တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ
ငါ သတင္းအဆံုးသတ္ကို
နားမေထာင္ေတာ့ပါဘူး
ဒီတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္လြန္းတဲ့
ပတ္၀န္းက်င္ကို
ငါတို ့ေျမမွာ က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲက
လူးသာလြန္ ့သာ ေအာင္ပြဲအေၾကာင္းကို
အသိေပးရေတာ့မယ္။
တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ
တေယာက္ေယာက္နဲ ့စကားေျပာခ်င္တယ္
မ်ိဳးႀကီး သီခ်င္းတစ
ငါ့ ေ၀ဒနာကို လာဖြေနတယ္။
၀မ္းသာမႈလြန္ကဲတဲ ့အသဲက
ဖြင့္ထားတဲ့ အင္တာနက္ေရဒီယိုရဲ ့
အသံျမွင့္တဲ ့ခလုပ္ကို
ခပ္ရဲရဲ အဆံုးထိ ဆြဲျမွင့္လိုက္တယ္။
ငါ ထင္ထားတဲ့အတိုင္းပါပဲ
မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာတဲ့အခါ
လူသံ ေခြးသံေတြၾကားရ
ရဲကားရဲ ့ဂီတသံၾကားရ
တံခါးေခါက္သံမ်ားၾကားရ
ငါ့ပတ္၀န္းက်င္ဟာ တိတ္ဆိတ္မႈကေန ႏိုးထလာခဲ့ၿပီ ။
ငါ အသက္ျပင္းျပင္းတခ်က္ ရႈရႈိက္
တံခါးကို အသာလွည့္ဖြင့္အလိုက္မွာ
မ်က္ရည္စေတြနဲ ့ ၿပံဳးေနတဲ့ ငါ့မ်က္ႏွာကိုအေတြ ့မွာ
ေခြးေဟာင္သံကလြဲလို ့ အားလံုးဟာတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္သြားရဲ ့ ။
အေမး အေျဖမ်ား
ငါ့တိုင္းျပည္ရဲ ့ အေျခအေနမ်ား
ေၾကလည္တဲ့အထိ ရွင္းျပ ငါ့ရင္ထဲက ဆႏၵ
ငါ့ရင္ထဲကေသာက သူတို ့သိသြားၾကေလရဲ ့
ရဲသားရဲ ့ သတိေပးခ်က္အၿပီးမွာ
အားလံုးကို အၿပံဳးနဲ ့ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္ ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၂ႏွစ္တုန္းကေတာ့ တလမ္း၀င္တလမ္းထြက္
ေအာင္ပြဲကိုေပြ ့ဖက္ခဲ့ရတာေတြ
ရန္သူရဲ ့ ေကာက္က်စ္မႈေတြ
ဒဏ္ရာေတြကိုပြတ္သတ္
ခဲဲမွန္ဘူးတဲ့ စာသူငယ္ရဲ ့ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈမ်ား
အေတြးမ်ား မိုးမဆံုး ေျမမဆံုး
ငါေနတဲ့ အရပ္ကေတာ့ ၀န္ရိုးစြန္းဆိုတဲ့အတိုင္း
ျပန္လည္ေအးခဲသြားပံုမ်ား
တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ
တေယာက္ေယာက္နဲ ့စကားေျပာခ်င္တယ္ ……။
(လြန္ခဲ့ေသာ နာရီပိုင္းအတြင္းက အျဖစ္အပ်က္အားေရးဖြဲ့ျခင္း)
ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၀၁ဧၿပီ၂၀၁၂
၁၈း၄၅
No comments:
Post a Comment