ေန ့ဆိုး (သို ့မဟုတ္) ဆယ့္ရွစ္စက္တင္ဘာ

·· အဲဒီ့ေန ့ဟာ
ျမန္မာရာဇ၀င္မွာ
သမိုင္းမတင္ခ်င္ေပမဲ့
ေခတ္သစ္ျမန္မာ့သမိုင္းကို
ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္္ ရုိင္းေစတဲ့
ေန ့တေန ့ျဖစ္တယ္ ။

·· အဲဒီ့ေန ့ဟာ
(ပထမအႀကိမ္တုန္းကစကား)
‘တိုင္းျပည္ကို ေခ်ာက္ထဲက်ဘို ့
လက္တလံုးအလိုမွာ
တပ္မေတာ္က ကယ္တင္ခဲ့တယ္’ ဆိုတဲ့
ရယ္စရာအေကာင္းဆံုးျပက္လံုးတခုကို
ေၾကကြဲမ်က္ရည္ဖံုးတဲ့ၾကားက
ျမန္မာျပည္သူျပည္သားမ်ား
ထပ္မံၾကားရတဲ့ ေန ့တေန ့ျဖစ္တယ္ ။

·· အဲဒီ့ေန ့ဟာ
လြပ္လပ္ေရးရၿပီးကာစ
ဆယ္ႏွစ္တာမွ် သေႏၵတည္ရ
ဒီမိုကေရစီအစကို
ဒုတိယံမိဖ်က္ဆီးခံရတဲ့
ေန ့တေန ့ျဖစ္တယ္ ။

·· အဲဒီ့ေန ့ဟာ
ေနာင္တေခတ္မွာ
တိုင္းျပည္ကို ေခါင္းေဆာင္မယ့္
ကေလးသူငယ္မ်ားရဲ ့
အနာဂတ္အိပ္မက္မ်ားကို
ေျခမြပ်က္ျပဳန္း လူညြန္ ့တုန္းေစတဲ့
ေန ့တေန ့ျဖစ္တယ္ ။

·· အဲဒီ့ေန ့ဟာ
ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား
ေတြးေခၚမႈအသိညာဏ္ရင့္က်က္
အလံမလွဲတိုက္ပြဲ၀င္စိတ ္ထက္ျမက္ေစဘို ့
စာသင္ခန္းမ်ားကထြက္
ေထာင္နံရံအတြင္းဘက္ကို ပို ့ေစတဲ့
ေန ့တေန ့ျဖစ္တယ္ ။

·· အဲဒီ့ေန ့ဟာ
‘စစ္တပ္ဆိုတာ ပစ္ရင္
မွန္ေအာင္တည့္တည့္ပစ္တယ္
မိုးေပၚေထာင္မပစ္ဘူး’ ဆိုတာကို
သက္ေသျပတဲ့
အယုတ္တမာစစ္ေခြးတို ့ေၾကာင့္
အမိျမန္မာျပည္ ေသြးေခ်ာင္းစီးရတဲ့
ေန ့တေန ့ျဖစ္တယ္ ။

·· အဲဒီ့ေန ့ဟာ
တရားမွ်တမႈနဲ ့ လူ ့အခြင့္အေရးလိုလား
ခြပ္ေဒါင္းသူရဲေကာင္းမ်ား
အသိုက္အၿမံဳကိုစြန္ ့ျပစ္ကာထား
ဒီမိုကေရစီေတာအုပ္မ်ားဆီ
ပ်ံသန္းသြားတဲ့အရင္းခံ
ေန ့တေန ့ျဖစ္တယ္ ။

·· အဲဒီ့ေန ့ဟာ ့ ့ ့ ့ ့ ့။