Monday, April 02, 2012

တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ

တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ


ငါ သတင္းအဆံုးသတ္ကို

နားမေထာင္ေတာ့ပါဘူး

ဒီတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္လြန္းတဲ့

ပတ္၀န္းက်င္ကို

ငါတို ့ေျမမွာ က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲက

လူးသာလြန္ ့သာ ေအာင္ပြဲအေၾကာင္းကို

အသိေပးရေတာ့မယ္။



တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ

တေယာက္ေယာက္နဲ ့စကားေျပာခ်င္တယ္

မ်ိဳးႀကီး သီခ်င္းတစ

ငါ့ ေ၀ဒနာကို လာဖြေနတယ္။



၀မ္းသာမႈလြန္ကဲတဲ ့အသဲက

ဖြင့္ထားတဲ့ အင္တာနက္ေရဒီယိုရဲ ့

အသံျမွင့္တဲ ့ခလုပ္ကို

ခပ္ရဲရဲ အဆံုးထိ ဆြဲျမွင့္လိုက္တယ္။



ငါ ထင္ထားတဲ့အတိုင္းပါပဲ

မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာတဲ့အခါ

လူသံ ေခြးသံေတြၾကားရ

ရဲကားရဲ ့ဂီတသံၾကားရ

တံခါးေခါက္သံမ်ားၾကားရ

ငါ့ပတ္၀န္းက်င္ဟာ တိတ္ဆိတ္မႈကေန ႏိုးထလာခဲ့ၿပီ ။



ငါ အသက္ျပင္းျပင္းတခ်က္ ရႈရႈိက္

တံခါးကို အသာလွည့္ဖြင့္အလိုက္မွာ

မ်က္ရည္စေတြနဲ ့ ၿပံဳးေနတဲ့ ငါ့မ်က္ႏွာကိုအေတြ ့မွာ

ေခြးေဟာင္သံကလြဲလို ့ အားလံုးဟာတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္သြားရဲ ့ ။



အေမး အေျဖမ်ား

ငါ့တိုင္းျပည္ရဲ ့ အေျခအေနမ်ား

ေၾကလည္တဲ့အထိ ရွင္းျပ ငါ့ရင္ထဲက ဆႏၵ

ငါ့ရင္ထဲကေသာက သူတို ့သိသြားၾကေလရဲ ့

ရဲသားရဲ ့ သတိေပးခ်က္အၿပီးမွာ

အားလံုးကို အၿပံဳးနဲ ့ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္ ။



လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၂ႏွစ္တုန္းကေတာ့ တလမ္း၀င္တလမ္းထြက္

ေအာင္ပြဲကိုေပြ ့ဖက္ခဲ့ရတာေတြ

ရန္သူရဲ ့ ေကာက္က်စ္မႈေတြ

ဒဏ္ရာေတြကိုပြတ္သတ္

ခဲဲမွန္ဘူးတဲ့ စာသူငယ္ရဲ ့ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈမ်ား

အေတြးမ်ား မိုးမဆံုး ေျမမဆံုး

ငါေနတဲ့ အရပ္ကေတာ့ ၀န္ရိုးစြန္းဆိုတဲ့အတိုင္း

ျပန္လည္ေအးခဲသြားပံုမ်ား



တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ

တေယာက္ေယာက္နဲ ့စကားေျပာခ်င္တယ္ ……။



(လြန္ခဲ့ေသာ နာရီပိုင္းအတြင္းက အျဖစ္အပ်က္အားေရးဖြဲ့ျခင္း)



ရဲရင့္သက္ဇြဲ

၀၁ဧၿပီ၂၀၁၂

၁၈း၄၅






No comments: