Tuesday, May 28, 2013

က်ေနာ္တို ့ၿမိဳခ်ၾကပံုမ်ား
 
ၿမိဳ့ေတာ္ဟာ ေနျပည္ေတာ္ပ ဲျဖစ္ျဖစ္
ၿမိဳ့ေတာ္ဟာ ရန္ကုန္ပ ဲျဖစ္ျဖစ္
ၿမိဳ့ေတာ္ဟာ မႏၱေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္
က်ေနာ္စိုးရိမ္တယ္
ၿမိဳ ့ေတာ္ေတြ အၿမိဳခံရမွာ ……..။
က်ေနာ္တို ့ဗ်ာ …..
ေျမၿမိဳ၍ လူမ်ိဳး မျပဳန္း
လူၿမိဳမွ လူမ်ိဳးျပဳန္းမယ္ စာသား
ငယ္ငယ္ေလးထဲက
ဖတ္ခဲ့ မွတ္ခဲ့ ရတာ
အခုလူၾကီးျဖစ္လာတဲ့ အခ်ိန္အထိ
မ်က္ႏွာစိမ္းေတြ မ်က္ႏွာစိမ္းေတြ
ကပ္ေရာဂါဆိုးတခု က်ေရာက္သလိုမ်ိဳး
က်ေနာ္စိုးရိမ္တယ္
လူက လူကိုျပန္ၿမိဳေနမွာ ……..။

ေခ်ာင္းငယ္ေလးမ်ား စီးတဲ့ေရ
ျမစ္ေတြက ၿမိဳခ်
ျမစ္မ်ားရဲ ့ စီးဆင္းတဲ ့ေရ
ပင္လယ္ေတြကၿမိဳခ်
 ဒါဟာ သဘာ၀လို ့ဆိုၾကတယ္…
က်ေနာ္စိုးရိမ္တယ္
သဘာ၀မဟုတ္တဲ့ ကိစၥမ်ား
ၾကီးထြား အားေကာင္း
က်ေနာ္တို ့ဘိုးဘြား ဘီဘင္မ်ား
လွဲေလ်ာင္းရာေျမေပၚမွာ …….။

ဒီလိုနဲ ့… တစတစ
က်ေနာ္တို ့ဘ၀ေတြ အၿမိဳခံေနရ
တေရြ ့ေရြ ့နဲ ့
က်ေနာ္တို ့ ေနရာဌာနေတြ အၿမိဳခံေနရ
တျဖည္းျဖည္းနဲ ့
က်ေနာ္တို ့ရဲ ့ေျမေပၚမွာ က်ေနာ္တို ့ဟာ
သူစိမ္းေတြလို ေနထိုင္ေနရ
သူစိမ္းေတြရဲ ့ ၿမိဳခ်ျခင္းကို ခံေနၾကရ ……။
 
ဘယ္သူက ဘယ္သူ ့ကို အားကိုးမလဲ
အုပ္စိုးသူလူတန္းစားဆုိတာကလဲ
အာဏာနဲ ့ အာဏာကို ၿမိဳခ်ဘို ့ကလြဲလို ့ …….
က်ေနာ္တို ့ျပည္သူလူထုႀကီးမွာ
ၿမိဳခ်စရာ ႏိုင္ငံသားကဒ္တခုသာ …………။

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၁၃၀၁၂၀၁၃

ေ၀ဒနာ


ေ၀ဒနာ

တသက္တာရည္စူးထားခဲ့တယ္
ငါ့မွာ ရွိသမွ်အရာအားလံုး
ရိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီ ထိတိုင္ေအာင္
ငါ ေပးခဲ့သမွ်
ငါ ရခဲ့သမ်ွ ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ ့
လွပေနခဲ့တယ္မဟုတ္လား….

အခုေတာ့လည္း ဒါေတြဟာ
... တံလွ်ပ္ေတြပါ
ေျခလြန္ လက္လြန္ ကုန္ဆုံးခဲ့ရတဲ့
ယံုၾကည္မႈမ်ား စမ္းတ၀ါး၀ါးႏွင့္ဆိုေသာ္လည္း
မ်က္ေစ့မျမင္ရေတာ့တဲ့အခါ
အၾကားအာရုံ ပိုထက္မ်က္လာခဲ့သလိုေပါ့
ကံၾကမၼာရဲ့ ရိုက္ခ်က္
ၾကယ္ေတြ လေတြနဲ ့မီးပြင့္သြားခဲ့တယ္

ဘ၀နဲ ့ရင္းၿပီး
ယံုၾကည္မႈေတြအားလံုး
စြန္ ့လႊတ္ခဲ့ပါၿပီ
နက္ရိႈင္းတဲ့ အတြင္းသားထဲမွာ
 စြဲကပ္ေနတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရား
ငါ ရူးသြပ္စြာ တပ္မက္ခဲ့မိေသာ
အနာဂတ္ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မ်ားအားလံုး
ဘံုးဘံုးလဲသြားေသာလည္း
နီရူဒါ ရဲ ့ကဗ်ာတစ ငါ့မွာတသသနဲ ့
(အဲဒီမွာပဲ ငါေသခ်င္တယ္
တကယ္လို႔ အႀကိမ္ေပါင္းတေထာင္ ျပန္ေမြးရင္လည္း
အဲဒီမွာပဲ ငါေမြးခ်င္တယ္ …..
နီရူဒါ)

ရဲရင့္သက္ဇြဲ