ဥဒါန္း
ျပာ၀င္း၀ိုး၀ါးတဲ့
ေဆာင္းႏွင္းမ်ားကသာ
သမိုင္းရဲ ့ ဘာသာစကားျဖစ္မယ္ဆိုရင္
တလိမ့္လိမ့္ ခယြင္းတဲ့
ေသြးႏွင္းစက္ေတြ
တို ့ေျမမွာ မိႈင္းမိႈင္းေ၀ေရာ့မယ္ ။
ေသသူရဲ ့အရိုးေတြက
ရွင္သူကို ဘာလုပ္ရမယ္လို ့
အံ့ခ်ီးဖြဖြ ရည္ညႊန္းၾကတာ
သမိုင္းလို ့ဆိုရမယ္။
ရာဇ၀င္းဆိုးရဲ ့
အရိုးတြန္သံ
ဘယ္သူ ့ထံပါး
သယ္ေဆာင္သြားမလဲ ႏွင္းတို ့ရယ္ .။
ဒီဘက္ ကမၻာေခတ္ရဲ ့
ရဲရင့္တဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းဟာ
တို ့ျပည္က ေက်ာင္းသားအေလာင္းေတြဆီမွာ ရွိတယ္ ။
သားေပ်ာက္ရွာေနတဲ ့အေမကို
သူေအာက္က ေျမက
“ေမေမ” လို ့ တိုးတိုးေလး ေခၚေနတယ္။
ေမေမရယ္ ေမေမရယ္ ေမေမရယ္ ။
ဇာဘုရင္ရဲ ့ စနစ္ဆိုးေၾကာင့္
ျပည့္တန္ဆာျဖစ္ရတဲဲ့
ရုရွားမေလးဟာ
အိပ္ရာထဲမွာ ငိုေနတယ္ ။
ေန၀င္းရဲ ့စနစ္ေၾကာင့္
သူပုန္ျဖစ္ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ
လမ္းမေပၚမွာ တိုက္ပြဲ၀င္ေနတယ္။
ဒီေန ့ပြဲဟာ
ရံႈးရံႈး ႏိုင္ႏိုင္
ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္းသာ အဓိကဆိုတဲ့ ပြဲမဟုတ္ဘူး
သူေသကိုယ္ေသ အၿပိဳင္ႏႊဲ
၀ိညာဥ္ခ်င္း ရိုက္ခြဲတဲ့ ပြဲျဖစ္တယ္ ။
“ေဟ့ …..ႀကိဳးစင္”
ငါ ရင္ေကာ့ၿပီး လာခဲ့မယ္ ။
ေရႊဘုန္းလူ
(ေရႊဘုန္းလူ(ခ)တာရာမင္းေ၀ အမွတ္တရ)
No comments:
Post a Comment