အနီထဲက ၾကယ္ျဖဴတပြင့္ရဲ ့
စီးဆင္းခဲ့တဲ့ ေသြးေတြ
သမိုင္းေရးအရ
ရာဇ၀င္ေရးအရ
မတ္ လဟာ အေရးႀကီးတယ္။
အဲဒီ မတ္လရဲ ့ ျဖစ္ပ်က္ပံုမ်ား
တမိုးလံုး ေဖ်ာက္ဆိပ္ၾကားမွာ
တထိတ္ထိတ္နဲ ့ လင္းရ လက္ရ
တံတားေအာက္က ေရေတြမွာေတာ့
စီးဆင္းသြားၾကၿပီ
မတ္လရဲ ့ ေႏြညမ်ား ငါတို ့ ျပန္မရႏိုင္
ဆို ့နစ္ေၾကကြဲ
အသံေတြ မစဲဘူ
“ဒီမိုကေရစီရမွ အမွ်ေ၀ပါ”။
ညီမေလးေရ
ေသြးေၾကြး စစ္စစ္ေတြပါ
နဲနဲေလးမွ အေလွ်ာ့ေပးစရာမလို
အရိုးေတြေတာင္လို ပံုေနပံုက
ေဖ်ာက္ဖ်က္မရတဲ့ ရာဇ၀တ္မႈေတြရဲ ့
အခင္းအက်င္းေတြပဲေလ
ငါတို ့ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အနာဂတ္အတြက္
ရန္ ငါ စည္းျပတ္ဘို ့လို ့တယ္။
အသက္တေခ်ာင္းကို အသက္တေခ်ာင္းျခင္းကလြဲလို ့
ဘယ္လိုအေၾကာင္းနဲ ့မွ သင္ပုန္းေခ်စရာမလို
စစ္ကြ်န္အျဖစ္ ႏြံနစ္မခံ
မတ္လ ရဲ ့ ဟန္
မတ္လရဲ ့ မာန္
မတ္လရဲ ့ အသံ
တိုက္ပြဲေခၚသံ ပါပဲ၊
ငါတို ့ မတ္လကို အျမင့္ဆံုး လႊင့္ထူလိုက္တယ္။
၁၆ မတ္ လ ၂၀၁၀
No comments:
Post a Comment