Saturday, July 31, 2021

တို ့ေမတၱာစြမ္း ကမၻာလႊမ္း ေရအျမန္ဆံုးက်ပါေစ။

တို ့ေမတၱာစြမ္း ကမၻာလႊမ္း ေရအျမန္ဆံုးက်ပါေစ။ ျပည့္၀န္းတဲ့လဟာ ညအေမွာင္မွာ နီေရာင္သန္းေနေပါ့ ႏွစ္၀ါထပ္သတဲ့ လမ္းၾကံဳရင္ ရြာဦးေက်ာင္းက ကပၸိယၾကီးကို အတိတ္တေဘာင္ ဘယ္လိုေဆာင္သလဲေမးခဲ့ၾကဦး..... မ်က္မျမင္ေဒြးေလးရဲ ့စကား နားမွာၾကားတခ်က္ မၾကားတခ်က္။ အာရုဏ္ကမတက္ေသးဘူး ေရကေတာ့ တက္လာျပီ ညကလည္းနက္လွျပီ ဒီႏွစ္ လယ္ေလးကိုင္းေလး အစဥ္ေျပရင္ ခေလးေတြ ရွင္ျပဳ နားသ အလွဴေတာ္မဂၤလာ ေ၀းျပန္ျပီေပါ့ ။ အိမ္ေရွ့က ေရမျမဳပ္ေသးတဲ့ ကြပ္ျပစ္ေပၚမွာ အေတြးေတြထဲနစ္ျမဴပ္ေနတဲ့ ကိုဖိုးတုတ္ခမ်ာ ရြာေတာင္ဘက္က အံုးအံုးၾကြက္ၾကြက္ လူသံ ဆူညံ ဦးအီဗရာဟင္ရဲ ့အေမာေဖာက္ေနတဲ့ သတိေပးေအာ္ဟစ္သံေတြက ကိုဖိုးတုတ္ကို လႈပ္ႏိုးလိုက္တယ္။ လက္ႏွိပ္စာတ္မီးေရာင္ေအာက္မွာ ရင္ေခါင္းေလာက္ျမဴပ္တဲ့ေရထဲမွာ အေရးေပၚ ၀ါးေဖာင္ကိုဆြဲ ၀ါးေဖာင္အထက္မွာ ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္က ကိုုရမ္က်မ္းစာအုပ္ေတြ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ေတြ၊ ရြာေတာင္ပိုင္းက သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြနဲဲ ့ ခေလးသူငယ္ေတြ ဦးအီဗရာဟင္လက္တဘက္ က ေဖာင္ကိုဆြဲ တာရိုးၾကိဳးတယ္ဆိုလား သက္ၾကီးရြယ္္အိုေတြ ခေလးသူငယ္ေတြ ရႏိုင္သေလာက္ပစၥည္းေတြ ရြာအေရွ ့ပိုင္းကုန္းေတာ္ေပၚက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကိုေရႊ ့ၾကေဟ့ ငါတို ့ေတာင္ပိုင္းမွာေတာ့ ဗလီတလုံး ဘံုေက်ာင္းတခု ့ အိမ္အလံုး၅၀ ေရေအာက္ေရာက္ခဲ့ျပီ.။ တရိပ္ရိပ္တက္လာတဲ့ေရ ကို ေငးၾကည့္ရင္း အေရးၾကံဳလာတဲ့ အခါ အသားအေရာင္ လူမ်ိဳး ဘာသာ ကိုးကြယ္ရာ မတူၾကေသာ္လည္း လူ ့အသက္တေခ်ာင္း ရခဲေကာင္းေၾကာင္း တရားသေဘာ သိနားလည္းေသာ ဘာသာတူ တူ မတူတူ မုန္းသူမရွိ ခ်စ္သူသာရွိ အတူတကြ ယွဥ္တြဲေနၾကမွသာ အနာဂတ္ လူေဘာင္ေခါင္းေထာင္ႏိုင္မယ္။ သဘာ၀ေဘး၊ စစ္အုပ္စုေဘး အမုန္းတရားေဘး အမွားမ်ားေဘး ေဘးဘယာမ်ားစြာ ေ၀းကြာသြားပါေစ တို ့ေမတၱာစြမ္း ကမၻာလႊမ္း ျငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ တို ့ေမတၱာစြမ္း ကမၻာလႊမ္း ေရအျမန္ဆံုးက်ပါေစ။ တို ့ေမတၱာစြမ္း ကမၻာလႊမ္း ျငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ။ တို ့ေမတၱာစြမ္း ကမၻာလႊမ္း ေရအျမန္ဆံုးက်ပါေစ။ တို ့ေမတၱာစြမ္း ကမၻာလႊမ္း ေရအျမန္ဆံုးက်ပါေစ။ တို ့ေမတၱာစြမ္း ကမၻာလႊမ္း ေရအျမန္ဆံုးက်ပါေစ။ (ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္တ၀ွမ္းေရၾကီးမႈကို ခံစားေရးဖြဲ့ ့ပါသည္။) ၃၀ ဇူလိုင္ ၂၀၁၈ ရဲရင့္္သက္ဇြဲ

Friday, July 30, 2021

Why Oh why ဘာေၾကာင့္လည္း ဘာေၾကာင့္မ်ားလည္းကြယ္

Why  Oh why

ဘာေၾကာင့္လည္း ဘာေၾကာင့္မ်ားလည္းကြယ္

 

ဒီလုိေဆာင္းဦးေပါက္ရာသီမွာပဲ

မင္္းကိုစေတြ႔ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလား

 ဒီလုိေဆာင္းဦးေပါက္ရာသီထဲမွာပဲ

မင္းငါ့ကုိ လႊတ္ခ်ထားခဲ့တာပဲမဟုတ္လား

မင္းရဲ႕ရီေမာသံေလးေတြဟာ

ပတၱလား သံသာသာေလးလို

ဒီေန႔အထိငါၾကားေယာင္​​ေနဆဲပါ

မင္းမ႐ွိတာ ၾကာေတာင့္ၾကာလွပီျဖစ္​​ေပမယ္

မင္းရဲ႕ကိုယ္သင္းနံ႔ေလး ေမႊးျမေနဆဲပါ

မင္းရဲ႕ေနရာ မင္းရဲ႕အိပ္ယာ အိမ္ထဲမွာဗလာ

 

ရာသီေတြက ပံုမွန္အတုိင္း လည္ပတ္ေနၾကတယ္

ေႏြဦး ေႏြရာသီတုိ႔ ကုန္ဆံုးလြန္ေျမာက္

ေဆာင္းဦးေပါက္ကုိ ေရာက္ခဲ့ျပီ

မင္းမ႐ွိေပမဲ့ မင္း႐ွိေနသလိုလို ငါထင္ျမင္​​ေနမိ

ဘာေၾကာင့္လည္း ဘာေၾကာင့္မ်ားလည္းကြယ္

မင္းဘာေၾကာင့္ ငါ့ကိုတေယာက္ထဲခ်န္ထားခဲ့တာလည္

ဘာေၾကာင့္လည္း ဘာေၾကာင့္မ်ားလည္းကြယ္

 

အနာဂါတ္ကုိ… ငါ….ၾကိဳမျမင္ခဲ့ပါဘူး

အနာဂါတ္ကုိ… ငါ….ၾကိဳမသိခဲ့ဘူး

အနာဂါတ္ကုိ… ငါ…….

ငါ့အတြက္က်န္ခဲ့သမွ်ဟာ

တမ္းတရတဲ့ အရိပ္ကေလးေတြပါဘဲကြယ္

မင္းရဲ႕ပစၥည္ေလးေတြ အိမ္ထဲမွာ

သူ႔ေနရာသူ ဆက္သိမ္းထားဆဲပါ

ငါေလ အဲဒိပစၥည္ေလးေတြကို

တိတ္တဆိတ္​​ေငးၾကည္ေနမိ

ငါမင္းျပန္အလာကိုေစာင္ေနပါတယ္ကြယ္

အဲတာထက္ပိုျပီးေတာ့ငါဘာမ်ားတတ္ႏိုင္မွာတဲ့လည္ေလ

မင္းရဲ႕ဆံႏြယ္​​ေခြေလးေတြကိုလက္နဲ႔ဖြဖြ႐ွင္ေပးခြင္ေလး တဖန္ ေပးပါကြယ္

ဘာေၾကာင့္လည္း ဘာေၾကာင့္မ်ားလည္းကြယ္

ငါ့အတြက္က်န္ခဲ့သမွ်ေတြဟာ

တမ္းတရတဲ့အရိပ္ကေလးတွပါပဲ .....//

အဲဒီလမ္း‌ေလးအ‌ေပၚမွာ

အဲဒီလမ္းကေလးအေပၚမွာ

 

ညမရွိတဲ့ ေကာင္းကင္

ေကာင္းကင္မရွိတဲ့လ

ၾကံဳဘူးၾကရဲ ့လား၊

အလင္းမဲ့ေန ့မ်ားမွာ

ငါတို ့ရဲ့ အတၱေတြကို

ေလာင္စာတခုလိုအသံုးခ်

အားလံုးအတြက္

ယံုၾကည္ခ်က္နဲ ့ ၀င္းလက္ေတာက္ပေနခဲ့ဘူးတယ္ ။

 

အခုမ်ားမွာေတာ့

ေကြးေသာလက္ မဆန္ ့မွီ

ဆန္ ့ေသာလက္ မေကြးမွီ

ေခါက္ရွာငွက္တို့ရဲ့ ပ်ံသန္းမႈမွာ

ဘ၀ဟာေပ်ာ္၀င္တယ္

အသက္က

ညာဏ္ရဲ့ေစစားရာအတိုင္းရွင္သန္တယ္

အေမကေတာ့

ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္အကုန္လံုး

သားျပန္လာမယ့္

ေဟာဒီ..လမ္းေလးအေပၚ ပံုထားတုန္းပဲ ။

 

တေန ့တာရဲ့

ေနာက္ဆံုး အလင္းေရာင္အကြယ္မွာ

ဘုရားစင္ေရွ့က ရိႈက္သံဟာ

လမ္းကေလးအေပၚမွာ ပဲ့တင္ထပ္လို ့

ခ်ိဳးျဖဴငွက္တို ့ရဲ ့ေတာင္ပန္ခတ္သံမွာ ပဲ့တင္ထပ္လို ့

ခြပ္ေဒါင္းတို ့ရဲ ့ေတာင္ပန္ခတ္သံမွာ ပဲ့တင္ထပ္လို ့

သားေပ်ာက္မိခင္တို ့ရဲ ့ရင္မွာ ပဲ့တင္ထပ္လို ့

ပဲ့တင်ထပ်လို့ ...ပဲ့တင်ထပ်လို့...ပဲ့တင်ထပ်လို့ ...

 

(ေခတ္အဆက္ဆက္ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္အသက္စြန္ ့

သြားခဲ့ၾကေသာ သူရဲေကာင္းအေပါင္းႏွင့္မိခင္မ်ားသို ့)

 

ရဲရင့်သက််််ဇွဲ