေကာင္း ဇနီးေကာင္းတို ့ရဲ ့
သဘာ၀ပဲမဟုတ္လား …..။

ညီမေလးေရ
ေရႊေပၚျမတင္ မထားႏိုင္ခဲ့ဘူး
လက္ၫိႈးၫႊန္ရာ ေရမျဖစ္ေစခဲ့ဘူး
ကိုယ့္အတၱနဲ ့ ကိုယ္ေမြ ့ေလ်ာ္
တိုင္းျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအေပၚ
မိသားစုရဲ့ အေပ်ာ္ေတြကို စေတး
ငါ့ကို ... ခြင့္လႊတ္ေပးပါ .....။

ညီမေလးေရ
သမီးေလးက အေဖကိုတရားျပ
ဘ၀မွာတဲ့
မလုပ္မျဖစ္တဲ့ အလုပ္ေတြအတြက္
ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္ေတြကို
စြန္ ့လႊတ္ရ အနစ္နာခံရတတ္တယ္ တဲ့
ငါ့ မွာ ေျပာစရာစကား ရွားပါးလြန္းလွခ်ည္ရဲ ့ .....။

ညီမေလးေရ
အခုေတာ့
ငါလွဲေလ်ာင္းရာ ကုတင္နံေဘးက
ျပဴတင္းတံခါးမွန္မွာ
တဖြဲဖြဲလာကပ္ေနတဲ့ ႏွင္းပြင့္ေလးေတြကိုေငးရင္း
ေနာက္ဆံုးသစ္ရြက္ ၀တၴဳတိုေလးကို
နင့္နင့္သည္းသည္း သတိရေနမိတယ္ …..။

ရဲရင့္သက္ဇြဲ ၁၁ ၁၁ ၂၀၁၀
(ေဆးရံုေပၚမွေ၀ဒနာေန ့ရက္မ်ားသို ့)

အေမ့အေပၚ သားတို ့ မတရားမွန္းသိေပမယ့္

အေမ့အေပၚ သားတို ့ မတရားမွန္းသိေပမယ့္

၁။
ေ၀ဒနာနဲ ့ စစ္ခင္း
ေသျခင္းတရား ေဒသနာ
ငါ … နာၾကားတုန္း
အေမလြတ္ေျမာက္ျခင္းသတင္း
ငါ့ ျမင္ကြင္းထဲ စီးဆင္းလာတယ္ …..။

၂။
တို ့ျပည္သူ ဟစ္ေၾကြးတဲ့
ခြပ္ေဒါင္းသံ
ကမၻာကိုလႊမ္းၿခံဳ
မိုးေျမသိမ့္သိမ့္ တုန္ေလၿပီ …..။

တည္ၿငိမ္မႈ ရင့္က်က္မႈ
ရဲရင့္မႈတို ့ႏွင့္အတူ
အနာဂတ္ျမန္မာျပည္အတြက္
လြတ္လပ္မယ့္ အလင္းေရာင္
အေမ့မ်က္၀န္းမွာ ေတာက္ေျပာင္လို ့ …..။

၃။
တလွမ္းျခင္း လွမ္းလာတဲ့
ေျခလွမ္းတိုင္းရဲ ့ခြန္အားမွာ
အမွန္တရားဟာ
ဖ၀ါးေျခထပ္မွ်လိုက္ပါ …..
…………………………………..
အမွန္တရားဟာ
ဖ၀ါးေျခထပ္မွ် လိုက္ပါ …..။

၄။
ေ၀ဒနာသည္တေယာက္
တီဗြီဖန္သားျပင္ ေရွ ့ေမွာက္မွာ
႐ိႈက္ႀကီးတငင္ မ်က္ရည္ေတြက်လို ့
အဲဒီႏိုင္ငံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံသားေတြက အံ့ၾသတႀကီးၾကည့္လို ့
မ်က္ရည္ၾကားက တတြတ္တြတ္ ေရရြတ္သံ
အေမ … သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ
အေမ … သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ
အေမ … သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ
ပတ္၀န္းက်င္မွာ လြင့္ပ်ံ ့ေနခဲ့ …..။

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၁၃ ၁၁ ၂၀၁၀

(အေမလြတ္ေျမာက္ေသာေန ့ ေဆးရံုေပၚမွ ခံစားမႈ)

ငါတို ့အားလံုး အေမနဲ ့အတူ

ငါတို ့အားလံုး အေမနဲ ့အတူ

ဆိုးသြမ္းယုတ္မာမႈေတြကို
ႏွစ္ေထာင္တဆယ္ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးနဲ ့
ပါရမီျဖည့္ေနၾကပံုမ်ား
ဘုရားကေအာက္ ေမ်ာက္ကအထက္ ဆိုသလိုမ်ိဳး
တို ့တိုင္းျပည္ အျဖစ္ဆိုး
ကိုယ္က်ိဳးေတာ့ နည္းပါၿပီ …..။

ကံကိုသာ ယိုးမယ္ဖြဲ ့
စုတ္သသတ္သတ္နဲ ့
ရပ္ ၾကည့္ သြား ေနရတဲ့ ဘဝမ်ားမွာ
မႏိုင္၍ သည္းခံရျခင္းတရား … ႀကီးထြားလာ
မေက်နပ္မႈမ်ား ရင္ဘတ္ေတြထဲ … ႀကီးထြားလာ
တရားသျဖင့္ မတရားမႈမ်ား ေဖၚထုတ္ေျပာဆိုလိုခြင့္ … ႀကီးထြားလာ
ယံုၾကည္ခ်က္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးရန္ေတာင္းဆိုမႈ …ႀကီးထြားလာ …..။

ႀကီးထြားလာမႈမ်ား
မွန္ကန္စြာေပါက္ကြဲထြက္ဘို ့
လူထုတိုက္ပြဲနဲ ့ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲ
ဟန္ခ်က္ညီ ခ်ိတ္ဆက္ၾက
အေမေပးတဲ့ အားေဆး
ေၾကာက္ရြံ ့ျခင္းမွ လြတ္ကင္းေရး
ငါတို ့ေသြးသားထဲမွ ရုန္းထ
အေမ့ကို ဝန္းရံၾက
အေမနဲ ့ အတူတကြ
ငါတို ့ ခ်ီတက္ၾက …..။

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၁၉ ၁၂ ၂၀၁၀

ေဒ၀ဒတ္ေတြ ကတဲ့ဇာတ္

ေဒ၀ဒတ္ေတြ ကတဲ့ဇာတ္

ကမၻာဦးကေန ယေန ့ေခတ္အထိ
အာဏာစက္နဲ ့ ေခ်ဖ်က္
ေၾကပ်က္သြားတဲ ့
ဓမၼစက္ဆိုတာမရွိ
လူတိုင္းက သိၾကပါတယ္ အေမ ….။

ဘာသာ သာသနာကို ဖ်က္ဆီး
သံဃာေတာ္ေတြကို သတ္ပီးမွေတာ့
ေရႊစလြယ္ ေငြစလြယ္
ပိတ္ျဖဴစင္ၾကယ္၀တ္ဆင္
ေရႊထီး ေငြထီးေဆာင္း
ေသြးစြန္းလက္နဲ ့
ဘုရားတည္ ေက်ာင္းေဆာက္
သနားေလာက္စရာ သတၱ၀ါေတြရယ္
ကိုယ့္အလွည့္က်ေတာ့လည္း
အံႀကိတ္ခံၾကစမ္းေပါ့ကြယ္ …..။

အာဏာနဲ ့ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ တိုင္းျပည္ဟာ
အတိတ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္
အဲဒီ သံုးရပ္စလံုးမွာ တည္ၿမဲၿခင္း မရွိဆိုတာ
ဘုရားေဟာ ေဒသနာေတာ္ေတြအရ
ဗုဒၶ၀င္ အျဖစ္အပ်က္ အစံုအလင္ထဲမွာ
ဇာတ္ နိပါတ္ေတာ္ေတြထဲမွာ
အက်ိဳး အျပစ္ အဆိုး အညစ္ေတြ ရွိရဲ ့မဟုတ္လား အေမ …..။

ဘုန္းႀကီးတေစၦ ထက္ဆိုးတဲ့ ေကာင္ေတြမို ့
ကမၼ၀ါသာမက
ဘယ္ဘာသာနဲ ့မွ ခ၀ါခ်လို ့လဲမရ
အေမေရ …..
အခုေတာ့
ဒင္းတို ့ … ေဒ၀ဒတ္ဇာတ္ေတာ္ႀကီးကို
ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ ကေနၾကေပါ့ …..။

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၁၆ ၁၂ ၂၀၁၀

ဥေရာပ ေ၀ဒနာညမ်ား

တုန္ျခင္း ေႏွးျခင္း
ေလးလံျခင္း ေရြ ့မရျခင္း
ေ၀ဒနာမ်ားက
ေသရြာကို တြန္းပို ့ေနတဲ့ၾကား
စာတိုေပစနဲ ့လြမ္း
ပါရမီျဖည့္ဖက္ကို တမ္းတတယ္ …..။

အေမအို ဘယ္လိုေနရွာမလဲ
နရသိန္ထဲက ငါ့ သူရဲေကာင္း
သူပုန္နဲ ့သူ ့ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ား
ဆယ္စုႏွစ္တခု ့နီးပါး
ယံုၾကည္တြဲလက္ခိုင္ၿမဲခဲ့သူမ်ား
သမီး သား တူမမ်ား
အလြမ္းဓာတ္က
ခ်ဴပ္တည္းတဲ့ၾကား
ထိုးေဖာက္စီးဆင္းသြားၿမဲ …..။

လူမ်ိဳး မတူဘူး
ဘာသာစကား မတူဘူး
ရာသီဥတု မတူဘူး
ဒါေပမယ့္ တူတာေတြကိုစု
ငါတို ့လိုခ်င္တဲ့ စံနစ္တခု
သူတို ့ ထုဆစ္ထားႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္
အဲဒီစံနစ္ေအာက္မွာပါပဲ
အေမေပးတဲ့ အသက္တေခ်ာင္း
ေျဖာင္းကနဲက်ိဳးေၾက
သူတို ့တေတြလက္နဲ ့
ငါ အသက္ဆက္ရွင္သန္ခဲ့ရ …..။

ဘ၀ကေတာ့
မေရရာမေသခ်ာေသးဘူး
ညစဥ္ အိပ္မက္ထဲမွာ
ရထားဥၾသသံ ၾကားရၿမဲ .....။

(ေဆးရံုေပၚမွေ၀ဒနာေန ့ရက္မ်ားသို ့)

ရဲရင့္သက္ဇြဲ ၁၀ ၁၁ ၂၀၁၀

ဒီထက္ပိုၿပီး ေနာက္မက်သင့္ေတာ့ဘူး

ငွက္ကေလး
ျပဴတင္း၀နံေဘးေတးသီ
ေငးရီေနတဲ့ႏွလံုးသား
နရသိန္ထဲက ကာလမ်ားကိုတူးဆြ
နာက်င္စူးရွတဲ့ ခံစားမႈမ်ား
အိပ္မက္တခုပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္ …..။

လြပ္လပ္တဲ့ကမၻာ
ငါ့ကိုေ၀မွ်ေပးပါ
ငွက္တို ့က ပ်ံရင္း ေသတယ္
လူကေတာ့ ႀကံရင္း ေသမယ္
ႏွစ္ဘယ္ေလာက္ၾကာမယ္ဆိုတာ
ဘယ္သူမွမေျပာႏိုင္ …..။

အစီရင္ခံစာမ်ားအရ
ျမန္မာႏိုင္ငံတ၀ွမ္း
လူတေယာက္ရဲ ့သက္တမ္း
ငါးဆယ္ေက်ာ္ ေျခာက္ဆယ္တန္း
ခန္ ့မွန္းၾကတယ္ဆိုပဲ …..။

ဒီလိုဆို …
ငါတို ့ ေနာင္ေတာ္ အမေတာ္ေတြရဲ ့
ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ႏွစ္ကာလမ်ား
လူ ့သက္တမ္းတခုစာမက
အို ….. လူထုကယ္ေတာ္မူပါ …..။

ပ်မ္းမ်ွ လူ ့သက္တမ္းက တခုပါပဲ
တိုင္းျပည္ စစ္ဖိနပ္ေအာက္က
လြတ္ေျမာက္လိုစိတ္မ်ား
သက္တမ္းေပါင္းမ်ားစြာ
မ်ိဳးဆက္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွင္သန္ေနၿမဲ
ဒါေပမယ့္
အမွန္တရားဟာ ဒီထက္ေနာက္မက်သင့္ေတာ့ဘူး …..။


ရဲရင့္သက္ဇြဲ ၂၉ ၁၁ ၂၀၁၀

၉၆ ဒီဇဘၤာတမ္းျခင္း

မေသေသာစိတ္ဓာတ္မ်ား
မွတ္ေက်ာက္တင္ရာ
မတရားမႈျပဳသူမ်ား
ေၾကာက္ဒူးတုန္ရာ
ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္မလံုသူမ်ား
စိတ္ေယာက္ယက္ခတ္ရာ
အို … ဒီဇဘၤာ …..။

နီေစြးေသာေသြးတို ့ရ ဲ ့
တိုက္ပြဲေခၚသံ
ေခတ္ စနစ္ အသစ္
အသစ္ အသစ္ အသစ္
ပညာေတြ သစ္ေစဘို ့
လူေနမႈေတြ သစ္ေစဘို ့
ေဟာင္းႏြမ္းတဲ့အေတြးအေခၚမ်ား သစ္ေစဘို ့
မိစၦာတို ့ရဲ ့ရင္ကိုေဖါက္ထြင္း
ျမားအစင္းစင္း ျပစ္ခြင္းခဲ့ရာ
အို … ဒီဇဘၤာ …..။

နားစြင့္ထားၾက
တဟုန္ထိုး ပ်ံသန္းလာတဲ့
ခြပ္ေဒါင္းေတာင္ပံရိုက္ခတ္သံ
ၾကားၾကရဲ ့လား …
ၾကားၾကရဲ ့လား …
သင္တို ့ရဲ ့ႏွလံုးသားတံခါးေတြကို ဖြင့္ထားၾက
သင္တို ့ရဲ ့ရင္ဘတ္ေတြနဲ ့ဆီးႀကိဳေပြ ့ဖက္ၾက …..။

လမ္းမေပၚက ေသြးစက္ေတြဟာ
သင္တို ့ရဲ ့ခႏၶာကိုယ္ထဲကေသြးေတြနဲ ့ ထပ္တူထပ္မွ်သာပ
ျမင့္ျမတ္သူတို ့ရဲ ့ ယံုၾကည္ခ်က္ေအာင္လံေတာ္
စစ္အာဏာရွင္တို ့ရဲ ့ အေလာင္းေတြအေပၚ
တလူလူလႊင့္ရမွာေပါ့ ညီအကိုတို့ရာ
အို … ဘယ့္ ဒီဇဘၤာ …..။
(စစ္အာဏာရွင္စနစ္မုခ်က်ဆံုးရမည္)

ရဲရင့္သက္ဇြဲ ၄ ၁၂ ၂၀၁၀