Sunday, September 19, 2010

ေမြးေန ့

သကၠရာဇ္ တခု တိုးလာခ်ိန္မွာ
ငါက မင္းအနားမွာ
မရွိေတာ့ဘူး ။

ရွိေနတာနဲ ့
မရွိေနတာ
အတူတူပဲလို ့
မင္း ေျပာဦးမွာလား
ကမၻာႀကီးရဲ ့
၀င္ရိုးစြန္းတခုအနားကေန
ငါ ၾကားခ်င္ေသးတယ္ ။

အခုေတာ့
သူစိမ္းတို ့အလယ္မွာ
ငါ့ရဲ ့ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ ျဖန္ ့ခင္း
လြမ္းဆြတ္ တမ္းတမႈ တမ္းခ်င္းနဲ ့
ခ်စ္ခ်င္းေမတၱာတရား
ရွားရွားပါးပါး
စကားမမ်ားျဖစ္ေသာ ေန ့ရက္မ်ား
အတားအဆီးမဲ့စြာ ၀င္ေရာက္
ငါ့ရဲ ့ အိပ္စက္ခ်င္းေတြကိုေမာင္းထုတ္ျပစ္ေနၾကတယ္ ။

ႏွစ္ဆယ္ရက္ေန ့
ၾကယ္မစံုဘူး လေရာင္မျဖာဘူး
ဒါေပမယ့္ေလ
အဲဒီ ႏွစ္ဆယ္ရက္ေန ့ဟာ
မင္းအတြက္ ငါ့ရဲ ့ ေမတၱာတရားအေရာင္နဲ ့
ကမၻာႀကီးတခုလံုး
ထိန္ထိန္ေတာက္လိမ့့္ မကြဲ ့။

ေပ်ာ္ရႊင္ဘြယ္ရာ မိသားစု
အိပ္မက္တခုကို အသက္သြင္း
မင္းရဲ ့ ေမ်ွာ္လင့္ခ်င္းမ်ား ၿပီးျပည့္စံုေစဘို ့
ဘုရားသခင္ ့ရဲ ့ ေကာင္းခ်ီး မဂၤလာအျဖာျဖာ
မင္းအေပၚ သက္ေရာက္ပါေစေသာ္၀္ ။

သကၠရာဇ ္တခု တိုးလာခ်ိန္မွာ
ငါ က
မင္းအနားမွာ
မရွိေတာ့ဘူး ။

ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၁၉ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၀

No comments: