စြန္႕၀့ံသူမ်ားနဲ႕ မိူင္းမိသူေတြရဲ့ ၾကား

(မဆုမြန္ ဘေလာက္ဂ္မွကူးယူေဖၚျပပါသည္။)

စြန္႕၀့ံသူမ်ားနဲ႕ မိူင္းမိသူေတြရဲ့ ၾကား

အျဖဴေရာင္ ပိတ္သားထက္မွာ..အေျမွာက္ေတြကို အသင့္ခ်ိန္ရြယ္ထားတဲ့ တင့္ကားေတြ တန္းစီျပီး တေရြ႕ေရြ႕လာေနတယ္ ေနာက္ခံမွာက မီးခိုးလံုးေတြ .ကၽြန္မတို႕ တစ္တန္းလံုး သိသိသာသာ တိတ္ဆိတ္သြားတယ္ ေျခာက္ျခားမူေတြ တုန္လူပ္မူေတြ နဲ႕အတူ ေရွ႕ ဘာျဖစ္မလဲဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ေနရၾကတဲ့အခ်ိန္ တင့္ကားေတြရဲ့ ေရွ႕တည့္တည့္မွာ အျဖဴေရာင္ရွပ္အက်ီ၀တ္ထားတဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ဦးေပၚလာတယ္ သူတင့္ကားေတြရဲ့ ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ပိတ္ရပ္လိုက္တယ္ သူတစ္ေယာက္တည္း ထီးထီးၾကီး တင့္ကားေတြေရွ႕မွာ မားမားရပ္ေနတယ္ ထုိင္းေက်ာင္းသားေတြရဲ့ အံ့ၾသေရရြတ္သံ သဲ့သဲ့ၾကားလုိက္ရတယ္ ေနာက္ တင့္ကားၾကီး လူပ္လာတယ္ အားလံုး အလန္႕တၾကား ထေအာ္လိုက္တယ္.

အျဖဴေရာင္၀တ္ထားတဲ့ ေက်ာင္းသားေလး တင့္ကားရဲ့ ဦးတည္ရာဘက္ကို လိုက္ေရြ႕လိုက္တယ္ ကၽြန္မ တကိုယ္လံုး ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္းထမိတယ္ ေလေအးခန္းထဲမွာေနရေပမယ့္ ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး ပူေလာင္လာသလိုလို လက္ဖ၀ါးတစ္ခုလံုးက ေခၽြးစီးေတြနဲ႕ ေအးစက္ တင္းက်ပ္ေနတယ္။ မေၾကာက္မရြ႕ံ အစိုးရေခါင္းေဆာင္ေတြကို လက္ညိဳးေငါက္ေငါက္ထိုးျပီး ေျပာေနတဲ့ ရဲရင့္မူအျပည့္နဲ႕ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ ကင္မရာေတြ ေရွ႕မွာေတာင္ ေဆာက္တည္ရာမရ ဖင္တၾကြၾကြနဲ႕ မ်က္မာန္ၾကီးစြာ ေဒါသျဖစ္ေနတဲ့ တရုတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ..ေနာက္ျပကြက္က..အၾကမ္းဖက္ နွိမ္နင္းဖို႕အသင့္ျပင္ေနတဲ့ တရုတ္စစ္သားေတြ..ေနာက္ တန္းစီခ်ီတက္လာတဲ့ သံခ်ပ္ကားကားေတြ...သူတို႕အေရွ႕မွာမွ တစ္ဦးတည္း ရပ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္..

မ်က္နွာျခင္းဆိုင္ရပ္လိုက္တဲ့အခါ တင့္ကားၾကီး ျငိမ္သြားတယ္ ေနာက္ သူ အျခားတစ္ဘက္ကို ျပန္ေျပာင္းဦးတည္ျပန္တယ္ အျဖဴေရာင္ေက်ာင္းသားေလး က တင့္ကားရဲ့ ဦးထိပ္ဘက္ကုိ လိုက္ျပီး အလ်င္အျမန္ေျပာင္းရပ္လိုက္ျပန္တယ္ တင့္ကားနဲ႕ေက်ာင္းသားေလး ထုတ္ဆီးတိုးတန္းကစားေနသလို ဒါဟာ ကစားေနတာေတာ့မဟုတ္ဘူး အသက္ကို ထပ္ျပီး ယံုၾကည္ရာအတြက္ အသက္ကိုေတာင္ စြန္႕လႊတ္ဖို႕ အသင့္ရွိေနတဲ့ဆိုတဲ့ ျပရုပ္ကို သူက တကမၻာလံုး သိေအာင္ အာဇာနည္စိတ္ဓာတ္ ေက်ာင္းသားစိတ္ဓာတ္ကို ျပလိုက္တာပါပဲ။

ဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနတဲ့ မီးလ်ံေတြၾကား ေသြးအလိမ္းလိမ္းနဲ႕ အလူးအလူးအလိမ့္လိမ့္ ေက်ာင္းသားေတြ..ကၽြန္မတို႕အားလံုးရဲ့ မ်က္နွာျပင္မွာ အံ့ၾသတုန္လူပ္ျခင္းနဲ႕အတူ ..ျငိမ္သက္တိတ္ဆိတ္နာက်င္မူေတြနဲ႕...တင့္ကားရဲ့ေရွ႕မွာ မေၾကာက္မရြံ႕ မားမားရပ္ျပီး တားဖို႕ၾကိဳးစားေနတဲ့ တရုတ္ ေက်ာင္းသားေလးအေပၚ ခံစားရတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြက ကၽြန္မရင္တစ္ခုလံုးကို တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ခံလိုက္ရသလိုပါပဲ။ သူလိုလူစားမ်ိဳး..သူလို အာဇာနည္စိတ္ဓာတ္မ်ိဳး သူလို ေက်ာင္းသားစိတ္ဓာတ္မ်ိဳး.. အမည္မသိ စြန္႕လႊတ္သြားတဲ့ တကယ့္ ေက်ာင္းသားအာဇာနည္ေတြကို ျပန္ျမင္ေယာင္မိျပီး ကၽြန္မ ေတာ္ေတာ္ထိထိခုိက္ခုိက္ခံစားလိုက္ရပါတယ္။

၁၉၈၉ခုနွစ္က တရုတ္နုိင္ငံ တီအန္မင္ရင္ျပင္ေရွ႕မွာ တရုတ္ေက်ာင္းသားေတြ ဆႏျပတဲ့ေနရာကို တရုတ္အစိုးရက တင့္ကားေတြနဲ႕တက္ၾကိတ္ျပီး အၾကမ္းဖက္နွိမ္နင္းခဲ့တဲ့ ျပကြက္ေလးကို အေမရိကန္ပါေမာကၡက Freedom of Expression နဲ႕ပတ္သတ္ျပီး လူေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ငတ္မြတ္တယ္ ေက်ာင္းသားေတြက ဘယ္လိုတိုက္ယူခဲ့ရလဲဆိုတာကို တရုတ္အေျခအေနကို ယွဥ္ျပီး သိနိုင္ဖို႕ ဗီဒီယိုကလစ္ေလးတစ္ခုကို ေက်ာင္းစာသင္ခန္းထဲမွာ ဖြင့္ျပေနတာပါ။ ေက်ာင္းသားေတြဆီ မသြားခင္ အမည္မသိ တရုတ္ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္တည္း တင့္ကားေတြကို မသြားဖို႕ တားေနတဲ့ ျမင္ကြင္းေလးက ကၽြန္မတို႕ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ စိတ္နွလံုးကို ေတာ္ေတာ္ေလး ထိထိခိုက္ခိုက္ ခံစားေစပါတယ္။ အားလံုးျငိမ္သက္ တိတ္ဆိတ္သြားတယ္။ နာက်င္မူေတြက အခန္းတစ္ခုလံုးမွာ လႊမ္းျခံဳထားသလိုမ်ိဳး..

ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ ေဘးနားက အသံ ခပ္သဲ့သဲ့ ထြက္လာတယ္။။ He is so stupid..stupid he should die there should die.. ..အဂၤလိပ္စကားကို အျမဲတမ္းအထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ သို႕မဟုတ္ အျမဲတမ္း အမွားမွားအယြင္း အသံထြက္ေလ့ရွိတဲ့ ျပည္မၾကီးက ေက်ာင္းလာတက္တဲ့ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္း တရုတ္မေလးက လက္နွစ္ဘက္ကို တင္းတင္းပိုက္ျပီး တစ္စက္ေလးမွ စိတ္ထိခိုက္မူမျပပဲ အဆိုပါျပကြက္က သူ႕အတြက္ စိတ္အေနွာင့္အယွက္ၾကီးစြာျဖစ္ရသလိုမ်ိဳး မ်က္နွာထားနဲ႕ သူေရရြတ္လိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။ အျပစ္မဲ့ေက်ာင္းသားေတြ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏျပေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို စစ္တပ္အင္အားသံုး တင့္ကားနဲ႕ပါ တက္ၾကိတ္ပစ္လို႕ လူေတြ ေထာင္နဲ႕ခ်ီျပီ က်ဆံုးခဲ့ရတဲ့ တီအမ္မင္ရင္ျပင္ျပကြက္ေလးကို ၾကည့္ျပီး နာက်င္မူေတြနဲ႕တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ စာသင္ခန္းေလးထဲက ရုတ္တရက္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေရရြတ္လိုက္တဲ့ သူ႕အသံေၾကာင့္ အားလံုး သူ႕ကို အံ့ၾသတၾကီး လွည့္ၾကည့္ၾကပါတယ္။

ဆရာကိုယ္တိုင္ေတာင္ မ်က္ခံုးပင့္ျပီး သူ႕ကို စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ပါတယ္။ သူဆီက ေအးစက္စက္ေလသံနဲ႕ ဆရာကို တစ္လံုးခ်င္း သူက ေျပာပါတယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္နဲ႕ပတ္သတ္ျပီး သူ ျပည္ပေရာက္ကတည္းက ေဆြးေႏြးၾကတာ ေျပာၾကတာေတြကို သူၾကားခဲ့ရတယ္ေပါ့။ သူ႕အေနနဲ႕ကေတာ့ ဒီကိစၥမွာ အစိုးရလြန္တယ္လို႕ မယူဆပါဘူးတဲ့။ ကၽြန္မ သူ႕ကို ၾကည့္ေနရင္းကေန အာေခါင္ေတြ ေျခာက္လာျပီး ေရငတ္သလို ခံစားလာရပါတယ္။ သူတုိ႕အစိုးရအေနနဲ႕ တုိင္းျပည္ လံုျခံဳေရးအတြက္ လုပ္ခဲ့တာသာျဖစ္တယ္။ တုိင္းျပည္ကို မျငိမ္မသက္ေအာင္ လုပ္တဲ့ သူေတြကို အစိုးရက ျငိမ္သက္ေအာင္ေျဖရွင္းတဲ့ေနရာမွာ ဒီလိုျဖစ္တာဟာ သိပ္ျပီးေတာ့ ထူးဆန္းတဲ့ကိစၥမဟုတ္ဘူး။ နဂိုကတည္းက အၾကိမ္ၾကိမ္သတိေပးခဲ့တဲ့ အေပၚ ေက်ာင္းသားေတြက မနာခံခဲ့အတြက္ အဲ့လိုျဖစ္တာ သူတုိ႕ၾကိဳသိဖို႕ေကာင္းတယ္ ျဖစ္ေတာ့မွ သိပ္ေတာ့ သနားစရာ စိတ္မေကာင္းစရာမရွိဘူး ဆိုတာကို မ်က္နွာထားခပ္တင္းတင္းနဲ႕ေျပာေနတဲ့ တရုတ္မေလးကို ၾကည့္ျပီး သူ ဘယ္လိုခံယူခ်က္မ်ိဳး ဘယ္လိုနွလံုးသားမ်ိုး ဘယ္လို စိတ္မ်ိဳးနဲ႕ ေျပာထြက္ေနသလဲဆိုတာ အံ့ၾသတၾကီးနဲ႕ ၾကည့္ေနရင္း သူကို ေျပာခ်င္တဲ့ စကားလံုးေတြ ကၽြန္မ ပါးစပ္ဖ်ားကို အလုအယက္တိုးေ၀ွ႕လာပါတယ္။

သူ႕ကို ၾကည့္ရင္း ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးက ဆုပ္ကိုင္ညွစ္ခံရသလို နွလံုးခုန္သံေတြလဲ တဒိန္းဒိန္းျဖစ္လာတယ္။ နုတ္က ေျပာခ်င္ေပမယ့္ ေစးကပ္ေနတယ္။ သူတို႕တုိင္းျပည္အေရး သူတို႕တုိင္းျပည္ကိစၥကို ေျပာေနတာ ငါ၀င္ေျပာရင္ ဘာေတြျဖစ္ကုန္မလဲ...ပါးစပ္က မထိန္းနိုင္ပဲ ေျပာဖို႕ဟန္ျပင္ခ်ိန္မွာပဲ ဆရာစကားသံ က ထြက္လာတယ္။

ဆရာက မင္း အဲ့ဒီ့အျဖစ္အပ်က္ကို ဘယ္လို နားလည္လက္ခံထားတယ္ဆိုတာေတာ့ ငါမသိဘူးတဲ့ ဒါေပမယ့္ မင္းအခုျမင္ေနရတဲ့ ျမင္ကြင္းထဲမွာ ေက်ာင္းသားေတြ လက္နတ္ကိုင္ထားတာ ျမင္လား ေက်ာင္းသားေတြ အၾကမ္းဖက္ေနတာျမင္လားတဲ့ ငါက မင္းတို႕ကို ဒီျပကြက္ကို ျပတယ္ဆိုတာ Freedom of Expression ကို ျပခ်င္တာပဲတဲ့။ မင္းထက္ငယ္တဲ့ မင္းတို႕လူမ်ိဳးေက်ာင္းသားေလးတြဟာ အာဏာအတြက္ ရာထူးဂုဏ္သိမ္ေတြအတြက္ သူတို႕အတြက္ အခြင့္ထူးခံေတြရဖို႕ တိုက္ခဲ့တယ္ ဒီလိုေတာင္းဆိုခဲ့တယ္လို႕ မင္းထင္လားတဲ့။

သူက ခပ္မဲ့မဲ့ျပံဳးတယ္။ဒါဆို ဘာအတြက္ သူတုိ႕တိုက္သလဲတဲ့ ငါတို႕အခု ေက်ာင္းတက္ရတယ္ စီးပြားေရးေတြ လုပ္ခြင့္ရွိတယ္ ငါသိသေလာက္ေတာ့ တရုတ္ျပည္မၾကီးမွာ ဘာမွ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးျဖစ္ေနတာ ျဖစ္ခဲ့တာ ငါ့သက္တမ္းတေလ်ာက္ မၾကားဖူးဘူးတဲ့။ ေအပက္တကၠသိုလ္က Mass Com ကို ဘြဲ႕ရခဲ့ျပီး ရမ္ဂမ္ဟမ္တကၠသိုလ္မွာ Mass Comကိုပဲ မာစတာ လာတက္ေနတဲ့ ျပည္မၾကီးက ေက်ာင္းသူေလးရဲ့ နုတ္ဖ်ားက ခပ္ျပတ္ျပတ္ေျပာေနတဲ့ စကားလံုးေတြက ဓားသြားတစ္ခုလို စူးရွလြန္းတယ္။ ကၽြန္မ မ်က္လံုးကို စံုမွိတ္လိုက္တယ္။

ဆရာက ဒါဆို မင္းတို႕တရုတ္ျပည္က မင္းတို႕ေျပာသလို တကယ္ပဲ ျငိမ္းခ်မ္းတယ္ဆိုရင္ တကယ္ပဲ အခြင့္အေရးေတြ ရွိေနတယ္ဆိုရင္ သူတို႕ဘာေၾကာင့္ အခုလို အသက္စြန္႕ျပီး ျငိမ္းခ်မ္းစြာနဲ႕တုိက္ရမလဲတဲ့ မင္းထက္ငယ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေလးေတြ လမ္းေပၚထြက္ျပီး သူတို႕ဘာေၾကာင့္ တိုက္ပြဲ၀င္ရတယ္ ေတာင္းဆိုရတယ္ ဆိုတာ မင္းသိလားတဲ့။ ဒီလို ေတာင္းဆိုရင္ သူတုိ႕ေသမယ္ သူတုိ႕ကို သတ္မယ္ သူတို႕ပညာေရးကိုထိခိုက္မယ္ ဆိုတာ သိသိခ်ည္းနဲ႕ သူတို႕ရဲ့လြတ္လပ္ျခင္းေတြကို ငတ္မြတ္လြန္းလို႕ အခုလို သူတုိ႕ ေတာင္းဆိုေနတာ ..သူတို႕အတြက္သပ္သပ္ပဲလို႕ မင္းထင္သလားတဲ့ ဆရာက ရုတ္တရက္စကားစျဖတ္လိုက္ျပီး ေနာက္ဆံုးသူတို႕ေသသြားတာေတာင္ မင္းတို႕အစိုးရက..သူတို႕ကိုယ္ထဲကို ၀င္သြားတဲ့ က်ည္ဆံေတာင့္ေတြအေရအတြက္အတိုင္း အစိုးရကို ေလ်ာ္ေၾကးျပန္ေပးရတယ္ဆိုတာ မင္းသိလားလို႕ ဆရာက ဆိုေတာ့..သူက ခ်က္ျခင္းပဲ ခပ္ေဆာင့္ေဆာင့္ျပန္ေအာ္ပါတယ္။

ok now you see တဲ့ သူတို႕ရဲ့ အဓိပါယ္မဲ့လုပ္ရပ္ေတြအတြက္ မိဘေတြပါ ထိခိုက္နစ္နာရတာ သူတုိ႕မွာ ေခါင္းထဲမွာ ဘာမွ မရွိဘူး သူမ်ားက ေသြးထိုးတာေတြ လူံေဆာ္တာေတြကို နားေယာင္ျပီး အစိုးရကို ေတာ္လွန္ဖို႕လုပ္တာ သူမ်ားလက္ေ၀ခံေနျပီး တုိင္းျပည္ကို ေတာ္လွန္ေနတဲ့ တဲ့ ဒလိုင္းလာမားလိုပဲတဲ့..စကားသံေတြကို မခံနိုင္လြန္းလို႕ ကၽြန္မ ေသြးေတြ ပြက္ပြက္ဆူလာတယ္ လက္နွစ္ဘက္က ထိုင္ခံုလက္တမ္းကို တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားရင္းက ေပါက္ထြက္ေတာ့မလိုပဲ နာက်င္လာမိတယ္။ ဆရာနဲ႕သူမနဲ႕ နွစ္ေယာက္တည္ အျပန္အလွန္ ေျပာေနတဲ့ စကားလံုးေတြၾကားမွာ တတန္းလံုးက တိတ္ဆိတ္ ျငိမ္သက္လို႕ အသက္ရူရက်ပ္လြန္းလို႕ ရင္ခြင္တစ္ခုလံုးမြန္းက်ပ္လာလို႕ ကၽြန္မ ၀ုန္းကနဲ ထရပ္လိုက္တယ္။

ကၽြန္မ လံုး၀ မခံစားနိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္မ ၀င္ေျပာလိုက္ရင္ေရာ..တစ္ခုခုေျပာလိုက္ရင္ေရာ.. အားလံုးက အလန္႕တၾကား ကၽြန္မကို ေမာ့ၾကည့္တယ္ ထိုင္ခံုကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတြန္းျပီး ကၽြန္မ အခန္းအျပင္ကို အေျပးတပိုင္း ထြက္သြားလိုက္မိတယ္။ အျပင္ေရာက္မွ အသက္ကို ခပ္ျပင္းျပင္းရူိက္ရူလိုက္ရင္း မ်က္စိကို တင္းတင္းမွိတ္ထားလိုက္မိတယ္။

အရာရာဟာ တစ္ထပ္တည္းပါလားး အေျခအေနေတြ လူေတြ အားလံုးဟာ နိုင္ငံသာကြဲတယ္ လူမ်ိဳးသာကြဲတယ္ အားလံုးထပ္တူညီေနၾကပါလား။ သူတို႕ေတြ ေျပာေနတဲ့ ေျပာေနက်စကားလံုးေတြဟာ တစ္ထပ္တည္းက်ေနပါလား။ ေတာ္လွန္သူနဲ႕ေထာက္ခံသူေတြၾကား ဘယ္သူက မ်က္စိမွိတ္ထားသလဲ ဘယ္သူက နားေတြ ပိတ္ထားသလဲ ဘယ္သူက မိူင္းေတြမိေနသလဲ အျပန္အလွန္ စြတ္စြဲခ်က္ေတြၾကား ဘယ္အရာေတြက အမွန္တရားေတြလဲ ဘယ္သူက ဆံုးျဖတ္ေပးနုိင္မလဲ။ ပံုရိပ္ေတြ စကားသံေတြ အျဖစ္အပ်က္ေတြ သမုိင္းေတြဟာ လူသားေတြရဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ ယံုၾကည္ခ်က္ ခံယူခ်က္ေတြကို ေျပာင္းလဲေပးနိုင္ပါ့မလား။

စြန္႕လႊတ္သြားသူေတြရဲ့ အတိတ္ပံုရိပ္သမိုင္းေတြဟာ ဒီလို ၀ါဒမိုင္းမိေနသူေတြအၾကားမွာ ဖ်က္မ်ဥ္းေတြ ျဖစ္ ေနသလား သမုိင္းမွားေတြ ၀ါဒအမွားေတြ ခံယူခ်က္အမွားေတြကို ေက်ာင္းသခၤန္းစာေတြ..ဆရာေတြ ပါေမာကၡေတြ။ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းေတြကေရာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေပးနိုင္ပါ့မလား။ ေမးခြန္းေတြ တန္းစီျပီး ကိုယ့္အေတြးထဲမွာ ၀င္လာမိတယ္။

ေခါင္းကိုပဲ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းရမ္းခါျပီး သန္႕စင္ခန္းထဲက မွန္ထဲမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့. မ်က္ရည္စေတြ စြန္းထင္းေနတဲ့ နီရဲေနတဲ့မ်က္၀န္းအစံုနဲ႕ စူးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ကိုယ့္ပံုရိပ္ကိုျမင္လိုက္ရတယ္။ ေရေခါင္းကို အဆံုးအထိဖြင့္ခ်ရင္း မ်က္နွာကို ေရနဲ႕ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပက္လိုက္မိတယ္။

8888အေရးေတာ္ပံုမွာ က်ဆံုးသြားတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ပံုရိပ္ေတြ ေသြးေတြ စြန္းထင္းေနတဲ့ ရုပ္အေလာင္းေတြေရွ႕မွာ ရင္ဘတ္ကို စံုထုျပီး ငိုေၾကြးေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ လက္သီးကိုတင္းတင္းဆုပ္ အံကို တင္းတင္းၾကိတ္ရင္း ေတြေတြၾကီးေတြရပ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ။ အတုန္းအရုန္းလဲျပိဳက်ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားရဟန္းရွင္လူေတြကို က်ည္ဆံေတြၾကားက ဆြဲေျပးၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ေသနတ္က်ည္ဆံေတြၾကား သူတုိ႕ ရင္ခြင္ေတြကို ျဖန္႕က်က္ျပီး ကာေပးေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ေသြးအလိမ္းလိမ္း ေပက်ံေနတဲ့ ေက်ာင္းသူေလးကို ဆြဲေပြ႕ေျပးေနတဲ့ ေဆးေက်ာင္းသားေတြ။

မၾကာေသးမွီကာလက စက္တင္ဘာေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးထဲမွာ သံဃာေတာ္ေတြကို မိုးေဖြးေဖြး ေရေဖြးေဖြးၾကားမွာ တြဲလက္ေတြ ျမဲျမံေနေအာင္ယွက္တြဲျပီး တစ္သားတည္း လိုက္ပါေတာင္းဆို ဆႏၵျပခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေလးေတြ ေသြးအလိမ္းလိမ္းေပက်ံေနတဲ့ ကတၱရာလမ္းမၾကီးထက္က ပိုင္ရွင္မဲ့ေနတဲ့ ဖိနပ္ေလးေတြ. အဖမ္းခံရလို႕ ငုတ္တုတ္ေလးေတြထုိင္ေနရတာကို စစ္ဖိနပ္နဲ႕ကန္ရံု အားမရလို႕ နံပတ္တုတ္နဲ႕ခုန္ခုန္ရိုက္ေနတဲ့ စစ္ေခြးေတြ။ အတံုးအရုံး လဲျပိဳက်ခဲ့ရတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတြ အဖိုးအရြယ္ သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြ .................................................

ကၽြန္မ ရင္ခြင္တစ္ခုလံုးေပါက္ကြဲသြားမတတ္ နာက်င္မူေတြကို ခံစားလာတယ္။ ၀မ္းနည္းမူ နာက်င္မူေတြက တစ္ကိုယ္လံုး ဆူးနဲ႕ထိုးေနသလိုလို တဆစ္ဆစ္ျဖစ္လာတယ္. ကၽြန္မေရွ႕က ေဘစင္မွာ ရုတ္တရက္ ေသြးေတြ ခ်င္းခ်င္းနီလာတယ္..ကမမ္းကတမ္း မ်က္နွာကို လက္နဲ႕အုပ္ကာလုိက္တယ္..

ကၽြန္မ နွာေခါင္းထဲကေန ေသြးေတြ တေပါက္ေပါက္က်လာပါတယ္။ကၽြန္မ စိတ္အရမ္းလူပ္ရွားရင္ျဖစ္ေစ စိတ္အရမ္းထိခိုက္ရင္ျဖစ္ေစ နွာေခါင္းကေန ေသြးက အဆက္မျပတ္က်လာတတ္တယ္။ ေသြးေတြကို ဖိသုတ္ရင္းက အသက္ကို ခပ္ျပင္းျပင္းရူိက္ရူလိုက္တယ္။ သန္႕စင္ခန္းထဲကို ၀င္လာတဲ့ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္း ထုိင္းမေလးက ေသြးေတြနဲ႕ ခ်င္းခ်င္းနီေနတဲ့ ကၽြန္မ မ်က္နွာကို ျမင္လိုက္ေတာ့ သူအရမ္းလန္႕သြားျပီး.Suu Are you ok are u ok လို႕ အဆက္မျပတ္ေအာ္ရင္း အတင္း ကၽြန္မ မ်က္နွာကို ေမာ့ခိုင္းပါတယ္။ ကၽြန္မ လက္ကို အသာကာျပိး ငါခနေနရင္ သက္သာမွာပါလို႕ ေျပာတာကို လက္မခံပဲ ကၽြန္မ နွေခါင္းကို တစ္ရူုးစနဲ႕ပိတ္ျပီး ေနာက္၀င္လာတဲ့ ထုိင္းမေလးကို ေရခဲေျပးယူခိုင္းပါတယ္။

ေခါင္းထဲ မိုက္ကနဲျဖစ္သြားတဲ့အခ်ိန္ ကၽြန္မ လက္ေမာင္းကို အသာအယာထိန္းကိုင္လိုက္တဲ့ သူကို ေက်းဇူးတင္စိတ္နဲ႕ ငဲ့ၾကည့္ေတာ့ သူ....ကၽြန္မ နဲ႕သူနဲ႕ မ်က္၀န္းခ်င္း ခပ္ၾကာၾကာဆံုျဖစ္တယ္. နာက်င္မူေတြနဲ႕စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ကၽြန္မ မ်က္၀န္းကို သူရင္မဆိုင္နိုင္လို႕လားေတာ့မသိ မ်က္နွာလႊဲလိုက္တယ္။ သူရဲ့လက္ကို ဖတ္ကနဲပုတ္ခ်လိုက္ျပီး ကၽြန္မ အျပင္ကို တေရာေသာပါး ေျပးထြက္သြားလိုက္တယ္။ က်ိန္းေသတာ တစ္ခုကေတာ့ သူနဲ႕ကၽြန္မနဲ႕ၾကား ေနာင္ကို အေျပာင္အပ်က္သေဘာနဲ႕ေတာင္ ခင္မင္ရင္းႏွီးလိုစိတ္ ကၽြန္မစိတ္က မရွိေတာ့မွာ ေသခ်ာပါတယ္။အရင္ကေတာ့ ကၽြန္မတို႕ အင္မတန္ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္။။ အဲ့ဒီ့ေန႕က ဘန္ေကာက္မွာ မိုးေတြ သည္းသည္းမည္းမည္းရြာတယ္။ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို မိုးေရထဲမွာ ေမ်ာခ်လိုက္တယ္။ သူကို ကၽြန္မရင္ထဲကေန အျပီး စြန္ ့ခြာလိုက္တယ္ ။

္Labels: ရင္ကြဲနာ အပိုင္းအစမ်ား

စုန္လိုက္ ဒႆန၏ အႏာၱရယ္

[8888peoplepower] အီးေမးလ္အုပ္စုမွ ကူးယူရရွိေဖၚျပပါသည္။

The voice 6-2, November 16.22, 2009 မွာပါတဲ့ ဆရာေမာင္စူးစမ္းရဲ ့ ေဆာင္းပါးတို ေလးကိုဖတ္ရပါတယ္၊ ဆရာ့ကိုစိတ္ဝင္စားသူတေယာက္လညး္ ျဖစ္ေနလို႔ပါ၊ မ.ဆ.လ ေခတ္မွာ ေဘာဂေဗဒ ဘာသာရပ္ကို စၿပီးသင္ယူခဲ့စဥ္ကပင္ ဆရာေမာင္စူးစမ္း ဆိုတဲ့ အမည္နဲ႔ ရင္းႏွီးၿပီး သားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္၊ အစြန္းထြက္တန္ဘိုးတုိ႔၊ ကုန္ထုတ္စြမ္းအား ကုန္ထုတ္ဆက္ ဆံေရး ဆိုတဲ့ ေဝဟာရေတြကို ၾကားလိုက္ရင္ပဲ ေမာင္စူးစမ္းဆိုတဲ့ အမည္နာမကို ေျပးၿပီး ျမင္မိပါေတာ့တယ္။ ဆရာသည္ ဆိုရွယ္လစ္ေဘာဂေဗဒဘာသာရပ္မွာေတာ့ ပါရဂူတဦးပါပဲ၊ ဒါေၾကာင့္လည္း မ.ဆ.လ ေခတ္တေခတ္လံုးဆရာရဲ ့စာေတြ ဆရာ့ ရဲ႔ ဆိုရွယ္လစ္စီးပြါးေရး သေဘာတရားေတြကို ေက်ာင္း သားေတြ ေလ့လာမွတ္သားခဲ့ၾကရပါတယ္။

ဆရာသည္ တခ်ိန္က ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ဗဟိုလ္ေကာ္မတီတဦး ျဖစ္ခဲ့ဘူးတယ္လို႔ လည္းသိခဲ့ရပါတယ္၊ ဗ.က.ပ ရဲ႔ မူဝါဒလမ္းစဥ္အေပၚမွာ သေဘာထားကြဲလြဲလို႔လား၊ လူပုဂၢိဳလ္ေတြ အေပၚမွာ အျမင္မၾကည္လင္လို႔လား ဆိုတာေတာ့ မသိပါ။ ဗ.က.ပ က ထြက္ၿပီး မ.ဆ.လ ကို ကူးေျပာင္း လိုက္တာကိုေတာ့ သိပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဗ.က.ပ ၊ မ.ဆ.လ တို႔နဲ႔ ပါတ္သတ္ၿပီး သေဘာတရားေရာ လက္ေတြ႔ပါ ကြ်မး္က်င္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ဝါရင့္ ဆရာ ႀကီး ျဖစ္လို႔လည္း ေလးစားမိပါ တယ္။



ဒီဘက္ေခတ္ေရာက္ေတာ့လည္း ဆရာသည္ နိုင္ငံေရးကို အစြဲအလမ္းႀကီးတဲ့ နိုင္ငံေရး သမားႀကီးတေယာက္ျဖစ္ေနသလား ေတာ့ မေျပာတက္ပါ၊ အင္အယ္ဒီမွာ လူႀကီးတေယာက္ ျဖစ္ေန တာကိုလည္း ေတြ႔ရျပန္ပါတယ္၊ အခု ဆရာသည္ အင္အယ္ဒီနဲ႔ ဘယ္လိုဆက္ဆံေရးမ်ဳိး ရွိမရွိဆို တာ မသိပါ၊ န.အ.ဖ စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ တရားဝင္ထုတ္ေဝေနတဲ့ စာေစာင္ေတြ၊ ဂ်ာနယ္ ေတြ ထဲမွာေတာ့ ဆရာ့စာေတြကို ဆက္လက္ၿပီးေတြ႔ေနရျပန္ပါၿပီ၊ ကမၻာ့စီးပြါးေရး ေျပာင္းလဲျဖစ္ေပၚမႈ႔ ေတြနဲ႔ ပါတ္သက္ၿပီး အေတြးအေခၚရႈ႔ေဒါင့္၊ ေဘာဂေဗဒရႈ႔ေဒါင့္တို႔မွ ဆရာ့ေရးသားတင္ျပခ်က္ ေတြကိုလည္း ယေန႔ အထိ က်ေနာ္တို႔ တန္ဖိုးထား ေလ့လာေနရတုံးပါ၊ ဆရာ့ကို ဆိုရွယ္လစ္ စီးပြါးေရး ေဘာဂေဗဒပညာရွင္ႀကီးတဦး အေနနဲ႔ ေလးစားလွ်က္ပါ၊ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္လို သာမန္စာ ဖတ္တတ္သူတဦးအေနနဲ႔ ဆရာ့စာေရးပံုေရးနည္းေတြ၊ စကားလံုးအသံုးအႏႈန္းေတြနဲ႔၊ ျမန္မာမႈ႔ျပဳ ထားတဲ့ ေဝါဟာရေတြက ခက္ လြန္း နက္လြန္းလို႔ နားမလည္တာေတြမ်ားတဲ့ အတြက္ ကိုယ့္ရဲ႔ ၫ့ံဖ်င္းမႈကိုပဲ အျပစ္တင္မိေနပါ ေတာ့ တယ္၊ ဆရာသည္ ျမန္မာစာေရးတဲ့ ေနရာမွာ ဆရာေတာ္ သွ်င္ဥကၠဌ ကဲ့သို႔ပင္ ပညာရွင္ပီပီသသ နက္ရိႈင္းစြာေရးႏိႈင္တဲ့အတြက္ ေလးစားရပါေသးတယ္၊ နားမလည္တာကေတာ့ စာဖတ္သူေတြရဲ႔ ၫံ့ဖ်င္းမႈပါပဲ။

ဆရာရဲ႔ နိုင္ငံေရးသမားခံယူမႈ႔ မခံယူမႈ႔နဲ႔ ပါတ္သတ္ၿပီး ဆရာ့စာကိုလည္း ဖတ္မိဘူးပါတယ္၊ဒါက ဆရာ့အပိုင္းပါ၊ သို႔ေသာ္ ဆရာ ေရးတဲ့ ဒီမိုကေရစီ သည္ အထက္ကလာမည္ ဆိုတာမ်ဳိး၊ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ ရုပ္ေျပာင္းပြိဳင့္ဆိုတဲ့ စာေတြ ကိုဖတ္ရျပန္ေတာ့လည္း ဆရာ သည္ နုိင္ငံ ေရးနယ္ထဲမွ နိမိတ္ပံုေဆာင္ ဆရာႀကီးတဦးျဖစ္ေနပါေသးလားလို႔ နားလည္မိျပန္ပါ တယ္။ ဒီမိုကေရစီသည္ အထက္ကပဲလာမည္လို႔ ဆရာေရး တံုးက လည္း က်ေနာ္က ဒီမိုကေရစီ သည္ ဒီမိုကေရစီရွိတဲ့ ေနရာ ကပဲလာႏႈိုင္တယ္လို႔ ျပန္ၿပီးေရးခဲ့ဘူးပါတယ္။ အခုလည္း ေရြးေကာက္ ပြဲႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာ ေျမာက္ရုပ္ေျပာင္းပြိဳင့္ဆိုတဲ့ စာတမ္း ကို ဖတ္ရျပန္ပါၿပီ၊ အဲဒီ့အထဲက နုိင္ငံေရးႏွင့္ ဒီပလိုေမစီ ”ေခါင္းတြဲႏွင့္ေနာက္တြဲ” ဆိုတာေတြကို ႀကိဳက္ပါတယ္၊ ဘဝင္မက်တာ က ”ျမန္မာ့နုိင္ငံေရး အနာဂတ္တြင္ အိုင္ဒီအိုလိုဂ်ီက႑၊ သမိုင္းက႑၊ မဟာေခါင္းေဆာင္တို႔၏ က႑သည္ ကုန္ဆံုးၿပီ၊ ေပၚ မည့္ ျမန္မာ့ နိုင္ငံေရး ပံုသ႑န္သည္ (လမ္းၫြန္ဒီမိုကေရစီ)တြင္ အင္စတီက်ဴးရွင္း (တပ္မေတာ္ႏွင့္ လႊတ္ေတာ္) တို႔က အဆံုးအျဖတ္ေပးေသာ က႑ျဖစ္ တည္ လာ မည္” ဆိုသည့္ ဆရာ့ေဟာကိန္းျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာေမာင္စူးစမ္းက ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အနာဂတ္တြင္ အိုင္ဒီအိုလိုဂ်ီက႑၊ သမိုင္းက႑၊ မဟာေခါင္းေဆာင္တို႔၏ က႑သည္ ကုန္ဆံုးၿပီလို႔ဆိုလိုက္ ေတာ့ က်ေနာ္လည္း ဘယ္လိုနားလည္ ရမွန္းမသိေတာ့ပါဘူး။ ကမၻာႀကီးမွာ မည္သည့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ မဆို အိုင္ဒီအိုလိုဂ်ီက႑ ကုန္ဆံုးတယ္လို႔ ရွိဘူးပါသလား၊ ဆရာေျပာသလိုဆိုရင္ ဗမာျပည္မွာေတြးေခၚပညာရွင္ေတြ မေပၚ ေပါက္ႏႈိင္ေတာ့ဘူးလား၊ မိမိကိုယ္စားျပဳေနတဲ့ နုိင္ငံနဲ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တိုးတက္ ျဖစ္ထြန္းေရး အတြက္ ေတြးေခၚေမွ်ာ္ျမင္စဥ္း စားဖို႔ မလိုအပ္ေတာ့ဘူးလား၊ လူတိုင္းမွာ လြတ္လပ္စြာေတြးေခၚ ခြင့္နဲ႔ လြတ္လပ္စြာ ေဖၚထုတ္ ခြင့္ဆိုတာ မရွိရေတာ့ဘူးလား၊ ကမၻာ့ဒႆန ပညာသမိုင္းမွာ ေဆာ့ခရစ္တီး၊ ပေလတို၊ အရစၥတိုတယ္၊ ေဟဂယ္ တို႔မွအစ ဒါဝင္၊ ေဖါရီးယား၊ စိန္႔ဆိုင္ မြန္၊ ကား(လ္)မာ့က္(စ္)၊ နစ္ေရွးတို႔အပါအဝင္ ယၡဳေခတ္ေအာ္စကာ အီကာစိုတို႔အထိ လြတ္လပ္စြာ ေပၚထြန္း လာခဲ့ၾကတဲ့ အိုင္ဒီ လို ဂ်စ္ႀကီး ေတြပင္ မဟုတ္ပါလား၊ ဆရာ့အေျပာအရဆိုရင္ အနာဂတ္ ျမန္မာ့ နိုင္ငံေရးမွာ အိုင္ဒီအိုလိုဂ်ီက႑သည္ န.အ.ဖ က စိတ္တုိင္းက်ေရြးေကာက္ပြဲမွ ျဖစ္ေပၚလာ မည့္ (တပ္မေတာ္ႏွင့္ လႊတ္ေတာ္)ကသာ ေပၚေပါက္လာရမည္၊ အျခားမည္သည့္ ေနရာကမွ ျဖစ္ထြန္းခြင့္ မရွိလို႔ျဖစ္ ေနပါေရာ့လား၊ ဆရာက ဦးေႏွာက္ မဲ့ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္း အျဖစ္ပံုေဖၚခ်င္ ဟန္ ရွိေန ပါေပါ့လား။

ျမန္မာ့နိုင္ငံေရးအနာဂတ္မွာ သမိုင္းက႑လည္းကုန္ဆံုးၿပီလို႔ ဆရာကဆိုျပန္ပါတယ္၊ ဘယ္သမိုင္းက႑ကို ဆရာကဆို လို တာလဲ၊ ကြန္ျမဴနစ္သမိုင္း နိဂံုးခ်ဳပ္ခ်ိန္ဆိုတာ နဲ႔ေတာ့ ေရာၿပီး မေျပာသင့္ပါဘူး၊ လူ႔သမိုင္းက႑ဆိုတာ လူေတြနဲ႔မကိုက္ညီ ေတာ့လို႔ ခ်ဳပ္ဆံုးမႈ႔ေတြရွိၾကေပမယ့္ လူေတြနဲ႔ ကိုက္ ညီမယ့္ သမုိင္းက႑သစ္ေတြက ေပၚလာရစၿမဲပါ၊ အေဟာင္းအေဟာင္း ေတြကို ျပဳျပင္ရင္း အသစ္အသစ္ေတြကို ဖန္တီးေနၾကတဲ့ ျဖစ္စဥ္သည္ပင္လွ်င္ သမိုင္းမဟုတ္ပါလား။ ျမန္မာနိုင္ငံမွာလည္း ျမန္မာ့လူအဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ ကိုက္ညီမယ့္ သမိုင္းကိုျမန္မာေတြ ဖန္တီးေနၾကမွာပါ၊ စစ္တပ္ကဦးစီးထားတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကသာ ျမန္မာ့သမိုင္းကို ဖန္တီးခြင့္ရွိတယ္ လို႔ေတာ့ ျမန္မာ့ သမိုင္းကို စစ္တပ္ထံ ”ဝ” ကြက္မအပ္သင့္ပါဘူး။

ေနာက္တခ်က္က မဟာေခါင္းေဆာင္တို႔ရဲ႔ က႑လည္း ကုန္ဆံုးသြားၿပီလား၊ေခတ္ေဟာင္းက အယူအဆအတိုင္း နိုင္သူက သမိုင္းဝင္၊ရႈံးသူက သမုိင္း က်ဥ္ဆိုတာမ်ဳိးေတာ့ မလုပ္သင့္ပါဘူး၊ လူ႔သမုိင္းမွာရႈံးသည္ျဖစ္ေစ နိုင္သည္ျဖစ္ေစ လူသားအက်ဳိး အတြက္ အမွန္တရားဘက္မွ ရပ္တန္႔ ခဲ့သူေတြရဲ႔ သမိုင္းဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေပ်ာက္ပ်က္သြားမည္ မဟုတ္ပါဘူး၊ တို႔ေတာင္းတဲ့ ကာလေလး တခုကို ၾကည့္ၿပီး မဟာေခါင္းေဆာင္တို႔ရဲ႔ က႑သည္ ကုန္ ဆံုးသြားၿပီ ဆိုတဲ့ ေကာက္ခ်က္ ကေတာ့ ရိုင္းလြန္း တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္၊ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားရဲ႔ က႑သည္ အေၾကာင္းမမည္ အရာမ ေရာက္ ဘဲ ရပ္တန္းက ရပ္သြားၿပီ၊ စစ္တပ္က ဖန္တီးမယ့္ လမ္းစဥ္အတိုင္းလိုက္ဖို႔သာ ျဖစ္ေတာ့သည္လို႔ ဆရာက မွတ္ခ်က္ခ် လိုက္တာပဲ၊ ေခါင္းေဆာင္ ဆိုတာ လည္း လူေတြပါပဲ၊ လူေတြ႔သည္ ကိုယ့္သမိုင္းကို ကိုယ္ေရး ေနၾကတာပါ၊ အေတြးအေခၚ၊ အယူ အဆ၊ လမ္းစဥ္ေတြ နဲ႔ အတူ သမိုင္းမွတ္ခ်က္ေတြ အေပးခံ ေနၾကရတာပါ။ အခန္းက႑သည္ ၿပီးဆံုးသြားသည္ဟု မရွိ ခဲ့ပါဘူး။

ဆရာေမာင္စူးစမ္းသည္ပင္လွ်င္ ဗ.က.ပ ဗဟိုလ္ေကာ္မီတီအခန္းက႑မွ မ.ဆ.လ ပါတီကို အလုပ္အေကြ်းျပဳခဲ့သူ ျဖစ္ခဲ့တယ္၊ ၿပီးေတာ့ အင္အယ္ဒီ ဗဟိုလ္မွာ ဆရာ့ကိုေတြ႔ရျပန္တယ္၊ ေဟာအခု န.အ.ဖ ေခတ္ စာေရးဆရာႀကီး ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္၊ ဆရာ့က႑ေတြက အေျပာင္းအလဲ ေတြပဲမဟုတ္ ပါလား ၿပီးဆုံးသြားးျခင္း၊ ကုန္ဆံုးသြားျခင္းမ်ဳိးေတာ့ ဆရာ မေသမျခင္း မျဖစ္တန္ရာပါ ဘူး၊ ထို႔နည္းအတူပဲေပါ့ မဟာေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြရဲ႔ က႑ သည္ သူတို႔လႈပ္ရွားေနသ၍ ၿပီးဆံုး မသြားပါဘူး။
ေပၚမည့္ျမန္မာ့နုိင္ငံေရး ပံုသ႑ာန္သည္ (တပ္မေတာ္ႏွင့္လႊတ္ေတာ္) တို႔က အဆံုးအျဖတ္ ေပးေသာ က႑ျဖစ္တည္လာ မည္လို႔ ဆရာကေဟာကိန္း ထုတ္လုိက္တယ္၊ ဒါေတြကေတာ့ ဆရာေျပာမွခ်ည္းမဟုတ္ပါဘူး၊

အရပ္ထဲမွာလည္းေျပာေနၾကတာပါပဲ၊ ျပည္တြင္းေရာျပည္ပမွာပါ အတုိက္အခံေတြရဲ႔ လႈပ္ရွားမႈ႔ေတြက န.အ.ဖ ကိုထိထိေရာက္ ေရာက္ မသက္ေရာက္ခဲ့ေသးဘူး ဆိုတာ လူတိုင္းသိေနၾကတာပါပဲ၊ ၉၀ ခုႏွစ္က တရားဝင္ေရြးေကာက္ပြဲ (ကမၻာကလည္း အသိ အမွတ္ျပဳ) မွာ တရားဝင္အနုိင္ရရွိခဲ့တဲ့ အင္အယ္ဒီပါတီကို အာဏာမလႊဲ၊ အသိမအမွတ္ေတာင္ မျပဳပဲ ႏွိပ္ကြတ္ေနခဲ့တာ ဘယ္ သူ က ဘာမ်ားတက္ႏိႈင္ၾကလို႔လဲ၊ ျပည္တြင္းကလည္း မတက္ႏႈိင္ ျပည္ပကလည္း မကူညီနဲ႔ ေရစံုေမ်ာခဲ့ရတဲ့အေျခအေနကို အတုိက္အခံေတြဘက္က လည္း ဘာမွ မလုပ္နိုင္ဘူးဆိုေတာ့ န.အ.ဖ ကခင္းတဲ့လမ္းကို ေလွ်ာက္ဖို႔မွ အပ အျခားမရွိဘူးဆိုတဲ့ အေျဖကို ဆိုက္ေနၿပီဆိုတာကေတာ့ လူတိုင္း ေတြ႔ျမင္ေနရတဲ့ အခ်က္ပါ၊ ဆရာကေဟာကိန္းထုတ္မွ မဟုတ္ပါ ဘူး။ ျမန္မာ့အေျခအေနသည္ အင္ဒိုနီးရွားတို႔လို ထိုင္းတို႔လို စစ္အာဏာရွင္စံနစ္မွ ဒီမိုကေရစီသို႔ တျဖည္းျဖည္းေျပာင္း သြားေအာင္ ပင္ မနည္းလုပ္ယူၾကရအံုးမွာပါ။

ျမန္မာ့အေရးနဲ႔ အၿမဲလိုလိုပတ္သက္ေနသၫ့္ အေမရိကန္ပင္လွ်င္ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ ေလာက္ ဆက္စပ္ခဲ့အၿပီးမွာ စစ္အစိုးရ ကိုပဲ ျပန္လည္အာရုံက် လာတယ္ဆိုတာ သိသာပါတယ္၊ စစ္ေအးတိုက္ပြဲက ကမၻာမွာၿပီးသြားတယ္ဆိုေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာက မၿပီးေသးပါ၊ ဘယ္ေတာ့မွ ၿပီးမလဲဆိုတာလည္း မသိႏႈိင္ေသးပါ၊ ဒီလိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာ အေမရိကန္အေနနဲ႔ သူနဲ႔ အက်ိဳးတူ ရပ္တည္မယ့္ အစိုးရမ်ဳိးျဖစ္ေစခ်င္မွာပဲ ဆိုတာလည္း ထၫ့္တြက္ၾကရမွာပါ၊ အက်ဳိးဆက္ေတြ အေနနဲ႔ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲသည္လည္း ေလွ်ာေလွ်ာလ်ဴလ်ဴ ျဖစ္သြား ႏိႈင္ပါတယ္၊ ဆရာေျပာတဲ့ စစ္အစိုးရဦးစီး တဲ့ လႊတ္ေတာ္သည္လည္း ရုပ္ေျပာင္းပြိဳင့္တခုျဖစ္မယ္ ဆိုတာ ေသခ်ာသေလာက္ရွိေနပါတယ္။

သို႔ေသာ္ ဒီလိုမ်ဳိးအေျခအေနေတြ ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ေတြးေခၚမႈ႔သေဘာတရားေတြက ဦးေဆာင္ေနခဲ့ပါတယ္၊ အဲဒီအေတြး အေခၚေတြသည္ အၿမဲ ထာ ဝရ တရားေသက် မေနနႈိင္ပါဘူး၊ အေတြးအေခၚအသစ္ေတြ ရွိေနၾကၿပီ၊ ေပၚေပါက္ဆဲ၊ ေပၚေပါက္ လာၾကဦးမည္ဆိုတာ ဓမၼတာပါ၊ ဆရာေျပာသလို အိုင္ဒီအိုလိုဂ်ီသည္ ဘယ္ေတာ့မွမၿပီးဆံုးပါ။ မ်ဳိးဆက္သစ္တို႔ရဲ႔ အိုင္ဒီအိုလိုဂ်ီ လမ္းသစ္ ေတြကို ေဖါက္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းသင့္ပါတယ္၊ လမ္းၫႊန္သင့္ပါတယ္၊ ျဖစ္တည္မႈ႔ေရစီး ေၾကာင္း အတိုင္း စုန္လိုက္ခိုင္း ၿပီး ေရမနစ္ေအာင္ ေရကူးေနၾကဖို႔ ေျပာနိုင္တာေလာက္ေတာ့ လူတိုင္းေပါ့လို႔ ေျပာၾကားရင္း။…။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာေမာင္စူးစမ္းခင္ဗ်ား။…။
ဦးဖိုးသာေအာင္--၂၃၊ ၁၁၊ ၀၉။

ေရႊဂုံတိုင္ ေၾကညာစာတမ္း ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ ဂ်ပန္တြင္က်င္းပ

အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွ(၂၉-၄-၂၀၀၉)ရက္ေန႕တြင္ထုတ္ျပန္ေၾကျငာခဲ့ေသာ ေရႊဂံုတိုင္ ေၾကျငာစာတမ္းအား အေကာင္အထည္ေပၚလာႏူိင္ေရးအတြက္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံအတြင္း ႏွီးေႏွာဖလွယ္ေဆြးေႏြးပြဲႀကီးကို ၂၃-၁၁-၂၀၀၉ ရက္ေန႕တြင္ Rengo အေဆာက္အဦး၌ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ)ဂ်ပန္ဌာနခြဲႏွင့္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအဖြဲ႕အစည္းမ်ား ဂ်ပန္အဖြဲ ့အစည္းမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းက်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ရာလူေပါင္း ၄၅၀ေက်ာ္တက္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။

အလုပ္သမားေရးရာ၀န္ႀကီး ခြန္ျမင့္ထြန္းႏွင့္ ေတြ ့ဆံုပြဲ

NCGUB ၏ အလုပ္သမားေရးရာ၀န္ႀကီး ခြန္ျမင့္ထြန္းႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအလုပ္သမားသမဂၢအဖြဲ ့ခ်ဳပ္(ဂ်ပန္ျပည္)တို ့ေတြ ့ဆံုပြဲကို ၂၀၀၉ ႏို၀င္ဘာ ၂၂ ရက္ေန ့က ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ တိုက်ိဳၿမိဳ ့ တာကာဒါႏိုဘာဘာ အရပ္ရွိ ရီဆိုင္ကယ္စင္တာတြင္ ေန ့လည္ ၁ နာရီမွ ညေန ၅ နာရီအထိ က်င္းပခဲ့ပါသည္။

မေတာ္တေရာ္

(g mail ထဲမွ ကူးယူရရွိပါသည္။)

Juu -- ma taw ta yaw

ရာစုသစ္ဆႏၵ

(ငယ္ႏုစဥ္တုန္းကအေတြးေလးေတြပါ။ မွ်ေ၀ခံစားၾကည့္ၾကဖို ့ပါ)

ညီမေလးသိရဲ ့လား
ေပၽာ္ရႊင္ဖြယ္ရာညေနခင္းကို
ကိုယ့္လြယ္အိတ္ထဲကထုတ္ခင္းလို႔
ကုိယ္ကိုယ္တုိင္ကေတာ့
အေပၽာ္ေတြေပၽာက္ဆံုးလုိ႔ေပါ့။

ညီမေလးသိရဲ့လား
အတိတ္ရဲ ့ထိုးႏွက္ခၽက္ေတြက
ပစၥဳပၸန္မွာ ဒဏ္ရာမၽားစြာ
အနာဂတ္မွာေတာ့
ဖၽက္မရတဲ့အမာရြတ္ေတြနဲ႔
ကြဲအက္ေႂကမြ တစ္ဘ၀စာ

ညီမေလး သိရဲ ့လား
ကိုယ့္ရဲ ့ညေတြကမဲေမွာင္
ကိုယ့္ရဲ ့မနက္ခင္းအလင္းေရာင္ကေပၽာက္ဆံုး
ဘ၀တစ္ေလၽာက္လံုးမွာ
ေကာက္စရာပန္းေတြကလဲေႁခာက္
ေသာက္စရာစမ္းေရကလည္းေနာက္
ေလွ်ာက္စရာလမ္းေတြကလဲေပၽာက္နဲ႔ေပါ့။

ညီမေလးသိရဲ ့လား
ကုိယ့္ရဲ ့ေကာင္းကင္ လေရာင္ႁပင္မွာ
အပူစေတြကူမွ်ေ၀သူ
လမ္းႁပႂကယ္ေလး ညီမေလးပဲေလ။

ညီမေလးသိရဲ ့လား
ႏွစ္ဆယ္တစ္-ရာစုႏွစ္သစ္ကို
အခၽစ္မၽားစြာနဲ႔ႄကိဳဆို ကို္ယ့္တို႔အခၽစ္
သစ္ႃပီးရင္းသစ္၊ ခၽစ္ႃပီးရင္း ခၽစ္ႂကမယ္။

၂၀၀၁ ၊ ဇန္န၀ါရီ

“အသဲကြဲတိုးရစ္(စ္)ႄကီး”

(လြန္ခဲ့တဲ့ ၈ႏွစ္ေလာက္က သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးကို ခံစား
ေရးဖြဲ ့ထားတဲ့ ကဗ်ာေလး ျပန္ေတြ ့လို ့ မွ်ေ၀လိုက္တယ္)


ဘ၀အေမာေတြကို တင္ေဆာင္
သံသရာရထားႄကီး ေခၚေဆာင္ရာလိုက္
အခၽစ္္အတြက္နဲ႔ အလူးအလဲထိခိုက္ခဲ့သူ
ငါ ... အသဲကြဲတိုးရစ္(စ္)ႄကီးပါ ။

အမုန္းေတာ့မပါ
အရံႈးေတြနဲ႔ဘ၀ဟာ
ေႂကမြေနတဲ့အသဲနဲ႔
ရင္ဘတ္ႄကီး ဟင္းလင္းဗလာ
ဒဏ္ရာေ၀ဒနာ မၽားလာတဲ့အခါ
သူရာရည္နဲ႔
ေသာကေတြကို ေဆးေႂကာခၽေနရသူ
ငါ ... အသဲကြဲတိုးရစ္(စ္)ႄကီးပါ ။

ဘယ္ေသာအခါမွ
ႁပန္မဆံုႏိုင္ေတာ့ပါဘူး
အခၽစ္ဆံုးေပးခဲ့တဲ့ ဆူး
ႏွလံုးသားမွာစူး
ဘ၀တခုလံုးေပါက္ေအာင္စူးေပမယ့္
မမုန္းရက္ဘူး ခၽစ္ၪီးသူေရ
ရူးရူးမိုက္မိုက္ ခၽစ္ေနခဲ့သူ
ငါ ... အသဲကြဲတိုးရစ္(စ္)ႄကီးပါ ။

ေ၀းသြားတဲ့အခါ ေမ့မၽားသြားမလား
ဒဏ္ရာရႏွလံုးသားက
တရံမလပ္သတိရႃမဲ တမ္းတဆဲပါ
ေတေလငွက္တေကာင္လို
သမုဒၵရာကိုအိမ္လုပ္
အလြမ္းတထုပ္နဲ႔ ရြက္လႊင့္ထြက္ေႁပး
(တဘ၀စာ)
မိုးမဆံုးေႁမမဆံုး
အခၽစ္ၪီးနဲ႔အေ၀းဆံုး
ကမာၻေႁမအႏွွွွံ႔ ေႁပးပုန္းေနခဲ့ရသူ
ငါ ... အသဲကဲြတုိးရစ္(စ္)ႄကီးပါ ။

အခၽစ္ၪီးေရ
အခုမၽားေတာ့
အနာဂတ္ရဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခၽက္ဟူသမွ်
ဘ၀နဲ႔ေရာေႏွာေမွ်ာႁပစ္
ေသာကစစ္စစ္ေတြနဲ႔
အလြမ္းႏြံနစ္ေနႃမဲသူ
လြမ္းကၽန္ရစ္ေနခဲ့သူ
ငါ ... အသဲကြဲတုိးရစ္(စ္)ႄကီးပါ ။

ေမာင္လြမ္းမိႈင္း
၂၀၀၁ ၊ ေမ
( ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ရင္တစံုသို႔)

ေခတ္တေခတ္ကို ထုဆစ္သူမ်ား

ေဟာဒီ .. ဘဒၵကမ ၻာ မွာ
အေျပာင္းအလဲေတြက ျမန္ဆန္လြန္းတယ္
တဖက္သတ္ေရးစြဲခဲ့တဲ့ အေျခခံဥပေဒထဲက
အခြင့္အေရးကို ေခ်ာင္းေနတဲ့
သတၱ၀ါတို ့ရဲ ့စိတ္အေျပာင္းအလဲက
ပိုျမန္လြန္းတယ္
ပိုၿပီးရြံစရာေကာင္းတယ္…..။

ေတာမီးေလာင္တာ
ၾကာခဲ့ပါၿပီ
ေတာေၾကာင္ေတြမွာေတာ့
ျမင္ျမင္သမွ် ဖ်က္ဆီးဖို ့
ေယာက္ယက္ခတ္ေနပံုမ်ား
အသိေခါက္ခက္ အ၀င္နက္ေနရွာတဲ့
သူတို ့ကို
ဖ်က္ဆီးမယ့္ ေဘးဟာ
ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္နဲ ့အတူေရာက္လာမယ္ဆိုတာ
မသိရွာၾကဘူး …..။

ကမ ၻာလံုးဆိုင္ရာ
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြထဲ
ေမ်ာပါမေနခ်င္
ငါ တို ့ ရဲ ့လိုအင္ဆႏၵ
ငါတို ့ တိုင္းျပည္ စစ္ကၽြန္ဘ၀က
လြတ္ေျမာက္ေရးသာ ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ …..။

ေသျခင္းတရားရဲ ့
အေငြ ့အသက္ေတြလႊမ္းၿခံဳေနတဲ့
အခန္းငယ္ေတြထဲက
ငါတို ့ရဲ ့သူရဲေကာင္းမ်ား
ေခတ္တေခတ္ကို
ထုဆစ္သူမ်ားျဖစ္တယ္ …..။
တပ္ဦးက ငါတို ့ရဲ ့ သူရဲေကာင္း ရဲေဘာ္မ်ား
ေခတ္တေခတ္ကို
ထုဆစ္သူမ်ားျဖစ္တယ္။

ေတာ္လွန္ေရး တရပ္ရဲ ့
စုတ္ခ်က္ၾကမ္းၾကမ္းထဲမွာ
ကမ ၻာမေၾကတဲ့ တမ္းခ်င္းေတြနဲ ့
ကမ ၻာမေၾကတဲ့ လြမ္းခ်င္းေတြနဲ ့
ေခတ္တေခတ္ကို ထုဆစ္ေနဦးမယ့္သူေတြဟာ
ငါတို ့ခ်စ္တဲ့ ျပည္သူေတြသာျဖစ္တယ္ ……။

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၂၀၀၉ - ၁၁ - ၁၁

စစ္အုပ္စု၏ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဆိုသူ သိန္းစိန္အား ေတာေခ်ာက္ပြဲ ( လႊတ္ေတာ္ေရွ ့- တိုက်ိဳ)

My Photos>စစ္အုပ္စု၏ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဆိုသူ သိန္းစိန္အား ေတာေခ်ာက္ပြဲ ( လႊတ္ေတာ္ေရွ ့- တိုက်ိဳ)

“Mekong-Japan Exchange Year of 2009” for the exchange between Japan and the Mekong Region countries including Burma to promote political dialogues, economic events, cultural exchanges, promotion of tourism, youth exchanges, etc. ေဖၚျပပါအစီအစဥ္အတိုင္း ျပဳလုပ္သညါ့အစည္းအေ၀သို ့ တက္ေရာက္ရန္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသို ့ေရာက္ရွိေနေသာ စစ္အုပ္စု၏ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဆိုသူ သိန္းစိန္ တက္ေရာက္ေသာ အစည္းအေ၀းရွိရာ လႊတ္ေတာ္ေရွ ့တြင္ဂ်ပန္ႏိုင္ငံေရာက္ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားမွ ဆႏၵျပေနစဥ္။

စစ္အုပ္စု၏ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဆိုသူ သိန္းစိန္အား ေတာေခ်ာက္ပြဲ (တိုက်ိဳ)

ၿမိဳ ့ျပေ၀ဒနာ

ကမၻာဦးရဲ ့ ေန ့လိုပဲ
အရိုင္းဆန္ အရိုးခံ ဖြဲ ့ေတးသီ
ေ၀းကြာမႈရဲ ့ အတြင္းဆီမွာ
တေယာက္ရဲ ့ဒဏ္ရာ
အျပစ္အနာအဆာမ်ားကို
တေယာက္က
ခ်စ္ျခင္းနဲ ့ လႊမ္းၿခံဳ
ဒီကမၻာမွာ လံုၿခံဳမယ္ထင္ခဲ့ၾက ………။

တယ္လီဖုန္းခြက္ထဲက
လွ်ံထြက္လာတဲ့ အသံဟာ
ဗံုးတလံုးလို ၀ုန္းကနဲေပါက္ကြဲ
စိမ္းကားေသာ မီးေတာက္မီးလွ်ံမ်ားၾကားထဲ
စိမ္းလန္းေသာစကားမ်ား ေလာင္ကၽြမ္းပ်က္သုဥ္း
ေၾကကြဲျခင္းရာသီေတြရဲ ့အခင္းအက်င္းအဆံုးမွာ
တမ္းတျခင္းက အာသာငမ္းငမ္း ……။

အတိတ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္
ဘယ္အရပ္မွာ ငါရပ္ရမလဲ
ကာလယႏၱရားႀကီးရဲ ့ ၀ါးၿမိဳမႈထဲ
ဘ၀က တစ … တစ
က်ိဳးပဲ့ ေၾကမြ
ကံဇာတ္ဆရာ အလိုက်ေတာ့မဟုတ္ခဲ့ဘူး …..။
တေရြ ့ေရြ ့ဆုတ္ခြါသြားတဲ့
ေႏြေႏွာင္းရက္မ်ားရဲ ့ ေနရာမွာ
ေဆာင္းေမွ်ာ္ရက္မ်ား အစားထိုး၀င္လာၾကၿပီ
ၿမိဳ ့့ျပရဲဲ ့ေဆာင္းခိုငွက္ေတြမွာေတာ့
အသိုက္အၿမံဳကို စြန္ ့ခြာခဲ့ၾကေပါ့ …..။

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
ႏို၀င္ဘာ၊ ၃ ၊ ၂၀၀၉

ေဟမႏၱနဲ ့ အင္တာဗ်ဴး

ေဟမႏၱနဲ ့ အင္တာဗ်ဴး

ႏွင္းလို ့ ခံစားရင္း
ေအးစိမ့္ပံုေဆာင္ျခင္းကို
ေဆာင္းလို
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သိုးေမႊးထိုးေနမိ
အသိနဲ ့ ေႏြးးေထြးမွဳက
ဘ၀ကို ယက္လုပ္မွာ။

ႏွစ္နံစပ္ နယ္ျဖတ္ေသြးေၾကာက
နယ္နိမိတ္ေတာလား
သေဘာထား ျပတ္သားရွင္းလင္း
ထင္းေခြမႀကံဳ ေရခပ္ဆံုခ်င္။


ဟိုေႏြမွာ အေမေသခဲ့
ဟိုမိုးမွာ အေဖ ေလျဖတ္ခဲ့
ဟိုေဆာင္းမွာ မင္းအေဖ ေျခက်ဳိးခဲ့
သံုးရာသီထဲမွာ ရဲေဘာ္ေတြေလ
ေနကြယ္ကုန္းကိုပဲ ဆဲေရးတိုင္းထြာ
ကဗ်ာမဆန္တဲ့ သံလြင္ပန္းခ်ီလမ္း
ထိန္လင္းမ်ား ထြင္းေဖာက္မလား ငံ့ေမွ်ာ္။

အေဖ
အိပ္ေတာ့ေလ
ေဆးေသာက္ၿပီးပလား
အေဖ့ကို သား ေစာင့္ေနတာ
နာရီလည္း ၾကည့္။

ေစာင့္ရျခင္းကို ကဗ်ာလို ဘာသာစကား
ခါးသီးရသ ဘ၀လား
အိမ္သူေတာင္ ေစာင္ထူထူျခံဳ
အိပ္မက္ကို လုံေအာင္ဖုန္းေနရွာ။ ။

ေမာင္လြမ္းဏီ
၆-၁၁-၀၉