Thursday, March 31, 2011

သမီးႀကီးေရ … အားတင္းထား

သမီးႀကီးေရ … အားတင္းထား

ေယာင္၀ါး၀ါးလား
အေခ်ာင္းသမားလား
တမိုးလံုး ေဖ်ာက္ဆိပ္ၾကားမွာ
အားငယ္ေနသလား သမီးႀကီးေရ ……။

စိုက္လိုက္မတ္တပ္ ေရွ ့ကိုတိုး
အနာဂတ္ကို ပ်ိဳးယူ
(စိတ္ေတြကေတာ့ ဗေလာင္ဆူ)
က်န္ရစ္ခဲ့သူ ဘြားေအ အတြက္
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသူေဟာင္း မိခင္အတြက္
ညီမႏွစ္ေယာက္အတြက္
ယံုၾကည္ခ်က္ႏွစ္ရွည္ အက်ဥ္းသား ဖခင္အတြက္
ဘ၀ကို တြယ္ဖက္ အသက္ရွင္သန္ရမကြဲ ့ သမီးႀကီးရဲ ့…….။

ရဲေဘာ္ႀကီးေရ
သမီးႀကီး မိသားစုကို က်ေနာ့္ကိုယ္စား
ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါဗ်ာ …..
နရသိန္ထဲက ေသြးေသာက္ႀကီးရဲ ့
ေၾကကြဲဘြယ္ရာ ျမားတစင္းဟာ
ငါတို ့ ႏွလံုးသားကို ေဖာက္ထြင္းသြားေပါ့ ….။

ေသြးေသာက္ႀကီးေရ
စိတ္ခ်လက္ခ် နရသိန္ထဲက
တိုက္ပြဲကိုသာ အာရံုစိုက္ပါေလ
ဗံုမဟုတ္ ပတ္မဟုတ္ ေတြေကာင္းစားတဲ့ေခတ္ႀကီးထဲမွာ
ဒီခေလးေတြအတြက္ အမွႏ္တရားနဲ ့ တရားမွ်တမႈဟာ
လူရာ၀င္ေစရမယ္ …။

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၃၀၀၃၂၀၁၁

Tuesday, March 29, 2011

ရင္ငလ်င္

ရင္ငလ်င္

တာေလမွာ
ကဗ်ာေတြမေတြ ့ဘူး၊
အနိဌာရံု နဲ ့ မသာေတြ ့တယ္။

ေၾကးစည္သံလား
ေမတၱာတရား နဲ ့
စာနာစိတ္ေတြ ေတာင္းခံေနစဥ္။

သင္ ျမင္ခြင့္ မရလို ့ ေနမွာပါ
ကဗ်ာေတြက
အက္ေၾကာင္းထဲမွာေလ။

ေမာင္လြမ္းဏီ
၂၈ - ၃ - ၂၀၁၁


Monday, March 28, 2011

က်ိန္စာ

က်ိန္စာ

ေအး မင္းမွာ
အခု ငါ့ေၾကာင့္ရတဲ့ အနာ
ဒီအနာ ရင္းကိုက္ေယာင္ယမ္းလာေလ
မင္းမွာ စိတ္ဒုကၡ ကိုယ္ဒုကၡ ၾကီးမားေလးလံေလ
ျဖစ္မွာပဲ အဲဒီ အနာ ျပည္ေပါက္ေျခာက္ကပ္သြားတဲ့အခါ
မင္း ကိုယ္မွာ အမာရြတ္ဆိုတာၾကီး ထင္းကနဲ က်န္ေနခဲ့လိမ့္မယ္။


အဲဒီေတာ့မွ
ဒီအမာရြတ္ၾကီး
ကို ပြတ္သပ္ျပီးကဗ်ာ
ေတြ တပုဒ္ျပီးတပုဒ္ေရးေပ
ေတာ့ ဘ၀တသက္တာကဗ်ာဆရာ
လုပ္ေပေတာ့ မထီတရီ ေလေလးတခၽြန္ခၽြန္နဲ႕။ ။

ခင္ေအာင္ေအး
၁၄၊ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၀၉

Friday, March 25, 2011

ငလ်င္ … ေကာက္ရိုးတမွ်င္ …ခ်စ္ျခင္းတရား

ငလ်င္ … ေကာက္ရိုးတမွ်င္ …ခ်စ္ျခင္းတရား

ေမေမ
ညက တျဖည္းျဖည္း နက္သထက္ နက္နက္လာေပါ့
အိပ္စက္ျခင္းတို ့က အညွာအတာမဲ့စြာ
သားကို ရက္ရက္စက္စက္ ျပစ္ခြါသြားၾကတယ္။
မဆီမဆိုင္ အေတြးမ်ား ကစင့္ကလ်ား
က်ဴးေက်ာ္စစ္သံုးခုနဲ ့ သားတို ့တိုင္းျပည္ နယ္ခ်ဲ့လက္ က်ခဲ့ရတယ္။
အခုေတာ့ … စစ္ပြဲ တပြဲမွ မႏႊဲလိုက္ရပဲနဲ ့ သားရဲ ့ညဟာ
အေတြး နယ္ခ်ဲ ့လက္မွာ လံုးလံုးႀကီးက်ရံႈးခဲ့ရပါပီ၊
အဓိကတရားခံကေတာ့ ကမၻာေျမကို ကိုင္လႈပ္ ဆူနာမီလိႈင္းနဲ ့ရိုက္ပုတ္
လူေတြေထာင္ေသာင္းခ်ီ ေသေက် ပ်က္စီး တုန္လႈပ္ျခင္းႀကီးခဲ့ရတဲ့
ငလ်င္ပဲေပါ့ …. ေမေမ။

ေမေမ
ညက တျဖည္းျဖည္း နက္သထက္ နက္နက္လာေပါ့
ဥေရာပရဲ ့ ေဆာင္းေႏွာင္းရာသီေလဟာ
ေရခဲေရေငြ ့ကိုေလ်ာ့ခ် သယ္ေဆာင္လာသည့္တိုင္ေအာင္
အေအးဓာတ္က တကိုယ္လံုးကို ထိုးေဖာက္ အာရံုေတြ ေနာက္လွပီ။
အျဖစ္အပ်က္က ကိုယ့္လက္ေပၚမွာ အသက္ထြက္သြားတာကို ႀကံဳရသလိုမ်ိဳး
ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ား ရွိေနရတဲ့အထဲ ေျပးစရာ ေျမမရွိ ေရမရွိ
အႏၱရာယ္အတိနဲ ့ ေလကိုၾကည့္ဦးမလား
ေျမ ေရ ေလ အားလံုးအဆိပ္ေငြ ့ေတြဖံုးလို ့
က်ေနာ္ ေလ ဘယ္လိုလုပ္ပီးေတာ့မ်ား ၿပံဳး ႏိုင္ ရယ္ႏိုင္ဦးမွာလဲ၊
သား နဲ့ ့ သူ ့အေမ ၊ ပီးေတာ့ လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္မ်ား မိတ္ေဆြမ်ား
က်ေနာ့္ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားမ်ား၊ သူတို ့ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားမ်ား
ေဘးကင္းေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵက ငယ္ထိပ္တက္ေနခဲ့ေပါ့ … ေမေမ ။

ေမေမ
ညက တျဖည္းျဖည္း နက္သထက္ နက္နက္လာေပါ့
သားမွာ ဒုကၡိတ ပ်ားတုတ္ သတင္းတပုဒ္ ေရာက္လာတယ္
ခုႏွစ္ ျပင္းအားရွိတဲ့ ငလ်င္တခု ဗမာျပည္ဘက္ကို ခ်ီတက္သြားတယ္ဆိုရဲ ့
က်ေနာ္ေလ ရင္မွာ လိႈင္းထ အေမနဲ ့ အေမ့ေျမး(ျမည္း)ေတြအတြက္ပ ၊
စိုးရိမ္စိတ္ နဲ ့ ဖံုးခြက္ကို အသာမ ခပ္သြက္သြက္ နံပါတ္ကို ႏွိပ္ခ်လိုက္တယ္ ။
သတၳဳလိႈင္သံကိုျဖတ္သန္း ေအးျမတဲ့ အေမ့ရဲ ့ စမ္းေရသံၾကားရတဲ့အခါ
ျဖစ္ခ်င္းပ်က္ျခင္းတရားမ်ား အျပန္အလွန္မွာၾကား အေမနဲ ့သားအၾကားမွာ
ေတာင္ မင္းကို ေျမာက္မင္းက မကယ္ႏိုင္
ဇနီး၊သား၊ မိတ္ေဆြမ်ားနဲ ့ ငါ့ အၾကားမွာ
ေျမာက္မင္းက ေတာင္မင္းကို မကယ္ႏိုင္ ….
ငါ ကလဲ ငါ့ကို အားမေပးႏိုင္
ေဘးဘယာ ေ၀းကြာ ေအာင္ တဦးနဲ ့တဦး
ေမတၱာႀကိဳးနဲ ့ ခ်ည္ေႏွာင္ ဒီလူ ့ေဘာင္မွာ
ေနာကိဆံုးထြက္သက္ ေကာက္ရိုးတမွ်င္ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္မကြဲ ့
မေသခင္ေလး ေနာက္ဆံုးအခြင့္အေရး
အေမ့ကို တခါေလာက္ေတာ့ ေပြ ့ဖက္ခြင့္ ရခ်င္ေသးရဲ ့ ။


ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၂၅၀၃၂၀၁၁



Tuesday, March 22, 2011

ညီေတာ္တေယာက္ ကဗ်ာေကာက္ရျခင္း

ညီေတာ္တေယာက္ ကဗ်ာေကာက္ရျခင္း



ေမြးေန ့ရက္မွာလည္း

ေဘးေတြ ့လ်က္သာပဲလုိ ့

ကဗ်ာထဲ ေရးရမလို။



ဘယ္ႏွႏွစ္ေျမာက္လဲ

ဒါလည္း မေ၀ခဲြတတ္ေတာ့

ေၾကကဲြဇာတ္က အတိၿပီးျပန္။



ေအာ့ဇ၀စ္အက်ဥ္းထဲမွာလား

နာဇီလက္သစ္ေတြ လက္ထဲမလား

မယားနဲ ့သားအတြက္ ဗေလာင္ဆူ

ဂ်ပန္ဆူနာမီ ငလ်င္လွဳိင္းက

ဘာလင္တံတိုင္းကို ေက်ာ္ခဲ့

အေဖာ္မဲ့သူရဲ ့ေသာက

ေလာကျပက္ရယ္ ျပဳသကို။



ငိုလို ့လဲ မဆံုးတဲ့ ၀တၳဳ

ဒီရာစုမွာ ေရးသား

တရားရွင္ရဲ ့ စီရင္ခ်က္ေပလား

ဘ၀ခါးခါးကိုမွ ၿမိန္ၿမိန္ယွက္ယွက္

ေသမင္းလက္ကို ပုတ္ထုတ္ခဲ့

ေနာက္မဆုတ္တတ္တဲ့ ရာဇ၀င္

ေမြးေန ့ရွင္သာ ေရးေပေတာ့။ ။



(ရဲရင့္သက္ဇဲြ ေမြးေန ့သို ့)



ေမာင္လြမ္းဏီ

၂၂ မတ္ ၂၀၁၁

ရင္ဘတ္ေတြနဲ ့ တူးဆြ ပူေဇာ္

ရင္ဘတ္ေတြနဲ ့ တူးဆြ ပူေဇာ္


ေခတ္ကို ရင္ဘတ္ေတြနဲ ့တူးဆြၾကည့္ၾကတဲ့အခါ
ဧရာ၀တီက သူ ့ႏွလံုးသားထဲက အရိုးခံအတိုင္း
သင္တို ့ကို စီးဆင္းျပလိမ့္မယ္ ….

ၾကာခဲ့ပါၿပီ
ဒါေပမယ့္ … မေန ့တေန ့ကလို
အထက္ဗမာျပည္ရဲ ့ ေႏြေန အပူမီးက
ဆယ္ႏွစ္သားေလးရဲ ့ရင္မွာ
ေၾကကြဲမႈနဲ ့ေတာက္ေလာင္တဲ့ မီးကို
လက္မိႈင္ခ်လို ့သာေနရေတာ့တယ္။

ျမေတာင္ေက်ာင္းႀကီးရဲ ့
စားေတာ္ဝန္ဦးခဲေက်ာင္းလက္ရန္းေပၚကေန
ျမင္ေတြ ့ရတဲ့ ျမင္ကြင္း တသက္မေမ့ႏိုင္စရာ
(သာသနာေျမပလႅင္အသေရလွေပတဲ႔၊
ေရႊျမေတာင္သာတဲ႔တိုက္ဆီက၊
ေနလႏွစ္ေဆာင္ ပါေတာ္မူတဲ႔ အခိုက္တို႔ျဖင္႔၊)
အရွင္ႏွစ္ပါး ပါေတာ္မူခန္း ဇာတ္လမ္းကၾကမ္းတယ္
မုန္တိုင္းတခုရဲ ့ဗဟိုခ်က္လိုမ်ိဳးု ဇာတိမာန္က
ဆယ္ႏွစ္သားေလး ေသြးသားထဲကိန္း၀ပ္တယ္
ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ရဲ ့က်ဆံုးခန္း
ကိုယ့္မင္းကိုယ့္ခ်င္းဇာတ္သိမ္း ပတ္စာခြါ ဖ်ာသိမ္း
သမိုင္းမွာ ျမန္မာတို ့ရဲ ့လြတ္ေျမာက္ေရးေသြးအလိမ္းလိမ္းနဲ ့…။


ႏွစ္ကာလမ်ား ျဖတ္သန္း
ဇာတိမာန္ႀကီးထြားမႈလမ္းမွာ
မစၥတာေမာင္မိႈင္းမွသည္
“ဒို႔ဗမာတခြင္သခင္ထိုအေက်ာ္အေမာ္ဂိုဏ္းတြင္ျဖင္႔၊
မ်ိဳ႔ရတနာသဘင္အၾကင္ျဗဟၼစိုရ္ေဇာ္ကသိုဏ္းေတြႏွင္႔၊
ပလႅင္ဗဟိုေသာ္တႏိႈင္းေပပဇမၺဴသမိုင္းေပ်ာ္စရာအေျခ
(သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း) ရယ္လို႔ လူတိုင္းေခၚၾကေစ ”
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ဘြဲ ့အမည္ခံ နယ္ခ်ဲ ့ကို အာခံခဲ့တယ္…
အက်ိဳးအျပစ္ကို အခ်ိဳးအဆစ္ခ်ၾကည့္စရာမလို
နယ္ခ်ဲ ့ရဲ ့ရန္သူစာရင္းမွာ နံပါတ္တစ္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း
အဲဒီအတိုင္း တိုင္းျပည္နဲ ့လူမ်ိဳးကို ခ်စ္ခဲ့တယ္ …။

ဂ်ပန္အကူအညီနဲ ့ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ ့ကိုတိုက္ထုတ္
အဲဒီ ဂ်ပန္ေတြကပဲ ျပည္သူလူထုကို ရိုက္ပုတ္ေလေတာ့
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းလဲ မေနသာ
“ မင္းတို႔ပင္႔လာတဲ႔ဘုရားေတြ ၾကည္႔လည္းလုပ္ၾကဦးကြာ၊
တိုင္းျပည္မွာလူေတြကို သိပ္ညွဥ္းဆဲကုန္ျပီ ”
သူ ့တပည့္ေတြကို ေျပာရျပန္တာပါပဲ၊

လက္တြဲေဖာ္ တပည့္တပန္းမ်ား လုပ္ႀကံခံရေတာ့
ေၾသာ္ ေတာင္နန္းေျမာက္နန္း အေဆာင္ၾကငွန္းနဲ႔၊
အေခါင္မျမန္းရခင္က၊ ေအာင္ပန္းညိဳ႔ရ႐ွာတဲ႔၊
ေအာင္ဆန္းတို႔ ေသပံုႏွေျမာ။
ဆရာႀကီးက အာဇာနည္ဗိမာန္ ေလးခ်ိဳးႀကီးနဲ ့ ရင္က်ိဳးခဲ့ရတယ္၊

လြတ္လပ္ေရးလဲ ရၿပီ
ျပည္တြင္းစစ္လဲစၿပီ
အရြယ္ေညာင္းလို ့ ဇရာလည္းေထာင္းလာတဲ့
ဆရာႀကီးခမ်ာ မနားရရွာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသာ တိုင္းျပည္အတြက္ အေရးႀကီးလာ
ဆရာႀကီးရဲ ့ ဦးေခါင္းေပၚ စုၿပံဳေရာက္လာတာပဲမဟုတ္လား
တေန၀င္ တေနထြက္ ဆက္လိုက္ရတဲ့ခရီး
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မီးေတာက္ အလင္းမေပ်ာက္ဘို ့ႀကိဳးစား
ေရျခားေျမျခားလဲသြားရ ျပည္တြင္းမွာလဲေဟာရေျပာရ
ဆရာႀကီးရဲ ့စိတ္ထား တကမၻာလံုးက ေလးစားတန္ဖိုးထားသမို ့
စတာလင္ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆု ကိုေပးအပ္
ဆရာႀကီးရဲ ့ ဂုဏ္ကိုအထြတ္အျမတ္ျဖစ္ေစခဲ့ၾကတယ္ …။

ဆရာႀကီးရဲ ့အသက္ေတြသာ ႀကီးရင့္ေျပာင္းလဲ
တိုင္းျပည္မွာျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ေခတ္ႀကီးက မေျပာင္းမလဲ
(၁၉၅ဝ)ခုႏွစ္က မႏၲေလးဘုရားႀကီး (၄၅)တာကြင္းႀကီး
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လူထုတရားပြဲႀကီးမွာ
‘ဆရာမေသခင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရတာကို ျမင္ခ်င္တယ္’ လို႔
တမ္းတေၾကကြဲတဲ ့အသံ
ေခတ္တိုင္းမွာ မ်ိဳးဆက္တိုင္းမွာ ပဲ့တင္ရိုက္ခတ္ေနဆဲပဲ …၊

ေတာ္လွန္ေရးခရီးၾကမ္းမွာ
လြတ္လပ္ေရးအလြန္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ခရီးလမ္းမွာ
အသက္အရြယ္ကို မငဲ့အား
က်ရာတာ၀န္ကို ထမ္းရြက္ရွာသူ က၀ိဆရာတဆူရဲ ့ သမိုင္း
ပကတိ အမွန္အတိုင္း စိတ္ရွိတိုင္းေရးရရင္
ကမၻာေပၚမွာ အျပည့္အစံုဆံုး
အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးသမိုင္းအတၳဳပၸတၱိ စာအုပ္
ဗမာျပည္ကထုတ္တယ္ ျဖစ္ေရာ့မယ္ …..။
မိတ္ေဆြတို ့ေရ ……
ဆရာႀကီးကို ေလးစားျမတ္ႏိုး ရွစ္ခိုးပူေဇာ္
ဆရာႀကီးရဲ ့ ေလးခ်ိဳးထဲကစာသားနဲ ့ တိိုက္ပြဲကိုေခၚ
တိုက္ပြဲကိုေဖၚၾကပါစို ့….
အေရးႀကီးလ်င္ျဖင့္ ေသြးစည္းၿပီး
ေသြးနီးရာဆိုသည့္အတိုင္း.......
ကိုင္း ထထႂကြႂကြႏွင့္
၀ိုင္းၾကေပေရာ့.......။

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၂၈၀၂၂၀၁၁
(မတ္လ ၂၃ မွာက်ေရာက္မယ့္ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းေမြးေန ့အား
မတ္လ ၂၃ ရက္ေန ့တြင္ေမြးေသာသူမွ ဤကဗ်ာျဖင့္ ပူေဇာ္အပ္ပါသည္။)



ဘ၀မွာ … သူေတာ္စင္လည္း မျဖစ္ခဲ့ဘူး ..... သူယုတ္မာလည္း မလုပ္ခဲ့ဘူး

ဘ၀မွာ … သူေတာ္စင္လည္း မျဖစ္ခဲ့ဘူး
သူယုတ္မာလည္း မလုပ္ခဲ့ဘူး

ငါမပိုင္တဲ့ ငါ့ဘ၀ ငါပိုင္တဲ့ ငါ့ဘ၀
ဟတ္ဒစ္(စ္) တလံုးကို ပတ္ေတးရွင္းခြဲသလို
ခြဲထုတ္ လိုက္ရမွာလား ……
ေသခ်ာတယ္ …. လေရာင္မွာ ေပ်ာ္ပါးဘို ့
တဘ၀စာလံုး ေနေရာင္မွာ ေပ်ာ္၀င္ခဲ့ရမႈေတြ
ဘယ္သူသိ ႏိုင္မွာတဲ့လဲ ….
ညီမေလး …. နင္က ပြဲအစ အဆံုး
ႏွလံုးသားကို ပံုေအာ ေလာင္းေၾကးထပ္ခဲ ့သူ
ငါ့ရဲ ့ ေတာင္ကုန္းေတြ တလံုးၿပီးတလံုး
ညီမေလးရဲ ့ ေျခရင္းမွာ က်ရံႈးခဲ့ရတာပဲမဟုတ္လား ….




အေမ့ရင္ခြင္ေျခစံုမကန္ခင္နဲ ့ေျခစံုကန္ခဲ့ပီးေနာက္
ဆယ္စုႏွစ္ ေလးခုခြဲေက်ာ္မွာ လူပီသခဲ ့ရဲ ့လား
ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာႏိုင္တာတခုေတာ့ ရွိရဲ ့
ဘ၀မွာ … သူေတာ္စင္လည္း မျဖစ္ခဲ့ဘူး
သူယုတ္မာလည္း မလုပ္ခဲ့ဘူး
ခံစားမႈကို အံထုတ္ ကဗ်ာေရးတဲ့အလုပ္ကလြဲလို ့…..
ဘယ္သူေတြကို စိတ္ခ်မ္းသာေစၿပီး
ဘယ္သူေတြကို စိတ္ဆင္းရဲေစခဲ့သလဲ
မုန္တိုင္းထန္တဲ့ ရက္ေတြမ်ားမ်ားၾကားမွာ
တိတိက်က် ေျပာဘို ့ကလဲ အခက္သား
(အေမကေတာ့ ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ ့ခြင့္လႊတ္ပီးသားပါ ငါ့သားတဲ့)

ညီမေလး…..
ငါ့ရဲ ့ မတ္ ၂၃ မွာ
မင္း စိတ္ေကာက္မေနေစခ်င္
ေ၀းကြာမႈႈအတြင္းထဲမွာ
ဗီြဇက္အို ထဲကပဲျဖစ္ျဖစ္ စကိုက္ပ္ ထဲကပဲျဖစ္ျဖစ္
ငါ့မ်က္၀န္းေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည့္ ၿပီးေတာ့
ခေလးေတြ ေက်ာင္းကျပန္မေရာက္ခင္ အခ်ိန္ေလးအတြင္း
ညီမေလးကို ခ်စ္လားလို ့ ေမးပါဦး …. ငါ့ကို ခ်စ္တယ္လို ့ေျပာပါဦး …

အမရပူရ ရဲ ့နံနက္ခင္း ေတာင္တမန္အင္းရဲ ့ ေလေျပေလညွင္း
မယ္ဇယ္ပင္တန္းရဲ ့ေျခရင္း ႏုပ်ိဳတဲ ့ခ်စ္ခ်င္းရဲ ့ ႏွင္းဆီတခင္း
မင္းမ်က္ႏွာေပၚျဖတ္ေျပးျခင္းကအစ အဲဒီဘ၀ေတြ အမွတ္တရ
ေအာ္ …ေလးဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္သာရွိလာတယ္ ရင္ခုန္သံက ႏုပ်ိဳေနဆဲ
ႏွလံုးသားက ဦးေႏွာက္ထက္ ႀကီးေနဆဲ … ။

အေမကေတာ့ ၿပံဳးပီး ၾကည့္ေနတုန္း
က်ေနာ့္ကို ခေလးလို ့ ထင္ေန … ျမင္ေနတုန္း …..။


(၂၃ မတ္ မွာက်ေရာက္တဲ ့ေမြးေန ့ခံစားမႈ)

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၂၀၀၃၂၀၁၁


Saturday, March 19, 2011

ဒုကၡပါပဲကြာ … ငါေတာ့ ရူးခ်င္ပီ

ဒုကၡပါပဲကြာ … ငါေတာ့ ရူးခ်င္ပီ


ခ်င္းမိုင္ေရာက္ေနတဲ့

က်ေနာ့္ ေနာင္ေတာ္လြမ္း

ကမၻာနဲ ့တ၀ွမ္း အနိဌာရံု ေတြလႊမ္းေနပံုမ်ား

စိတ္မသက္မသာ

ဒုကၡပါပဲကြာ တဲ့……။



ဥေရာပ ေခတၱခဏ

ေရာက္ေနတဲ့ က်ေနာ္

ဂ်ပန္က ငလ်င္နဲ ့ဆူနာမီ

ၿဂိဳလ္တုက တိုက္ရိုက္လႊင့္တဲ့သတင္း

ကြက္ကြက္ ကြင္းကြင္း ပါပဲ

ငါေတာ့ ရူးခ်င္ပီ …. ။



သူပုန္က

သူ ့ရဲေဘာ္ ရဲဘက္မ်ားအတြက္

စိုးရိမ္ပူပန္ ငလ်င္ရဲ ့သ႑န္

ဆူနာမီရဲ ့ ဟန္ မာန္ ရသမွ်သတင္းအမွန္

အျမန္သာ အဆက္မျပတ္ ပို ့ေပး

(ငါတို ့ လူေတြ ေဘးကင္း ပါေစ)

ငါ ျဖန္ ့ေပးေနတယ္ …..

ဒုကၡပါပဲကြာ တဲ ့…..။



က်ေနာ္ကေတာ့

တိုက်ိဳမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ ဇနီးနဲ ့ရွစ္ႏွစ္အရြယ္ သား တို ့အေပၚ

စိုးရိမ္စိတ္က ဆူနာမီလိႈင္းမ်ားလိုရိုက္ခတ္

ထိုင္မရ ထမရ ကုန္းေပၚျပစ္တင္ခံရတဲ့ ငါး ဘ၀

ငါ အမွတ္ရမိေသး

ဗုဒၶ၀င္ ဇာတ္ နိပါတ္ေတာ္ထဲ

မပဋာေျမလူး ဖတ္ဘူးပါရဲ ့

အခုေတာ့ မပဋာေျမလူး ငါေတြ ့ဘူးၿပီ

ငါေတာ့ ရူးခ်င္ပီ …။



ေနာင္ေတာ္လြမ္း နဲ ့ က်ေနာ္

ေသာက အထုတ္အပိုးေတြအေပၚ

ပိုးဆိုးပက္စက္ လဲဲၿပိဳေနလ်က္က

ၿပိဳင္တူ ၿငီးတြား

ဒုကၡပါပဲကြာ …. ငါေတာ့ ရူးခ်င္ပီ

အြန္လိုင္းေပၚမွာ ပဲ့တင္ထပ္သြား ……။



(ေနာင္ေတာ္လြမ္းသို ့ သတိတရ)



ရဲရင့္သက္ဇြဲ

၁၈၀၃၂၀၁၁

Wednesday, March 16, 2011

ဆိုၾကပါဆို ့…..

ဆိုၾကပါဆို ့…..

သူမရဲ ့အၾကည့္တခ်က္မွာ
ငါ့ .. ဘ၀တခုလံုး
ပံုအပ္တဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုၾကပါဆို ့

သူမရဲ့ အၿပံဳးတစမွာ
ငါ့ … ႏွလံုးသားေၾကြက်
စကၡဳရူေပန သံ၀ါသ ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုၾကပါဆို ့

သူမရဲ့ မ်က္ရည္စေတြက
ငါ့ …ရင္မွာေတာက္ေလာင္တဲမီးကို
ၿငိမ္ေအးးေစခဲ့တယ္ ဆိုၾကပါဆို ့

သူမရဲ ့ ဘ၀မွာ
ငါဟာ..ဘယ္ႏွစ္ယာက္ေျမာက္ဆိုတာထက္
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးခဲ့ရတယ္ ဆိုၾကပါဆို ့

သူမရဲ ့ တားျမစ္ခံရတဲ့
သစ္သီးတလံုးဟာ
ငါ … ျဖစ္တယ္ဆိုၾကပါဆို ့

ငါ့ရဲ ့ ..တားျမစ္ခံရတဲ့
သစ္သီးတလံုးဟာ
သူမ … ျဖစ္တယ္ဆိုၾကပါဆို ့

သူမ နဲ ့ ငါ
ေအဒင္ဥယ်ာဥ္ တံခါး၀မွာ
မာနတ္ကို ေမွ်ာ္ေနၾကပံုမ်ား
၀၌နာ ကံနာ တခုလို
ေနာက္ဆံုးခံတပ္ႀကီးကို
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ ကာကြယ္သြားမယ့္ပံုမ်ိဳး
တေယာက္လက္ တေယာက္ ဆုပ္ကိုင္ ရင္ဆိုင္ၾကမယ္
ဆိုၾကပါဆို ့ …..

ရဲ၇င့္သက္ဇြဲ ၁၅၀၃၂၀၁၁

.

Monday, March 14, 2011

အဲဒီေန ့က အာရံုလာပံုအေၾကာင္း

အဲဒီေန ့က အာရံုလာပံုအေၾကာင္း

အခ်စ္ အလြမ္း အေဆြး
ကဗ်ာေရးမလား
အာရံု မလာဘူး….။

ၾကမ္းမယ္ ရမ္းမယ္
ၿပီးရင္ …. လြမ္းၾကမယ္
အာရံု မလာဘူး …..။

ေဟ့လူ ……
ခင္ဗ်ားဗ်ာ ……
ဟိုမွာ မိန္းမနဲ ့ ခေလး ေၾကာက္ၿပီးေသေတာ့မယ္
ကဗ်ာေရးေနႏိုင္ေသးတယ္…
ငါ့ကို …ငါက ေငါက္ငမ္း
ငါက …. ငါ့ကို
အာရံု မလာဘူး ……။

ယံုပါ …..
အာရံု မလာတဲ့အေၾကာင္း ေျပာရရင္
တေထာင့္တည ပံုျပင္ ရံႈးသြားလိမ့္မယ္….။

ငလ်င္လႈပ္မယ္
ဆူနာမီလိႈင္းေတြလာမယ္
ႀကိဳတင္ကာကြယ္မရႏိုင္ေသာ
သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ က
ဘ၀ေတြကို
ၿဖိဳတယ္ ဖ်က္တယ္ ေသတယ္ သတ္တယ္

အျဖစ္အပ်က္ေတြက
အာရံုေတြ မလာႏိုင္ေအာင္
ၿဖိဳတယ္ ဖ်က္တယ္ ေသတယ္ သတ္တယ္
ၿဖိဳတယ္ ဖ်က္တယ္ ေသတယ္ သတ္တယ္
ၿဖိဳတယ္ ဖ်က္တယ္ ေသတယ္ သတ္တယ္

အဲဒီေနာက္မွာ ….
အာရံု အလာဆံုး ကိစၥ
ဘုရားသခင္ကို အင္တာဗ်ဴးဘို ့ပဲဗ် …..။

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၁၃၀၃၂၀၁၁


Saturday, March 12, 2011

အဆံုးမသတ္ႏိုင္ေသာ ကဗ်ာ (သို ့) လူေတြ လိႈင္းေတြ ေရေတြ

အဆံုးမသတ္ႏိုင္ေသာ ကဗ်ာ (သို ့) လူေတြ လိႈင္းေတြ ေရေတြ

အကဲစမ္းတာလား
အမဲဖမ္းတာလား
အၿမဲၾကမ္းမွာလား
ကမာၻေျမဟာ က်န္းမာေရး
မလိုက္စားသူတေယာက္ရဲ
ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္မႈမ်ိဳးနဲ ့
ပစၥဳပၸန္မွာ အသက္ ဖုတ္လိုက္ဖုတ္လိုက္ ….။

အနာဂတ္အတြက္ေတာ့ ့ မစဥ္းစားရဲဘူး
၂၀၁၂ ဟာ ၂၀၁၁ မွာေရာက္လာသလား
ကမၻာႀကီးကို ေဆးေၾကာမယ့္ ရက္ေတြ ေရာက္လာၿပီလား
အဲဒီဟာေတြက မေရမရာ မေသမခ်ာေတြပါ
ေသေသခ်ာခ်ာ ေသရြာေခၚသြားမယ့္အရာ
ေဟာဒီကမၻာမွာ လာပါၿပီ ဆူနာမီ…..။


လူ ့သမိုင္းမွာ လူသားအက်ိဳးျပဳ နည္းပညာေတြ
တိုးတက္ ထြန္းကားလာတာနဲ ့အမွ်
လူသားအက်ိဳးျပဳ ပတ္၀န္းက်င္ ရာသီဥတု
သဘာ၀တရား ဆုတ္ယုတ္လာခဲ့ရပံုမ်ား
ယံုႏိုင္စရာမရွိ
ကဲ … ေဟာဒီမွာၾကည့္…. ဆူနာမီဆိုတဲ့ငတိ
၈.၉ ျပင္းအားရွိ ငလ်င္ႀကီးေနာက္မွာ
အေမာက္ေထာင္ၿပီး လိုက္ပါ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ ့ေျမာက္ပိုင္းမွာ
အိမ္ေတြ ကားေတြ လူေတြ လိႈင္းေတြ ေရေတြ ေရေတြထဲမွာ
တကမၻာလံုးက သန္းေပါင္းမ်ားစြာလူသား
နာက်င္တဲ့ႏွလံုးသားမ်ား ေၾကကြဲ
လူသားေတြရဲ ့ ေသပြဲ လူသားေတြရဲ ့ ေသပြဲ
ဖန္သားျပင္ထက္မွာ ျမင္ရ ၾကားရ ရင္ကြဲနာၾကက်ေပါ့
အို ဘုရားသခင္ လူသားတို ့အေပၚထားရွိတဲ့ ကရုဏာေတာ္
ဘယ္အရပ္မွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနပါသလဲ…..
အို ဘုရားသခင္ လူသားတို ့အေပၚ ထားရွိတဲ့ ေမတၱာေတာ္ အနႏၱ
ဘယ္ေနရာမွာမ်ား ကၽြံက်ေနပါသလဲ …..


(ဆက္လက္ေရးသားရန္ ခြန္အားမရွိေတာ့ပါ။နာက်င္ေၾကကြဲေသာႏွလံုးသားျဖင့္
မ်က္ရည္မ်ားၾကား ဖန္သားျပင္ေပၚမွ ျမင္ေတြ ့ေနရေသာ ေလာကငရဲအား …..)

ဆူနာမီ အစားခံရေသာလူသားမ်ား ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ။

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၁၁၀၃၂၀၁၁


ငါက … ငါ့ကို … ဘာမွေျပာမသြားဘူး

ငါက … ငါ့ကို … ဘာမွေျပာမသြားဘူး

ကမၻာႀကီးက ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
မင္းကေရာ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
ငါကေရာ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
သူကေရာ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း၊

ကမၻာႀကီး အေပၚက လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
မင္းအေပၚက လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
ငါ့ အေပၚကလူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
သူ ့အေပၚက လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း၊

ကမၻာႀကီး ဟိုဘက္ေဘး ဒီဘက္ေဘး
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေအာက္ဘက္မွာေရာ
လူေတြ လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
မင္းရဲ ့ ဟိုဘက္ေဘး ဒီဘက္ေဘး
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေအာက္ဘက္မွာေရာ
လူေတြ လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
ငါ လည္း မင္းနဲ ့အတူတူပဲ လူေတြ လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
သူလည္း ငါနဲ့ အတူတူပဲ လူေတြ လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း ၊

အေမ … အိုႀကီးအိုမက်မွ ေျမးေတြကို ခ်ီပိုးသယ္မ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
မင္း ငါ သူ တို ့လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
ဟိုမွာ ငါ့မိန္းမ သမီးနဲ့သား မ်က္ရည္နဲ ့မ်က္ခြက္ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
အားလံုး အုန္းအုန္းၾကြက္ၾကြက္ ထြက္ေနတဲ့အသံေတြ မီးကိုေရနဲ ့ျဖန္းလိုက္သလိုမ်ိဳး
ဘုရားစာရြတ္ဆိုသံ အေနာက္မွာ လူတစုက တစံုတခုကိုထမ္းပိုးသယ္မ
အိမ္ေပၚက သယ္ခ်လာၾကတယ္ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း

ငါလည္းလူၾကားထဲတိုးေ၀ွ ့ ၀င္ေရာက္ ကားနားေရာက္တဲ ့အထိ
ေရွ ့ကလူကို ေက်ာ္ၿပီးအၾကည့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနသလို
ငါ့ကိုယ္ငါ ေတြ ့လိုက္ရတယ္ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
အားလံုးကႏႈတ္ဆက္ မ်က္ရည္စက္လက္နဲ ့ေပါ ့
ငါ ေသသြားၿပီလား ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
ငါက ငါ့ကို ငါ ေသသြားၿပီဆို တာ ဘာျဖစ္လို ့ မေျပာခဲ့တာလည္း
ဘာျဖစ္ေနတာလည္း ဘာျဖစ္ေနတာလည္း

အေမ … ညီမေလး …သမီး ..သား…
ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း ညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ား မိတ္ေဆြမ်ား
တေျဖးေျဖး ေ၀းသြား ၀ါးသြား ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
ေကာင္းကင္ကေန ပဲ့တင္ျပန္လာတဲ့ ငါ့ရဲ ့အသံ
ငါ့ကဗ်ာ စာအုပ္ေတြ .. ငါ့ကဗ်ာစာရြက္ေတြ မီးမရိႈ ့လိုက္ၾကပါနဲ ့
ငါ ရိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေၾကြး တဲ့အခါ ငါ က ငါ့ကို ခပ္သဲ့သဲ့ ၿပံဳးၾကည့္လို့ ….။
မ်က္ရည္လည္ရႊဲ အိပ္မက္က ႏိုးလာတဲ့ ပြဲမွာ ငါ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း ……။
(အိပ္ရာက လန့္ ႏိုး ေၾကကြဲျခင္းတို ့ကေရခ်ိဳးထားသလိုမ်ိဳး ငါ့မွာ ရႊဲရႊဲကိုစိုလို ့)

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၁၀ ၀၃ ၂၀၁၁
နံနက္ တနာရီႏွစ္ဆယ္မိနစ္။


Monday, March 07, 2011

ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာ ……….. တေရြ ့ေရြ ့ခ်ီ

ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာ ……….. တေရြ ့ေရြ ့ခ်ီ

စိတ္ညစ္ေနတယ္။ကဗ်ာေရးလို ့မရဘူး
ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ စိတ္ၾကည္သာစရာမျမင္ဘူး
စစ္ပြဲေတြ ရန္ပြဲေတြ
ေနရာကို တပ္မက္တြယ္တာမႈေတြ
အရာအားလံုး မီးခိုးအေမွာင္ေတြဖံုးလႊမ္းလို ့
ငါ ဘယ္အရာေတြကိုေပြ ့ဖက္ရမလဲ
ငါ ဘယ္အရာေတြကို စြန္ ့ျပစ္ရမွာလဲ။

ၿမိဳ ့ေတြက ေျခာက္ကပ္စြာ စည္ကားလို ့
အနာဂတ္မဲ့ေနတဲ့ကေလးေတြက လမ္းေပၚမွာ ေတာင္းရမ္းလို ့
လူငယ္ေလးေတြက ေလာကရဲ ့ထြက္ေပါက္
လမ္းမွားေတြကို ေမာ့ေသာက္လို ့
ဘယ္လို တရားနဲ ့ ေျဖသိမ့္ရမလဲ
ကမၻာေျမေရ ၿခံဳးပြဲခ်သာ ငိုေၾကြးလိုက္ေတာ့
တရားမႈမ်ားက်ဆံုးေလၿပီလား။

ငါ မထင္ဘူး ......
အမွန္တရားဟာ ျမင္းရိုင္းလို ကဆုန္စိုင္း ဒုန္းဆိုင္းလို ့လာေသာ္လည္း
သူ ့ရဲ ့တန္ဖိုး ဟာ ေနာက္က်မႈထဲ ေလ်ာ ့နည္းမသြားဘူး။
စိတ္မပ်က္ၾကနဲ ့ …
ဒီကမၻာေျမဟာ မေကာင္မႈျပဳသူေတြအတြက္ အသက္ရွည္
အသက္မရွည္ သူေတြအတြက္ ေကာင္းမႈေတြေ၀
နားလည္ေပးလိုက္ပါေပရဲ ့
အာဏာရွင္ေတြကို ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္တဲ့ စိတ္ကလြဲလို ့
သင္ပုန္းမေခ် ႏိုင္တဲ့စိတ္ကလြဲလို ့
အရာအားလံုးကို အေကာင္းပကတိ ရွိေစခ်င္ခဲ့တဲ့ဆႏၵ
တရားကို နတ္ေစာင့္တဲ့ေန ့ တရားကို တရားကေစာင့္တဲ့ေန ့
လာမည္ …. သို ့ေသာ္ ၾကာမည္ အဲဒီေန ့ဆီ
ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ားစြာ တေရြ ့ေရြ ့ခ်ီတက္ ……။

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၂၆၀၂၂၀၁၁



တရားေသာစစ္

တရားေသာစစ္

ဘာသာတရားတို ့ရဲ ့
သြန္သင္ဆံုးမမႈေတြ မ်က္ကြယ္မျပဳခဲ့ဘူး ။

တရားႏွင့္ဓါး
အားႏွစ္အားတြင္
တရားကိုခ်စ္ ဓါးကိုျပစ္အံ့
စစ္ကို ငါတို ့မုန္းပါသည္ ။


ႀကိုက္ႏွစ္သက္ခဲ့ဘူးတယ္
ရန္သူ လက္ကုန္ ရက္စက္ပံုေတြ မႀကံဳခင္အထိ ။

အခုေတာ့ .... အခုေတာ့

တရားႏွင့္ဓါး
အားႏွစ္အားတြင္
တရားကိုလႊဲ ဓါးကိုဆြဲအံ့
စစ္ကို ငါတို ့ ႏိုင္ေအာင္တိုက္ပါမည္ ။

ရဲရင့္သက္ဇြဲ