(လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္က ေရးခဲ့တာေလးပါ)
·· အမိ၀မ္းကထြက္စ
အူ၀ဲလို ့ေအာ္ရကထဲက
လိုခ်င္ေတာင့္တမႈေတြနဲ ့
စခဲ့ရတဲ့လူ ့ဘ၀ ၊
·· အရြယ္ငယ္ေသး ခေလးဘ၀
ျဖတ္သန္းစမွာ
‘ဖိုးလမင္းႀကီးေရ
ထမင္းဆီဆမ္း ေရြလင္ဗန္းနဲ ့
ေပးပါ ေပးပါ ေပးလွည့္ပါ’
အေမ့ဆိုေတး အရိပ္ေအးမွာ
မ်က္ေတာင္ဖြင့္ပိတ္
ေတာင့္တစိတ္နဲ ့
အိပ္မက္မ်ားလဲ မက္ဖူးခဲ့ ၊
·· အရြယ္ရဲ ့ေျပာင္းလဲျခင္းျဖစ္စဥ္
ႀကီးျပင္းျခင္း၀င္ေရာက္တဲ့အခါ
ေတာင့္တအိပ္မက္မ်ား
အလံုးအထည္နဲ ့ဖြံ ့ၿဖိဳးလာခဲ့ၾက
ေလျပင္းမုန္တိုင္း လိႈင္းထန္ပင္လယ္
ေလာကအလယ္မွာ
ေတာင့္တလိုခ်င္စိတ္ေတြ
ႀကိတ္မွိတ္ၿမိဳသိပ္ထားတဲ့ၾကား
ဘ၀ရဲ ့လိုအပ္ခ်က္မ်ား
ျဖည့္ဆီးလို ့မကုန္ႏိုင္ပါလား ၊
·· ေတာင့္တစီတ္ရဲ ့ေနာက္ကလိုက္ပါ
ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မီးမ်ား
ဖိဆီးေလာင္ၿမိဳက္တဲ့အခါ
ဘ၀ဟာ ေသာကနဲ ့
အေမွာင္တိုက္ပါပဲ ၊
·· အသိဥာဏ္ အလင္းတန္းမ်ား
ထိုးေဖါက္၀င္ေရာက္
အေမွာင္တိုက္ထဲက လြတ္ေျမာက္တဲ့အခါ
ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟမ်ားကိုခါခ်
ေလာကႀကီးလဲသာယာလွပ
လူသားအားလံုးခ်စ္ခင္ၾကင္နာၾက
အဲဒီအခါ
ငါ့စိတ္ကလိုခ်င္ေတာင့္တ
ေမတၱာေရၾကည္တေပါက္သာပ ။
No comments:
Post a Comment