အႏႈတ္ ၃၀ စင္တီဂရိတ္
ဥေရာပကို
ငါေရာက္စတုန္းက အခုလိုပဲ
ႏွင္းေတြေ၀တဲ့ေဆာင္းေပါ့ ။
တကၠသိုလ္မွာ ေ၀တဲ့ႏွင္း
ႏွင္းကေလးေတြမွ ဟုတ္ရဲ ့လား
အခ်စ္လက္ကိုဆြဲ ႏွင္းမႈန္ထဲမွာေလွ်ာက္လို ့လည္ခ်င္တယ္
သီခ်င္းေလးေတြမွ မဆံုးေသး
အုန္းကနဲ ၀ုန္းကနဲ လွ်ပ္တပ်က္
မ်က္ေစ့တမွိတ္အတြင္းမွာ
သူစိမ္းတို ့ရဲ ့ ရာသီ ခ်စ္လို ့က်ီစား
ငါ့အား ႏွိပ္စက္ၾကၿပီမို ့လည္း
ဥေရာပရဲ့ ေ၀ဒနာညမ်ား ကဗ်ာစုေတြ
ေသမင္းလက္က လုၿပီး ေရးခဲ့တယ္ ။
ဒါဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ တႏွစ္က
ေသတြင္းက လြတ္ေျမာက္လာတဲ့အေၾကာင္း
ျပန္ေျပာင္းေျပာျပတာပါ။
အခုေတာ့ …
ေသမင္းက စာခ်ဳပ္စာတမ္းနဲ ့ဖမ္းခ်ဳပ္
ရဲရင့္သက္ဇြဲဆိုတဲ့ေကာင္ကို
ပါကင္ဆမ္ ေရာဂါနဲ ့
ရာသက္ပန္ အက်ယ္ခ်ဳပ္တဲ့ေလ ….
အခန္းထဲက
ေရခဲေသတၱာကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့
အႏႈတ္ (၇)ရွိတယ္
အခန္းျပဴတင္းတံခါးကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့
အႏႈတ္(၃၀)ရွိတယ္
တဖြဲဖြဲက်ေနတဲ့ ႏွင္းေတြကို
စိုက္ၾကည့္မိေတာ့
အေမ ၊ အကို မိသားစု
ညီမေလး သမီး သား
မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းမ်ား
ႏွင္းေတြၾကားမွာ
အၿပံဳးနဲ ့ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္ ။
သီခ်င္းသံ တိုးတိုးသဲ့သဲ့ၾကားတယ္
သူတို ့အေပၚ တာ၀န္မေၾကသလိုမ်ား ျဖစ္ေနၿပီလား …..
……………………………………………………………
ျပန္သင့္ မျပန္သင့္ ဆံုးျဖတ္ခြင့္ မရွိေတာ့တဲ့ ……….။
(ခင္၀မ္း သိခ်င္းစာသား။ ပတ္၀န္းက်င္ေပၚတင္ေနတဲ့အေၾကြး၊ ျပည္မွာေဆာင္း)
ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၀၃၀၂၂၀၁၂
No comments:
Post a Comment