Saturday, May 19, 2012

က်ီေတာက္စြပ္ ခဏ မခ်စ္ၾကနဲ ့

က်ီေတာက္စြပ္ ခဏ မခ်စ္ၾကနဲ ့

ဖ၀ါးလက္ႏွစ္လံုး
ပုခံုးလက္ႏွစ္သစ္
လူျဖစ္ေအာင္ေမြး
အေမ့ ေက်းဇူး ဘာညာ
တဇာဇာေအာ္ဟစ္ ….

မရွိတာထက္ မသိတာခက္
လွတာမက္၍ ညစာခက္
ခက္ခဲဘ၀ႀကံဳမွ အေမ့တ
သားမွားၿပီ မွားၿပီ အေမရဲ ့
ငိုခ်င္းေတြခ် အေမ့အိမ္၀မွာ …..

အာကာကို လႊာပံုျပဳပါလို ့ အစခ်ီ
အေတာင္အလက္မစံုခင္ထဲက
ေျခစံုကန္ခဲ့ၾကပံုမ်ား
မိဘေနရာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ အစျပဳတဲ့အခါ
အေမဘယ္လိုေနရွာမလဲေလ
မ်က္၀န္းထဲမွာ မိုးေတြရြာေစြ
ၿပိဳမယ့္ မိုးမသဲနဲ ့ေလ ……

အေမတေယာက္က
သားတေယာက္ကို ေျပာခဲ့ဘူးတယ္
ငါ့ကို မသနားနဲ ့ နင့္ကိုယ္နင္သနားတဲ့
(ပိေတာက္ဖူးေပၚ ပ်ံသန္း …….. ေမာင္လြမ္းဏီ)
ျပန္လာခဲ့ပါ သားရယ္…
အေမ ေသရင္လည္း ငါ့သားေတြ မ်က္ေစ့ေအာက္မွာ
ငါ့သားေတြ ေသရင္လည္း အေမ့မ်က္ေစ့ေအာက္မွာ …
(မထုတ္ျဖစ္ေသးေသာ အေမေမွ်ာ္ရွာေနေရာ့မယ္ နွင့္…..ရဲရင့္သက္ဇြဲ)

အေမ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္လာ
ေရႊ ေငြ တိုက္တာ ေမာ္ေတာ္ကား
ဒါေတြမလိုပါ မရခ်င္ပါဘူး
သားသမီးေတြရဲ ့ ခ်စ္ခ်င္းေမတၱာတရား
အေမ့ရင္မွာ လေရာင္ပါပဲ
အေမ့ခ်စ္ခ်င္းေမတၱာတရား
သားသမီးမ်ားအေပၚ ထာ၀ရစီးဆင္းေနၿမဲ …

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၁၃၀၅၂၀၁၂



တကိုယ္ေတာ္ ေလမွာလြင့္ခ်င္တယ္

တကိုယ္ေတာ္ ေလမွာလြင့္ခ်င္တယ္

အခုေတာ့
ေရခဲေတြ အရည္ေပ်ာ္ကုန္ၾကျပီ ။

တေရြ ့ေရြ ့ကုန္လြန္ခဲ့
ပရိေဒ၀ မီးနဲ ့ထြန္းညွိတဲ့အလင္းေရာင္မွာ
ပိုးဖလံတို ့ရဲ ့ေတာင္ပံခပ္သံမ်ား
တရားျပ
ငါ ကိုယ္တိုင္ ငါဟာအျပစ္လဲမကင္းႏိုင္
အေတာင္တျဖတ္ျဖတ္ခတ္လို ့..။

ဒီလမ္းအဆံုးအထိ
ေလွ်ာက္ႏိုင္ပါ့ဦးမလား
ဒီေတာင္က
ေက်ာ္ႏိုင္ပါ့ဦးမလား
မေက်ာ္ႏိုင္ရင္လည္းေကြ ့သြား
ဘယ္လိုသြားသြား
တေန ့ေတာ့ေရာက္မွာပါ …။

၀ကၤပါ
ဆူညံရႈပ္ေထြး ဤအေရးမွ
ေျပးထြက္ခြာလို ခ်ည္ေႏွာင္သည္ႀကိဳး
ရုန္းထြက္ဘို ့ႀကိဳးစားတာေတြလည္း
ငါ မင္းကို ေျပာျပခ်င္တယ္….။

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၁၇၀၅၂၀၁၂


မီးေတာက္ထဲကိုပိုးဖလံ တိုး၀င္မိုက္တယ္

မီးေတာက္ထဲကိုပိုးဖလံ တိုး၀င္မိုက္တယ္

ျပန္ရလိုရျငား ျပန္ရလိမ့္ႏိုးႏိုး
ေမွ်ာ္ကိုးေနမိတဲ့စိတ္ကို
အျမစ္ျပတ္ေအာင္ မႏႈတ္သိမ္းႏိုင္ခဲ့ဘူး ။

ေလွေမ်ာ ေလွနဲ ့လိုက္ၾကတယ္
ေငြေမ်ာေတာ့လည္း ေငြနဲ ့လိုက္ၾကျပန္တယ္
ျပန္ရလိုရျငား ျပန္ရလိမ့္ႏိုးႏိုး
အဲဒီထင္ေၾကးထဲကို မ်က္ေစ့စံုမွိတ္
ေနာက္ျပသနာ ေနာက္ရွင္း
ခပ္တင္းတင္းခုန္ဆင္းသြားၾကတယ္ ။

ဘ၀သံသရာမွာ
သမုဒယ အႏုအလွေတြနဲ ့
ယုယုယယ ေနခ်င္ေသာ္လည္း
ဘ၀ေမ်ာေတာ့ ဘ၀ေတြနဲ ့လိုက္ရ
အနာဂတ္ေတြ ေမ်ာေတာ့
ဘာေတြနဲ ့လိုက္ရမွာလဲ
ျပန္ရလိုရျငား ျပန္ရလိမ့္ႏိုးႏိုး
အဲဒီမီးထဲကိုပဲ ထင္းေတြထပ္ထိုးေနခဲ့ၾက ။

ဟိုးတုန္းကလို
အိပ္ကပ္ထဲ ေအာင္ဘာေလထီလက္မွတ္ေတြ ့ရံုနဲ ့
စကားကို အျပတ္မေျပာလိုက္ဘို ့
အဲသလိုမ်ိဳး ေခတ္ကို
ျပန္ရလိုရျငား ျပန္ရလိမ့္ႏိုးႏိုး
အိပ္မက္အသိုးေတြကို သာသာထိုးထိုးေပးေနျပန္ၿပီ .။

မယူလိုက္က မိုက္လို ့ထင္
ယူလိုက္ျပန္က ၾကိဳက္လို ့ထင္
မျပတ္သားတဲ့ စိတ္ကို ေခတ္တိုင္းမွာ
အျမစ္ျပတ္ေအာင္ ဆြဲမႏႈတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကပံုမ်ား
ထင္းေတြျဖစ္လို ့ ……။။

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၁၂၀၅၂၀၁၂

Thursday, May 10, 2012

ေဆာင္းခိုငွက္ေတြ အိမ္ျပန္လာၾကျပီ ဘ၀ခိုငွက္ေတြမွာေတာ့

ေဆာင္းခိုငွက္ေတြ အိမ္ျပန္လာၾကျပီ
ဘ၀ခိုငွက္ေတြမွာေတာ့


ႏွင္းပြင့္ေလးေတြကို ငါခ်စ္တယ္
ႏွင္းအတုန္းအခဲေတြကိုလည္း ငါခ်စ္တာပါပဲ။
ေနြအခါမွာ ေ၇ျပင္က်ယ္
ေဆာင္းအခါမွာ ကစားကြင္းျဖစ္သြားတဲ့
ပင္လယ္ရဲ ့ ဘ၀ကို သနားလိုက္တာ။
၀င္ရိုးစြန္းႏိုင္ငံရဲ ့
ေဆာင္းနက္နက္ထဲတိုး၀င္သြားတဲ့အခါ
သနားစရာဟာ ငါျဖစ္လို ့သြားတယ္။

ဒါဟာ လြန္ခဲ့တဲ့တႏွစ္က
ႀကံဳရတဲ့ ငါ့ အျဖစ္ကို
ျပန္ေျပာျပတာပါ။

လူေတြ လူေတြ
အသားအေရာင္ လူမ်ိဳး ကိုးကြယ္ရာ မတူေသာလည္း
ဘ၀ရွင္သန္ဘို ့ အနာဂတ္ရွင္သန္ဘို ့
သူတို ့ အသိုက္အၿမံဳေတြကို စြန္ ့ခြါခဲ့ရပံုက ထပ္တူ
ေဆာင္းခိုငွက္မ်ားရဲ ့ ပ်ံသန္းမႈမ်ိဳး ထပ္တူ
အဲဒီလို ထပ္တူျပဳမႈနဲ ့သူေတြကို
ေဟာဒီေျမေပၚမွာ ဘ၀ခိုငွက္ေတြလို ့ ငါဆိုလိုက္ခ်င္တယ္. ..။

ဖိႏွိပ္ခံရတဲ့ေ၀ဒနာကို ဖိႏွိပ္ခံရဘူးသူသာလ်င္ စာနာနားလည္ႏိုင္တယ္
လံုၿခံဳေအးခ်မ္းတဲ ့ ဒီေျမေပၚမွာ သူတို ့ရဲ ့ အိပ္စက္မႈေတြဟာ
ေခ်ာက္ခ်ားစရာ ေၾကာက္မက္ဘြယ္ရာ အိပ္မက္ေတြနဲ ့ဖ်က္ဆီးခံေနရဆဲ
တေယာက္ခ်င္းရဲ ့အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ၾကားနာရတဲ့အခါ
မွတ္တမ္းရုပ္ရွင္တိုေလးေတြ ၾကည့္ရသလိုမ်ိဳး
ခံစားခ်က္အဖံုဖံု ငါ့ရင္ကို တုန္ေစတယ္
ငါ့ႏွလံုးသားကို ခုန္ေစတယ္
ငါ့ မ်က္၀န္းကို မႈံရီေ၀ေစတယ္။

ရုတ္ရင့္ၾကမ္းတမ္းတဲ့ လူမဆန္တဲ့ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ
ေဟာဒီကမၻာႀကီးရဲ ့ ေနရာအႏွံ ့မွာျဖစ္ပ်က္ေနတယ္ ဆိုတာ
ေအးခဲလြန္းတဲ့ ၀င္ရိုးစြန္းႏိုင္ငံတခုရဲ ့ လူသားေတြအေနနဲ ့
ယံုခ်င္မွ ယံုၾကမယ္…..။
တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ အိပ္မက္ထက္ ဆန္းက်ယ္တယ္
၀တၳဳဇာတ္လမ္း ရုပ္ရွင္ဇာတ္ညႊန္းတို ့ လိုက္မမွွွွွီတယ္ ။

ခင္ဗ်ားပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ပဲျဖစ္ျဖစ္
တျခားတေယာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္
ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို စြန္ ့ခြာ
မိသားစုကိုစြန္ ့ခြါ ခ်န္ထားခဲ့ရတဲ့ ေ၀ဒနာ
အသြားထက္ထက္ ဓါးတလက္နဲ ့
ႏွလံုးသားတည့္တည့္ ထိုးစိုက္လိုက္သလိုမ်ိဳး ။

သူစိမ္းေတြရဲ ့ေျမေပၚမွာ
ဘာသာစကားမတူသူေတြရဲ ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ
ယဥ္ေက်းမႈမတူသူေတြရဲ ့ အရိပ္ေအာက္မွာ
ရွင္သန္ခြင့္ရတာ ခါးသီးမႈတခုဆိုတာထက္
ငါ…. ကံေကာင္းေလျခင္းလို ့မ်ား
ခင္ဗ်ားတို ့ ေတြးမိဘူးရဲ ့လား

ငါေတာ့ မထင္ဘူး
က်န္ရစ္ခဲ့သူမ်ား ရဲေဘာ္ ရဲဘက္မ်ား
ဒုကၡတြင္းထဲ ျပစ္ထားခဲ့သလို
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အလြတ္ရုန္းခဲ့သလို
ခံစားရတဲ့စိတ္က သိပ္ႏွိပ္စက္လြန္းတယ္ ။

လူေျခတိတ္ဆိတ္
ညကေတာ့ အိပ္စက္သြားၿပီ
ေသာကလႈပ္ႏိႈး ေ၀ဒနာဆိုး အမ်ိဳမ်ိဳးနဲ ့
တေရးႏိုးတာလား တေရးမွမေပ်ာ္ေသးတာလား
မိတ္ေဆြ စိတ္ေလ်ာ့ စိတ္ေလ်ာ့
ဖိဆီးမႈက ေပါ့ေပါ့ေလးမွ မဟုတ္ပဲ ……..
ကဲ … ဒီလိုေတြးရေအာင္
ခင္ဗ်ားလြတ္ေျမာက္လာတဲ့အတြက္
က်န္ခဲ့တဲ့ မိသားစု ေဆြမ်ိုးသားျခင္း
မိတ္ေဆြ ရဲေဘာ္မ်ား လိုအပ္ခ်က္
ခင္ဗ်ားကူညီေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္တယ္။
ခင္ဗ်ားရဲ ့လြတ္ေျမာက္ ရွင္သန္မႈအတြက္
က်န္ရစ္သူမိသားစုက ၀မ္းေျမာက္ေနေပလိမ့္မယ္။
ခင္ဗ်ားရဲ ့လြတ္ေျမာက္ ရွင္သန္မႈအတြက္
မိတ္ေဆြ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္မ်ားက ၀မ္းသာေနၾကလိမ့္မယ္။
ခင္ဗ်ားရဲ ့လြတ္ေျမာက္ ရွင္သန္မႈနဲ ့
ကမၻာႀကီးကို အလွဆင္ႏိုင္လိမ့္မယ္။
တကယ္ေတာ့
တို ့တေတြဟာ အထီးက်န္သူေတြ မဟုတ္ဘူး
တို ့တေတြဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေတြ မဟုတ္ဘူး
တို ့တေတြဟာ အနာဂတ္မဲ့ေတြ မဟုတ္ဘူး
တို ့တေတြဟာ အသားအေရာင္ ရုပ္လကၡဏာ မတူညီၾကေပမယ့္
အေရျပားေအာက္က ေသြးေတြ နီပံုျခင္းတူၾကတယ္
တို ့တေတြဟာ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေအာက္က ရုန္းထြက္လိုတဲ ့ဆႏၵတူညီၾကတယ္

ဒီမိုး ဒီေရ ဒီေလ ဒီေျမ ဒီလူေတြရဲ ့
ေမတၱာ ဂရုဏာ စြမ္းပကားနဲ ့ေဖးမကူညီမႈေအာက္မွာ
ခင္ဗ်ားတို ့ရဲ ့ ေ၀ဒနာေတြ ေပ်ာက္ကင္းသက္သာသြားလိမ့္မယ္လို ့
ငါယံုတယ္….

ေဆာင္းခိုငွက္ေတြ အိမ္ျပန္လာသလိုမ်ိဳး
ဘ၀ခိုငွက္ေတြလည္း
တေန ့ေတာ့ အိမ္ျပန္ႀကရမွာ………..။


ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၂၄၀၄၂၀၁၂
၃း၃၆ ေအအမ္ 








Saturday, May 05, 2012

ေျပးလမ္းရဲ ့အဆံုးမွာ

ေျပးလမ္းရဲ ့အဆံုးမွာ

တခ်ိဳ ့…..
ဒရီးဒယိုင္ တုန္တုန္ခ်ိခ်ိနဲ ့
ေျပးလမ္းေပၚကို တက္လာၾကတယ္
ဟန္ပန္ကေတာ့့ တာေ၀းအေျပးသမား ဂိုက္အျပည့္နဲ ့

တခ်ိဳ ့ ….
မသမာမႈကို
မင္းသားေခါင္းစြပ္လို ့
ေျပးလမ္းေပၚတက္လာၾကတယ္

တခ်ိဳ ့ ….
ေလသံၾကား တရားနာ
ေလဖမ္း ဒန္းစီး
ေတာ္၏ မေတာ္၏ သူမသိ
ေျပးလမ္းေပၚတက္လာၾကတယ္

တခ်ိဳ ့ ….
မမွန္ မတရားမႈကို
အျပဳတ္တိုက္မဟဲ့တဲ့
ကိုယ္ခံအားေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း
စိတ္ေကာင္းတခုနဲ ့
ေျပးလမ္းေပၚ တက္လာၾကတယ္

အႏိုင္ အရံႈးဆိုတာ
ပြဲၿပီးမွသိရမွာ
ေျပးလမ္းရဲ ့အဆံုးမွာ
တာေ၀းအေျပးသမား
ဘာေတြမ်ားရသြားမလဲ

ေျပးလမ္းအဆံုးမွာ
ေညာင္သီးလဲစား
ေလးသံလည္း နားေထာင္…..။

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၅ ေမ ၂၀၁၂